Uitbranding: die onaangespreekte kerk-siekte

 

DIE FEITE (aangehaal uit: JY KAN ’N VERSKIL MAAK: Stephan Joubert, CUM BOEKE, 2014):

Volgens ‘n artikel deur Paul Vitello in 2010 in The New York Times getiteld: “Taking a Break From the Lord’s Work” is uitbranding onder leraars tans aan die orde van die dag. Hy begin sy artikel met die woorde: “Members of the clergy now suffer from obesity, hypertension and depression at rates higher than most Americans. In the last decade, their use of antidepressants has risen, while their life expectancy has fallen. Many would change jobs if they could.”

Die Amerikaanse webblad PastorBurnout.com haal statistiek aan wat bevind 13% van aktiewe leraars is geskei; 33% leraars brand uit binne die eerste vyf jaar in die bediening en meen hulle bediening is ongesond vir hulle familieverhoudings; 40% van alle leraars, en 47% van hulle eggenotes ly aan uitbranding vanweë onrealistiese verwagtinge van hulle werk en oorlading; 50% leraars voel hulle is onbekwaam vir die eise van hulle werk; 56% leraars se vrouens sê hulle het geen goeie vriende nie; 57% leraars sou dadelik ‘n ander beroep beoefen indien hulle een kry; 75% beleef ernstige stres wat ly tot woede, angs, depressie en vervreemding.

DIE VRAAG:

Hoe is al hierdie dinge moontlik? Wel, dit gebeur omdat mense op soek is na “herders wat altyd vir en in die gemeente beskikbaar is en dien” soos wat ek onlangs in ‘n kerklike advertensie vir ‘n leraarspos raakgelees het. Mense soek leraars wat min of meer alles kan doen omdat hulle hiervoor betaal word. Hulle moet kan bid, preek, praat, troos, raas, bemoedig, vrede maak, probleme uitsorteer, sondaars bekeer, gelowiges opbou, huisbesoek doen, huwelike red, jongmense verstaan, oumense versorg, dooies begrawe, troues hou, vergaderings lei, kommissies bestuur… o ja, en dan moet hulle ook nog ure aan gebed en studie van die Woord wy.

Helaas maak onrealistiese verwagtings dat baie leraars in “geestelike skakelbeamptes” verander wat almal ter wille moet wees. Tog ken die Nuwe Testament nie “professionele geestelikes” wat alles vir almal moet wees nie. Die kerk is die lewende liggaam van Christus. Gelowiges vervul hier sekere funksies volgens die gawes wat die Here vir hulle elkeen gegee het. Geestelike leiers se rol is slegs om gelowiges toe te rus om hul plekke vol te staan vir die Here; nie om alles self te doen nie.

Kom ons staan elkeen ons plekkie in God se koninkryk en kerk vol. Dan verdwyn die rook van uitbranding soos mis voor die son!

Bron:  ekerk.org

Gevare Van Die Sosiale-Media-Kultuur



Lewe in ’n vals wêreld
My man het gelag, wetend dat ek ’n grap gemaak het, maar ook dat daar tog waarheid in my opmerking steek. Hierdie videospeletjie-, sosiale-media-verslaafde-kultuur is tevrede met namaaksels sonder dat hulle selfs daarvan bewus is. Seuns sit tuis voor hul rekenaarskerm en voel asof hulle oorwinnaars, beskermers, kampioene, vegters, beroemde sportmanne en selfs musikante is sonder om eens ’n druppeltjie te sweet of om aan ’n ware rugbybal of musiekinstrument te raak.
Mans sit voor die rekenaarskerm terwyl vroue met wie hulle nog nooit gepraat, uitgegaan het of mee getroud is nie, hulle seksueel prikkel. Meisies sit voor skerms waar hulle boodskappe en twiets skryf, of foto’s van hulleself oplaai vir sogenaamde vriende wat hulle nog nooit in lewende lywe ontmoet het nie.

