’n Groot raaisel
“Tannie, Hannes het van ’n brug afgespring. Dit lyk nie goed nie.”
Marita en Benno het hulle na die toneel gehaas. Sy het gehoop dat dit tog maar ’n grap was, maar die noodvoertuie se flitsende oranje ligte op die N1 het haar vrese bevestig.
Hannes, hulle droomkind, hulle verstandige kind, het van ’n brug op die N1 afgespring en het roerloos stil op die pad gelê. Tot vandag toe verstaan hulle dit nie, bly dit ’n raaisel. Hy was baie geliefd op skool en het ’n goed gebalanseerde lewe gelei. Marita praat oor hulle ervaring.

Die verlies
“Na die begrafnis het mense huis toe gegaan en hulle lewens voortgesit; ons het agtergebly, sonder antwoorde en bang vir dit wat voorlê. Skielik was die wasgoed minder, was dit nie meer nodig om Hannes met ’n koppie tee wakker te maak nie. Ek kon nie meer my vingers deur sy hare trek nie. Hy was nie meer daar nie.”

’n Geloofskok
“’n Mens het hierdie persepsie van God wat altyd na jou luister, jou gaan beskerm, en jou gebede gaan verhoor. Hannes se dood was vir my en my man ’n vreeslike geloofskok. Hierdie God wat jy nog altyd vertrou het, het nou iets toegelaat wat jy nooit in jou wildste drome kon voorsien nie.
Ons het heeltemal alleen en verlore gevoel in die kerk waaraan ons in daardie stadium behoort het. Ons was skielik op ons eie. Vriende het ons vermy, want hulle het nie geweet wat om te sê en hoe om dit te hanteer nie. Ons het na ’n jaar en half van kerk verander.
Ten spyte van al die hartseer en vrae kon ek nie my rug op God draai nie. Waarheen sou ek draai as ek God verwerp? Nou, na ses jaar kan ek terugkyk en sien dat Hy ons gesin deur hierdie verskriklikheid gedra het. Ons kan weer lag, al is dit dikwels met ’n traan.”

Om met die verlies saam te leef
Marita leef elke dag met die verlies van Hannes saam. Elke dag is daar vir haar allerhande dingetjies in haar agterkop wat haar daaraan herinner. Sy het by ‘Compassionate Friends’ betrokke geraak, ’n internasionale organisasie vir ouers wat hulle kinders verloor het.
Die Kuilsriviergroepie kom een maal ’n maand bymekaar en vir haar beteken dit ontsettend baie om met ander mammas byeen te kom: “Vir ons is ons kinders nog ’n werklikheid. Daar kan jy vrylik praat, huil en lag – niemand voel ongemaklik nie. Almal verstaan.”

God sal die trane afvee
“Ons verlang na Hannes, na sy goedheid en hulpvaardigheid, sy lekker lag. Al wat ons van Hannes skei, is tyd. Ek glo dat die seer in hierdie lewe en die verlange na jou kind, jou losmaak van die onbelangrike en laat hunker na die Ewig Belangrike, waar ons saam sal wees op ’n plek waar God al ons trane sal afvee” (Op 21:4).

Ondersteuning aan iemand anders wat deur hierdie verlies gaan
Volgens Marita is dit belangrik om net dáár te wees. “Jy hoef niks te sê nie, want ’n mens het tog nie die antwoorde nie. Dinge soos: “Wees sterk; alles werk ten goede mee; Hy leer jou ’n les,” is nie dinge wat jy wil hoor nie. Jy kan wel iets sê soos: “Ek weet die Here sit by jou, net soos ek nou hier by jou sit.”
Sy raai aan dat ’n mens dinge soos melk en brood gaan aflaai, neem maaltye – nie blomme nie! Blomme verg aandag en watergee, maar maaltye is altyd ’n behoefte. Vra of daar iets is wat prakties gedoen kan word. Stuur gereeld positiewe sms’e en Bybelversies. Bel en sê dat jy aan die persoon dink.