Word ons kultuur ’n nabootsing van die werklikheid?
Om die wêreld te verower beteken dat jy van die rusbank af opstaan, by die deur uitloop, die son op jou gesig voel terwyl jy letterlik iets doen om die wêreld te verower. Jy kan ook nie die wêreld verower sonder om met ander mense in die wêreld in kontak te kom en betrokke te raak nie.
Om ’n vrou naak te sien, behoort te vereis dat jy haar in lewende lywe ontmoet het, dat jy haar leer ken, haar uitneem, ’n roomys vir haar koop, haar familie ontmoet, opofferings vir haar maak, jouself kwesbaar maak vir haar, haar vra om met jou te trou en om in die huwelik te tree. Julle gedeelde naaktheid behoort sonder skaamte, geheimhouding of bedrog te wees omdat jy jouself tot hierdie vrou, en haar alleen, verbind het om haar ten volle getrou lief te hê.

Ware vriendskap
Eweneens behoort om vriende te hê ’n werklike ontmoeting van aangesig tot aangesig in te sluit, of ten minste ’n stem-tot-stem-gesprek wat meer inspanning verg as om slegs 140 letters te tik of ’n kort boodskappie te stuur. Vriendskap moet die toets van die tyd kan deurstaan wat betroubaarheid en eerlikheid vereis.
Vriendskap vereis die toewyding om verontrief te word: soos wanneer ’n vriend in die middel van die nag die behoefte het om met jou te praat en jou uit die slaap waarna jy smag, wakker maak en jy die oproep steeds neem; of wanneer ’n vriend iets verkeerds doen en jy ’n ongemaklike waarheid aan hom/haar moet tuisbring, in die hoop dat dit in die regte lig aanvaar sal word en die vriendskap sal versterk. Vriendskap is nie kort, niksseggende sinnetjies en om net te sê wat iemand wil hoor nie. Vriendskap behels intimiteit.
Ons hartsbegeerte is om met ander te kommunikeer en in verbintenis te wees – maar hoe meer ‘vooruitgang’ ons maak, hoe minder ken ons mekaar.

Vals verhoudings, vals gevoelens
Die jeug wat op hierdie manier grootword, is mislei. Hulle ervaar nie ware verhoudings en ware emosies nie. Ek sien deurentyd die uitwerking van hierdie gebrokenheid wanneer ek met hulle praat.
Die beste plek om verandering teweeg te bring, is in jou eie huis. ’n Sesjarige maatjie van my seun het my onlangs aan die mou gepluk en gevra: “ Tannie, het Michael ’n ADSL of ’n Wii? Watter rekenaarspeletjies het hy? Brady weet nie watter speletjies julle in julle huis het nie.”
Hierdie oulike seuntjie het dronkgeslaan na my opgekyk en gewonder hoekom my seuntjie nie weet wat die name van sy rekenaarspeletjies is nie.
“Ons het ’n Wii,” het ek geantwoord, “maar ons speel rekenaarspeletjies net as ’n gesin saam, net soos ons bordspeletjies speel, en die enigste een wat ons tans het, is ’n sportspeletjie en ’n avontuurspeletjie.” Toe kyk hierdie seuntjie my nog meer verbysterd aan en sê: “Ek het die hele naweek lank op my eie rekenaarspeletjies in my kamer gespeel.”

Kinders bestee te veel tyd alleen
Is ek besorgd oor daardie kind, wat op sesjarige ouderdom alleen in sy kamer voor ’n skerm sit en ’n speletjie speel wat nie die werklikheid is nie? Nie noodwendig nie. Ek bedoel, die meeste kinderspel behels nie die werklikheid nie. Wat my wel bekommer is die tiener of die volwassene waarin hy kan ontaard as hy toegelaat word om tydens sy ontwikkelingsjare maar tevrede te wees met die namaaksel. Ek is bekommerd daaroor dat hy leer dat dit aanvaarbaar is om geïsoleerd van jou gesin, in jou eie kamer voor ’n rekenaarskerm te sit, waar niemand kan sien wat aangaan nie. Ek is bekommerd dat hy soveel bevrediging uit die emosies sal put wat hy ervaar wanneer hy hierdie speletjies speel, dat hy nie die nodige energie sal aanwend om ware ontmoetings en verhoudings te bou nie.
Ek is bekommerd (gegewe dat die gemiddelde ouderdom wanneer kinders vir die eerste keer pornografie sien, ongeveer 8-9 jaar oud is) dat hy eendag hierdie gedrag, om opwinding voor ’n rekenaarskerm op te soek, sal verplaas na die kyk van pornografie op daardie selfde skerm – in die geheimhouding en privaatheid van sy eie slaapkamer terwyl sy ouers aanneem dat hy maar net rekenaarspeletjies speel.