Kom tot verhaal
Marita en twee ander vriendinne het saam met Lizette Rabe, wat ook haar seun verloor het, ’n boek geskryf. ‘Hoop – ’n Troosboek’ is ’n gids vir diegene wat iemand op ’n skokkende en onverwagse manier aan die dood moes afstaan.
Buiten die vier verhale van hoop, verskaf die boek praktiese raad en hoe om ‘tot verhaal’ te kom – letterlik die terapie van skryf. Die boek kos R110 (posgeld ingesluit) en kan by mzansimedia@mweb.co.za bestel word. Lizette se Ithemba-stigting bied ook Hope Hike 13 Oktober rondom depressiebewusmaking aan. Vir meer inligting gaan na www.iqela-events.co.za of www.ithembafoundation.org.za

PRAKTIESE STAPPE OM DIE VERLIES TE HELP VERWERK
Marita het ’n lys opgestel van praktiese dinge wat haar tydens daardie eerste rou maande gehelp het om kop bo water te hou:
• God is almagtig. Hy beplan nie noodwendig alles nie, maar Hy is nog altyd in beheer.
• As jy nie kans sien vir die dag nie, sien kans vir die oomblik. Leef van oom-blik tot oomblik. Wanneer ek opstaan, het ek gemik na middagete, dan na aandete, en dan om te gaan slaap. Moenie te ver in die toekoms dink of kyk nie, want jy sien nog nie kans daarvoor nie
• Bly besig. Ek het maar aanhou werk. Dit was my manier om van oomblik tot oomblik te lewe
• Maak jou lewe vol mooi dinge. Vol mooi vriendskappe, rolprente, boeke, of ’n mooi skildery. Gaan na mooi
plekke toe, want dit maak die hart-seer ’n bietjie sagter – al is dit dan maar tydelik
• Begin ’n stokperdjie. Ek het begin om waterverfskilder te doen
• Vermy mense wat jou afbreek en verkeerde dinge vir jou sê. Loop wye draaie om hulle
• Ek het ’n lysie gemaak van ge-dagtes, Bybelversies, of sêgoed, wat ek gaan sit en lees om my op te beur wanneer ek af voel
• Bly sit net by die Here. Al praat Hy nie, en al praat jy nie. Bly net sit en moenie wegloop nie.

PRAKTIESE SAKE WAARAAN AANDAG GEGEE MOET WORD
As ’n kind oud genoeg is om die volgende te hê:
• Sosiale media-rekeninge – Facebook, Twitter, LinkedIn en Google het almal ’n hulpsentrum wat gekontak kan word vir instruksies oor die sluit van ’n oorledene se media-profiel. Facebook verskaf ’n opsie om ’n geliefde se profiel in ’n herinneringsblad te verander. Mense kan steeds persoonlike boodskappe stuur, en die fotoalbums besigtig, maar geen nuwe vriende word toegelaat nie. Die profiel kan ook heeltemal verwyder word.
• Pos – Verwyder sy/haar naam van alle poslyste.
• Selfoon – As dit ’n kontrakfoon is, kontak die diensverskaffer om reëlings te tref volgens die kontrak-ooreenkomste. Skryf belangrike
vriende en kontakte se nommers neer en sluit dan die simkaart.
• Kamer en besittings – Daar is geen goue reël nie. Sommige ouers behou die kamer net so, met foto’s van hulle kind teen die mure. Ander vra weer dat iemand anders alles in bokse pak en wegneem. Klere en besittings kan weggegee word aan diegene wat iets van die persoon wil behou, of aan behoeftige sorg uitgedeel word.
• Uitstaande rekeninge en skuld – As die kind oud genoeg was om ’n eie reke-ning te hê en skuld aan te gaan, is die persoon se skuld sy eie, dit word nie iemand anders se skuld nie en word uit die boedel verhaal.

Bron:  juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Hoe kan ek weet dat ek ‘n egte Jesus-mens is? Eers moet ek baie goed besef dat ek nie self kan verander nie. Net God maak my deur sy Gees sy eie kind. Dit voel meer gereeld vir my dat hoe harder ek self probeer om ‘n oulike kind van Hom te wees, hoe meer stel ek teleur – is ek oor myself teleurgesteld. Ek dink nie dat Hy so baie in óns teleurgesteld is nie, óns is dan sy handewerk en sy liefdeswerk en sy vernuwingswerk en sy beeld-draende-lofrede! Hy verstaan ons gesukkel met onsself 100% en help 100% met die 100% oplossing: Jesus! Ja, selfs Jesus ín my!

Mý opinie: valse godsdiens het tot binne-in die kerk gekom deur die klem op gehoorsaamheid en my eie verantwoordelikheid om goed te lewe. Die gevolg is ‘n wavrag skuldgevoelens wat getroue kerkmense met hulle saam dra. My eie gesukkel om self rein te kan lewe en vry van enige wêreldsgesindhede te wees, het my laat ontdek dat die antwoord vir ‘n vrygemaakte lewe iewers anders is. Die kerk met sy valse leraars het dit so in ons koppe ingeprent dat ons nie “heilig” genoeg lewe nie, dat ons net nie vry kom van ons alewige “ek”-pogings nie.

Kom ons praat dan eerder van egte Jesus-mense, mense soos ek en jy wat die Sleutel van die lewe hét, wat op die smal pad by die smal deur ingaan, vir wie die hemel reeds wawyd oopstaan, wie se leefwyse deur die Gees van God bepaal word …
Egte godsdiens? Is daar so iets? Is dit nie juis die probleem nie? Godsdiens het soveel valsheid in die kerk ingedra. Daar is so baie goeie kerkmense wat erg godsdienstig is, maar dit sonder die Lewe, sonder die lewende Jesus!

“Span al julle kragte saam om by die smal deur in te gaan.” (Lukas 13:24)

Die sleutel tot egte godsdiens

Bron:  http://doomcharl.blogspot.com/

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Godsdienstige matte
Deesdae word party Bybelse waarhede ook sonder omhaal onder die mat ingevee. Party mense hou nie van ‘ongemaklike waarhede’ of ‘lastige waarhede’ nie. Die Evangelie moet vir hulle sag op die oor val. Niemand moet aanstoot neem nie. Daarom dat daar tans soveel godsdienstige matte in die omtrek is waaronder die waarheid weggesteek word.

Geestelike brandblusser
’n Rukkie gelede moes ek iewers ’n reeks dienste hou. Ná afloop daarvan het een van die leiers my laat weet dat hy ’n klompie vure in die kerk moes doodslaan. Party mense het gevoel die Evangelie is darem net te reguit en dit het hulle ongemaklik gemaak. Ek was verstom. Ek het gewonder of ek nie dalk ’n brandweerbalkie vir hom moes koop as die ‘geestelike brandblusser van die jaar’ of so iets nie.

Bedagsaam teenoor ander
Irrelevansie wen wanneer die Bybel ‘sagter’ word as wat die Here dit bedoel het om te wees. Nog erger, in so ’n konteks gaan mense ongestoord verlore! Wag, voordat jy my verkeerd verstaan, ek bepleit nie ’n ongeskikte, liefdelose uitleef van die Evangelie nie. Paulus roep ons juis ’n paar keer op om bedagsaam teenoor ander mense te wees.
Ons mag nie taktloos met sogenaamde ‘reguit’ woorde bo-oor ander mense stoomroller nie. Maar, aan die ander kant mag ons ook nie ‘people pleasers’ word met ’n ‘askies-dat-ek-vir-Jesus-leef-houding nie.

Heilige drang
Ek het agtergekom die verskil tussen mense wat die waarheid liefdevol uitleef en diegene wat meen hulle is voltyds in die Here se geheime diens, kan in een woord opgesom word: dringendheid! Duideliker gestel, mense wat begryp dat hulle voltydse navolgers van Jesus is, het ’n heilige drang in hulle harte. Dit veroorsaak dat hulle daag-liks kortpad kies agter hulle Meester aan. Hulle loop aanhoudend saam met Hom in die rigting van nuwe verhoudings en ge-nesende dade!

’n Diep rusteloosheid
Deur Sy Gees plaas God ’n diep rusteloosheid in elkeen wat Hom ken. Dit word óf aangewakker óf deur onsself onderdruk. Wanneer ons toelaat dat die Gees ons rusteloos maak oor al die onreg, goddeloosheid en verlorenheid rondom ons, kan ons eenvoudig nie stilsit of dit aan ander oorlaat om iets te doen nie.
Nee, dan moet ons elke aand voor sla-penstyd iets in Jesus se Naam aanpak om die wêreld andersom te laat draai; moet daar vandag nog vir mense in nood gebid word en moet daar voor sonsaktyd ’n stukkie brood vir hongeriges uitgedeel word. Dan moet daardie matte waaronder ‘ongemaklike waarhede’ ingevee word, uitgeskud word voordat die son dalk vanaand oor die waarheid sak.