Bestee tyd saam
Daar is ’n paar dinge wat ons kan doen om ons kinders te help om volwassenes te word wat die ware Jakob wil ervaar en wat ware verhou-dings bou. Ons speel selde rekenaarspeletjies in ons huis. Wanneer ons dit egter wel doen, speel ons as ’n gesin saam.
Ons speel, praat, bemoedig, kompe-teer, leer goeie sportmanskap en groei in verhoudings terwyl ons rekenaarspeletjies speel, net soos wanneer ons bordspeletjies speel. Ons het een televisiestel waarna ons almal saam kyk.

Bestee tyd saam as ’n gesin
Ons het nie draagbare toestelle wat die kinders na hulle kamers mag neem en hulleself mee kan isoleer nie. Soms, as ’n spesiale vergunning, laat ek die kinders toe om ’n speletjie te speel of iets op die IPad te kyk terwyl ek in dieselfde vertrek doenig is.
Ons nooi dikwels ons kinders se vriende oor, om hulle ruim geleentheid te gun om te speel en met ander in ’n ware verhouding te kommunikeer; waar hulle moet leer hoe om met ander oor die weg te kom en waar hulle die voordeel van verbeelding en kreatiwiteit kan geniet.
Ek glo nie dat die ouer se rol is om gedurig hulle kinders te probeer vermaak en te verseker dat die kinders se dag volgepak is sodat hulle nie verveeld raak nie. Ek wil hê dat my kinders verveeld wees – want dit is wanneer hulle hulle eie tyd moet verwyl. Waarmee hulle vorendag kom om te doen, is beter as enige rolprent of rekenaarspeletjie.
Hulle word skeppers van kreatiewe en verbeeldingryke kunswerke, musiek en spel, in plaas van blote verbruikers van iets wat iemand anders uitgedink het in ’n rekenaarspeletjie of rolprent.

Kom in verbinding met die skoonheid van die lewe
Eenvoudig gestel, ons maak ’n doelbewuste keuse om toestelle af te skakel sodat ons met die werklikheid, liefde en mense in verbinding kan wees. Die opoffering is uitdagend wanneer ’n mens in hierdie tegnologiese ‘vooruitstrewende’ tye leef.
Ja, dit is vir ons die moeite werd, met die wete dat wat ons poog om te vermag, ons kinders sal help om ware verhoudinge met mense te vorm, dat hulle die lewe voluit sal leef deur werklik aan sport deel te neem en musiek te maak – en self die wonder van hierdie wêreld ontdek.

Bron:  juig.co.za

Die avontuur van lewensmaats


Ons nooi Jesus binne ons vriendskap in. ’n Wyse oom het vir ons geleer dat ’n huwelik soos ’n driehoek is waar Jesus aan die boonste punt is, huweliksmaats is aan die twee kante van die driehoek. Soos ons nader aan Jesus beweeg, groei ons ook nader aan mekaar. Een manier om dit te doen is om saam na Jesus te luister. Hier is ’n vraag wat julle kan bespreek: “Hoe kan ons as vriende nader aan ons vriend Jesus groei?”

Ons kan ook opnuut die lewe saam geniet as mekaar se “lovers”. Ons doen dit deur iets te doen wat ons albei geniet. Albei. Dalk is dit om by ’n gunsteling restaurant te gaan eet of saam ’n fliek te gaan kyk. Miskien is dit om op ’n romantiese uitstappie te gaan. Dalk is dit om mekaar te verras met iets spesiaal. Hier is nog ’n vraag wat julle kan bespreek, “Hoe sal dit lyk om iets saam te doen as “lovers”?”

O, en as jy gewonder het waar daardie Hooglied vers is, nooi ek julle uit om die boek hardop vir mekaar te lees … dalk help dit om mekaar te herontdek as “lover” en “friend” 🙂

Bron:  ekerk.org

Drie danspassies vir families

Dallas Willard skryf dat,

“Die doel van God in die geskiedenis van die mens is die ontwikkeling van ’n inklusiewe gemeenskap van liefdevolle mense, met God ingesluit in hierdie gemeenskap as die hoofbron en mees roemryke inwoner.”