‘Bo-op-die-mat’-liefde
Ons het net een dag tot ons beskikking om aktief én aktueel vir die Here te leef. Daardie dag se naam is vandag! Die regte dringendheid vir vandag is daardie soort wat tegelyk rus en rusteloosheid in ons eie harte bring. Dringendheid dryf ons vandag na God toe om by Hom skuiling en veiligheid te vind. Maar, dit dryf ons ook om op onveilige plekke agter Jesus aan te stap op soek na sy gunstelingmense: verlorenes, verdwaaldes, verbitterdes, geldverslaafdes, stukkendes, stagnerendes…
Laat die Gees jou vandag aanraak met ’n nuwe ‘bo-op-die-mat’-liefde vir die Waarheid. Raak opnuut dringend!

PROF. STEPHAN JOUBERT is die stigter van E-kerk, ’n professor in teo-logie aan die Universiteit van die Vrystaat, Noordwes-universiteit en Radboud Universiteit te Nij-megen. Vir meer inligting: www.ekerk.org, of kontak hom by: info@ekerk.org of 082 853 6483.

Bron:  ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

National Geographic het gesê: “Berger is ’n energieke fondsinsamelaar en ’n meester om ’n openbare gehoor te boei.” Joernaliste van regoor die wêreld, sowel as sakemanne, glanspersoonlikhede en politici, het die amptelike geleentheid by Maropeng bygewoon.

In wat moontlik ’n poging is om die soort “afjak” te vermy wat sy aankondiging van Australopithecus sediba van wedywerende paleoantropoloë in 2010 ontvang het, het Berger ’n aantal internasionale “jong weten-skaplikes – sommige met die ink nog nat op hulle Ph.D’s” – betrek by die navorsing en hy het ook toegesien dat hulle bevindinge in die aanlynjoernaal, eLIFE, gepubliseer word. Skraal wetenskaplikes vir die ekspedisie Die spesifieke grot waar die beendere gevind is, is in 2013 deur die twee grotkruipers, Steve Tucker en Rick Hunter, ontdek. Hulle het die vonds aan Berger gerapporteer wat toe, weens die nou ingang na die grotte, op Facebook geadverteer het dat hy skraal wetenskaplikes soek om die vonds te gaan ondersoek. Hy het ’n span van ses vroulike wetenskaplikes saamgestel wat die beendere tydens ekspedisies in 2013 en 2014 herwin het.

Daar is tot dusver ongeveer 1 500 bene herwin, heel moontlik verteenwoordigend van ten minste 15 individue. Daar word geglo dat daar nog baie beendere in hierdie merkwaardige vertrek, genaamd Dinaledi (‘sterre’ in Sesotho), lê. Hierdie grotkamer is blykbaar nog nie voorheen ontdek nie, alhoewel die ander grotte in die omgewing al deeglik verken en bestudeer is. Dit is ook die terrein waar fossiele soos mev. Ples, die Taung-kind en meer onlangs, Australopithecus sediba gevind is. Hulle is almal onder dieselfde genus, Australopithecus, geklassifiseer. Wat moet ons van die jongste aankondiging dink?

Die eerste beginsel om in gedagte te hou, is die aard van die wetenskap wat sulke interpretasies van fossielbewyse rugsteun. Dit betrek historiese of oorsprongwetenskap – die interpretasie van die onwaarneembare, ontoetsbare geskiedenis van die bewyse, in hierdie geval – beendere. Die subjektiewe aard van hierdie interpretasie word wyd erken, selfs deur bekende evolusionistiese paleoantropoloë soos Darren Curnoe, wat die volgende gesê het: “Niemand benader ’n fossiel heeltemal onpartydig nie. Ek dink dat ons in ’n sekere mate ook sien wat by ons beskouing inpas. Dus, jy bestudeer ’n fossiel met jou siening van evolusie en jy pas dan onmiddellik daardie fossiel by jou wêreldbeskouing in.” Dus erken Curnoe en talle ander naturalistiese wetenskaplikes toenemend dat dit die wêreldbeskouing is wat die dryfkrag agter die interpretasie van bewyse is, nie andersom nie.

Wat hierdie aankondiging anders maak, is dat al die vorige hominide-fossiele in hierdie gebied as australopithecines aangewys is. Prominente evolusionistiese meningsvormers, soos Charles Oxnard, het Australopithecus spp. afgemaak as unieke, uitgestorwe primate wat irrelevant tot menslike evolusie is en anatomies verder van ape verwyder is as van mekaar. Met betrekking tot A. Sediba: “Alhoewel die doyens van paleoantropologie hom (Berger) krediet gegee het vir sy ‘verstommende’ ontdekking, het die meeste kenners egter sy interpretasie daarvan verwerp. A. Sediba was te jonk, te eiesoortig en nie op die regte plek om ’n voorsaat van Homo te wees nie: Dit is nie ’n mens nie.” Om die kalklig terug te wen, moes Berger ’n Homo vind. H. Naledi oorvleuel anatomies genoeg om te kwalifiseer, ten minste dan voorlopig, vir die plasing in daardie genus.

Teenstand vanuit evolusionistiese gemeenskap Creation Ministries International (CMI) vors tans die aannames na en sal in die toekoms ’n volledige tegniese assessering publiseer. Tot tyd en wyl weerhou ons ons van uitsprake rakende die afkoms van die beendere – hetsy van mense of van ape. Wat dit wel nié is nie, is een of ander verlore skakel tussen aapagtige voorsate en die mens – wat Berger en sy span duidelik te kenne probeer gee. Die interpretasie as ’n nuwe spesie van Homo kry reeds teenstand vanuit die evolusionistiese gemeenskap. Beskrywings van hierdie skepsels in die literatuur gee onder meer weer dat hulle “voete het wat ononderskeibaar is van moderne mense s’n”; die “vermoë gehad het om gereedskap te gebruik”; kon deelneem aan “rituele…om liggame te verwyder”; en laastens dat “ Homo nale-di vuur kon gebruik het om lig te maak.”

Bloot Homo Sapiens?

’n Mens sal moet wag om te sien of die evolusionistiese gemeenskap hulle by die siening gaan skaar dat die beendere Homo is of bloot Australopithecus. Maar hoekom wil ’n mens die beendere as H. Naledi etiketteer as daar so ’n sterk aanduiding is dat hulle gewone mense was met ’n paar unieke anatomiese variasies? Daar is vandag net so ‘n variasie tussen verskillende mensegroepe wat almal van net twee mense, Adam en Eva, afstam – die eerste twee mense wat deur God geskape is. Tim White van die Universiteit van Kalifornië, wat ’n ander beskouing oor menslike evolusie het, glo dat die beendere aan die spesie H. Erectus behoort wat in die 19de eeu benoem is. Volgens beriggewing het hy gesê: “Nuwe spesies moenie goedsmoeds geskep word nie. Om ’n nuwe spesie te verklaar, moet ’n mens kan bewys dat dit verskil van enigiets wat reeds bekend is.” H. Naledi is inderdaad beskryf met eienskappe “soortgelyk aan vroeë Homo-spesies, insluitend Homo erectus, Homo habilis en Homo rudolfensis”.