God dans ’n nuwe gemeenskap van liefde los en die gesin is die eerste groep. Soms strompel ons in ons gesin se dans en val ons oor mekaar se voete.

Hier is drie dans passies wat ons kan help om in ritme met mekaar en ons dansende God te kom:

Sê vandag vir die mense in jou lewe “Ek is lief vir jou” — doen dit terwyl jy jou geliefdes in die oë kyk. Victor Hugo het iets beetgehad toe hy gesê het, “To love another person is to see the face of God.”

Maak seker jy sê jammer wanneer jy op die mense in jou lewe se tone trap. Ouers, maak seker jy bely wanneer jy oorreageer of jou frustrasies op die kinders in jou lewe uithaal. ’n Hartlike jammer verenig ons weer in die dans van die lewe.

Wanneer iemand jammer sê vergewe. Henri Nouwen beskryf dit só mooi,

“Forgiveness is the name of love practiced among people who love poorly. The hard truth is that all people love poorly. We need to forgive and be forgiven every day, every hour increasingly. That is the great work of love among the fellowship of the weak that is the human family.”

Hierdie is drie danspassies wat ons kan help om ’n gemeenskap van liefdevolle mense te word wat deel in God se liefdesdans. Watter ander danspassies kan jy en jou familie nog aanleer?

Bron:  ekerk.org

Jesus — ’n Vriend van vroue


Hy, die Koningskind, word uit ’n vróú gebore. Ja, God kies om sy Seun in die wêreld te laat kom deur die wonderliggaam van ’n vrou en bring daarmee die eerste vorm van eer aan vroue. Wanneer die vrou wat aan bloedvloeiing ly, dit waag om aan sy soom te raak, genees Hy haar met dié deernis-woorde: “Dogter, jou geloof het jou gered. Gaan in vrede.“ As die Fariseërs die ontugtige vrou wil stenig, red Jesus haar met ’n teenaanval-vraag wat hulle in hul spore laat omdraai. Toe ’n vrou vol bewondering ’n potjie duur nardus-parfuum op Jesus uitgooi en die ander haar vir haar oordaad veroordeel, antwoord Jesus: “Los haar! Waarom kraak julle haar so af? Wat sy vir My gedoen het, beteken vir My baie. Dit is so ’n mooi gebaar. (Markus 14:6b)

Dwarsdeur die verloop van sy lewe beskerm en eer Jesus elke vrou wat sy pad kruis. Meer as dit: Hy beskou hulle as sy vriende! Sy gelyke! Dié mense by wie Hy graag wil wees! Daarom onderrig Hy ’n Samaritaanse vrou, kuier Hy as Vriend by Marta en Maria en verskyn Hy, na sy dood, die eerste keer aan Maria Magdalena — een van sy getrouste vriendinne uit wie Hy vroeër duiwels uitgedryf het.

Maak dit jou nie opgewonde nie? Jesus beskou my en jou as sy kosbare vriendinne: Dié mense vir wie Hy spesiaal omgee, wat Hy só goed verstaan en vir wie Hy net sy heel beste wil gee. Word vir ’n oomblik stil en hoor hoe God met jou praat … asof jy sy beste vriendin is … Wanneer bekommernis, siekte, ouderdom, onsekerheid, vrees …wanneer die wêreld se lawaai jou doof maak, word vir ’n oomblik stil en weet jy’t ’n hemelse en ewig getroue Vriend: Jy het dié beste. Jy’t Christus.

Solly Ozrovech skryf: ’n Vriend is iemand wat jy graag by jou wil hê so lank as wat jy leef, en wat jy ook by jou sou wou hê wanneer jy moet sterf. So ’n Vriend is Jesus, die lewende Christus.