Daar is ’n toenemende aantal evolusionistiese paleoantropoloë wat vandag argumenteer dat dit ’n arbitrêre benaming van spesies vir ’n variasie van die mens is. “Met ander woorde, in plaas daarvan dat Afrika voorheen die tuiste was van veelvuldige menslike spesies soos Homo erectus, Homo habilis, Homo ergaster en Homo rudolfensis is, is al hierdie voorbeelde dalk net bloot Homo erectus.” Wetenskaplikes soos Wolpoff het al so lank gelede soos 2001 geargumenteer dat genoemde “spesies” eintlik almal onder H. Sapiens moet ressorteer – dus onder “mens”. Oorblyfsels van bejaardes, jong volwassenes, jeugdiges en kinders is op die terrein gevind. Daar is ook drie gefragmenteerde skedels gevind. Behalwe vir die subjektiewe aard van die rekonstruksie van die skedels, val die gemelde breinkapasiteit van ongeveer 560 cm3 wat gebruik is om die “primitiewe” interpretasie van die oorblyfsels te regverdig, goed binne die bestek van groottes vir kinders en selfs patologiese volwassenes. ’n Gebrek aan datering Die gebrek aan enige poging om die beendere te dateer, is ’n opvallende weglating. Dit wil voorkom of die wetenskaplikes wat betrokke is, ’n ouderdom van ongeveer twee miljoen jaar oud sal verkies, wat hulle sal help om dit as die perfekte “skakels” tussen Australopithecus en Homo in evolusionistiese aannames te plaas. Berger se verskoning vir die weglating is dat hy “gevoel het dit nie eties sou wees om hominïede-materiaal te vernietig voordat dit beskryf is nie; om die monsters te dateer sou beteken dat die materiaal vernietig word.” Aangesien daar meer as 1 500 stukke verwyder en ondersoek is, en hulle self erken het dat daar moontlik nog duisende beenfragmente in die grot agtergebly het, kon hulle seersekerlik een stukkie been vir radiometriese datering opgeoffer het? Kan die bene dalk redelik jonk wees? Die Berger et al-artikel wat die geologiese konteks van die vonds beskryf, verwys herhaaldelik na die reste as “beendere” en as slegs “gedeeltelik gemineraliseerd.” Hulle is ook nie eers uit versteende sediment opgegrawe nie, maar uit grond “saamgestel wat oorwegend bestaan uit vorige reeds verwerkte oranjekleurige modderreste ingebed in ’n bruin modderige matriks – ’n rotsmassaraam.” Baie van die bene het geen opgrawing geverg nie. Die vrouespan “het meer as 400 fossiele op die oppervlak gekarteer en ingesamel, en toe begin om die grond rondom die skedel wat half begrawe was, versigtig te verwyder.” As ’n mens daaroor dink, kon dit net sowel ’n beskrywing van die verwydering van bene van ’n oorlogsveld in die Tweede Wêreldoorlog wees.

Dit is alles ’n aanduiding dat die bene redelik jonk kan wees, in welke geval koolstof-14 die vanselfsprekende dateringsmetode sou wees. Die rede hoekom 14C-datering nie op die bene uitgevoer is nie, is omdat die aannames ten grondslag van 14C-datering, wat aan evolusionistiese wetenskaplikes sowel as skeppings-wetenskaplikes bekend is, ’n maksimum teoretiese “ouderdom” van 50 000 tot 100 000 jaar aangee vir enige monster wat radiokoolstof bevat. Die aanwesigheid van 14C in hierdie oorblyfsels, sal dus die veronderstelde evolusionêre menslike afkoms duidelik weerlê. Darwinisme en rassisme Ironies genoeg word hierdie pseudo-wetenskaplike aansprake (wat heel moontlik in die toekoms uitgedaag sal word deur wedywe-rende paleoantropoloë), deur politici aange-gryp wat in die kalklig van hierdie “wetenskaplike” ontdekking wil baai. Darwinistiese evolusie en sy meelopers, raswetenskap, sosiale Darwinisme en eugenetika, was die ideologiese grondslag van ’n groot deel van die rassisme van die 20ste eeu. Dit het daartoe gelei dat swart mense in Afrika gereeld soos ape en bobbejane behandel is en ook so genoem is. Dit is hartseer dat sommige van die swart leiers wat dikwels in die verlede betrokke was in die stryd teen hierdie praktyke, vandag gewillig is om hierdie veronderstelde aapagtige voorsate te kus (letterlik in een geval). Nasate van Adam en Eva Wat ook al die finale reaksie op hierdie aankondiging, die fossiel-oorblyfsels is óf die van ’n “aapsoort”, óf die van die mens, en indien laasgenoemde, is dit nasate van die historiese Adam en Eva. Hulle het heel moontlik tydens die post-Babelse tydperk gesterf – binne die afgelope paar duisend jaar .

Dus moet Christene nie “meer kinders…wees…wat soos golwe geslinger en heen en weer gedryf word deur elke wind van lering, deur die bedrieëry van die mense, deur sluheid om listiglik tot dwaling te bring; maar, terwyl ons in liefde die waarheid betrag, in alles sou opgroei in Hom wat die Hoof is, naamlik Christus, uit wie die hele liggaam – goed saamgevoeg en saamverbind deur die ondersteuning wat elke lid gee volgens die werking van elke afsonderlike deel in sy mate – die groei van die liggaam bevorder vir sy eie opbouing in liefde.” (Efesiërs 4:14–16).

Bron:juig.co.za

Hierdie Psalm het een groot doel en dit is om te wys dat God die Here is en dat Hy so raakgesien moet word. God is die belangrikste. Die groot woord wat dit mooi beskrywe, is teosentries. Hier gaan dit dus nie vandag oor die huidige regerings en owerhede met hulle vyande nie, dit gaan veel eerder oor God en sy vyande.

Om teen God in opstand te kom, is die grootste dwaasheid en domste ding om te doen. Vandag kan hierdie opstand verskillende vorme aanneem. Dit kan die openlike vyande van die kerk van Jesus wees. In ons persoonlik lewe kan dit ons geneigdheid wees om onsself, die eie-ek, bo God te stel en in die proses te weier om sy gesag in ons lewe te aanvaar. Die Here is die Oppermagtige God. Hy heers oor alle lewensterreine. Die wêreld is deurmekaar en onstabiel en verward, maar Hy is steeds die Bron van sterkte, sekuriteit en stabiliteit. Sy heerskappy oor al die eeue, sal nooit kan wankel of omvergewerp word nie. Vandag nog is die hele bekende wêreld met al die mense daarin, die ruimte waar sy koninkryk is. Hier gebruik Hy steeds mense as sy gevolmagtigdes om in sy krag en namens Hom op te tree.

Elkeen van ons as Jesus-mense, wat vrygekoop is deur die bloed van Jesus Christus, tree daagliks met gesag op. Elkeen van ons is geroep om met selfvertroue sy koninkryk hier op aarde te bevorder – ons kan dit doen omdat Hy is Wie Hy is! In die lig van Psalm 2 word ons opgeroep om die onverskillige wêreld waarin ons is, tot verantwoording teenoor Hom op te roep. Die mens-sonder-Hom moet hoor die opstand teenoor Hom beteken vernietiging. Deur Hom te aanbid, beteken veiligheid. Tog het hierdie waarhede steeds nie volledig waar geword nie.

Weereens moet ons daaraan vashou, eendag op die nuwe aarde, sal daar werklike sterkte, sekuriteit en stabiliteit wees

Bron:http://doomcharl.blogspot.co.za/

Lewis maak ook ‘n treffende onderskeid tussen God se goedheid (“kindness”) en God se liefde. Hy sê solank ons hierdie twee begrippe verwar, verwag ons eintlik net van God om goed of “kind’ te wees deur slegte dinge en lyding van ons af weg te hou. Dan maak dit nie eintlik saak of ons tot sy eer verander, al dan nie.

God se liefde is egter iets heeltemal anders. God definieer sy liefde en sy almag op sy eie terme, nie volgens ons idees daarvan nie. Sy almag word dus nie ingeperk of bepaal deur die feit dat ons gebede soms nie beantwoord word soos wat ons dit graag wil hê hier aan ons kant van die draad nie.

Aan die ander kant is ons beantwoorde gebede ook nie die vernaamste bewyse dat Hy almagtig is nie! God is wie Hy is, ten spyte van ons voorspoed en teenspoed. Ons omstandighede definieer Hom nie, of perk Hom nie in nie. God is die Here. Ons dien Hom op sy terme.

Die almagtige God nooi ons uit om tot Hom te nader. Hy vra egter dat ons onsself onderwerp aan Sy wil. Daarom is ‘n groot deel van ons gebedslewe gewoonweg daarop ingestel om te leer om ons eie wil te buig en te belyn met ons Hemelse Vader S’n. Ja,

God kan doen wat Hy wil, maar hoe meer ons Hom leer ken, hoe meer gaan dit in ons gebede en in die res van ons lewe oor die ver-Heer-liking van Sy Naam en sy eer, nie oor al ons behoeftes wat Hy moet vervul nie. Daarom wag ons op Hom in goeie dae en in donker tye. In alles is sy genade meer as genoeg!

Bron:  ekerk