Here Jesus, ek’s so bevoorreg om U te ken en om te weet dat U my beter as ekself verstaan en liefhet. Gee dat ek u kosbare vriendskap waardig sal wees en dat ek sal dink, lyk en optree soos ’n waardige Jesus-vriendin.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM

Bron: ekerk.org

Rykdom en Welvaart

Ek het baie gewonder, hoe is dit dan dat ons dikwels (veral in die Ou Testament) rykdom as God se seën sien, maar Jesus spreek hom so uit teenoor rykdom. Ek glo nie per definisie dat dit vir Jesus gegaan het oor rykdom as sulks nie, maar materialisme en gierigheid. As ons in hierdie konteks daarna kyk, dan is daar skrikwekkend baie waarskuwings daarteen. Ons hoef nie net na die Bybel te kyk om die resultaat van materialisme te sien nie. Dit lê oral om ons. Hoekom waarsku Jesus so ernstig oor geld, goeters, besittings?

Hy gaan eintlik sovêr om dit af te speel teenoor die ewige lewe! Jak 4 : 1 – 3 Waar kom die stryd vandaan, waar kom die rusies onder julle vandaan? Kom dit nie van julle selfsugtige begeertes wat gedurig binne-in julle woed nie? 2 Julle wil dinge hê, maar kry dit nie en wil dan moord pleeg; julle is jaloers op ‘n ander man se goed en kan dit nie in die hande kry nie en dan maak julle rusie en baklei julle. Julle kry nie, omdat julle nie bid nie. 3 As julle bid, ontvang julle nie, omdat julle verkeerd bid: julle wil net julle selfsugtige begeertes bevredig. Ek dink Jakobus slaan die spyker op die kop. Julle wil dinge hê en kry dit nie, dan wil julle moord pleeg.

Ek wonder as ons statistiek sou sien oor die persentasie van misdade wat gepleeg word oor die materiële, wat dit sou wees. Diefstal, bedrog, witboordjie misdade, geldwassery – so kan ons opnoem. Dit is alles misdade wat spruit uit die mens se siek begeerte na meer en beter.

Dit lyk inderdaad of ons ‘n groot probleem in ons samelewing het hiermee. Wat is rykdom? Iemand sê: “dis dit wat jy het wat meer is as wat jy absoluut nodig het om van te lewe”. ‘n Ander som dit so op: “Die rykste persoon tussen enige twee mense, is die een wat die meeste gedoen kry met wat hy het”. Die meeste van ons is inderdaad (relatief gesproke) nogal redelik welaf, want daar is altyd iemand armer as jy. Hoekom is dit dan dat ons nooit genoeg kry nie? Ek lees ‘n boekie oor geld wat begin deur te sê: almal van ons het gemiddeld 10% te min. Iemand spog daarmee dat die eerste R74000 per maand net gate toestop – hy het ook te min. Ek het nou die dag ’n baie welaf persoon hoor sê: “Ek weet nie wat jy besit nie, of hoe dit met jou geldsake gaan nie, wees tevrede met wat jy het. Ek het gesien dat die rykstes nie een genoeg nie en jaag na nog meer”. Joh 10 : 10:- “Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed”. Hoekom koppel ons geld en goed aan die oorvloed wat in hierdie teks genoem word? Wat van oorvloed gesondheid, oorvloed wysheid, insig, liefde, vreugde, vrede, geluk, respek? Dis tog seker baie meer werd as besittings? Pred 5 : 9 waarsku:- “Die mens vir wie geld alles is, het nooit genoeg geld nie; die mens vir wie rykdom alles is, kry nooit genoeg nie”. Jy kan baie gou agterkom as ‘n persoon hieraan ly – dis al waaroor hy praat. Praat sommer maklik uit sy beursie uit. Wat is Jesus se teenvoeter?

Openb 3 : 17 – 19 Julle sê: Ons is ryk, skatryk, en ons het niks meer nodig nie, en julle weet nie dat julle ellendig en beklaenswaardig is nie, arm, blind en kaal. 18 Daarom raai Ek julle aan om by My goud te koop wat deur vuur gelouter is, sodat julle ryk kan word; en koop wit klere, sodat julle julle kan aantrek en julle skande, julle naaktheid, nie gesien word nie; en koop oogsalf om aan julle oë te smeer, sodat julle kan sien. 19 Ek bestraf en tug elkeen wat Ek liefhet. Laat dit dan vir julle erns wees en bekeer julle. Ons is ryk, skatryk. Matt 6 : 19 – 20 Moenie vir julle skatte op aarde bymekaarmaak waar mot en roes dit verniel en waar diewe inbreek en dit steel nie. 20 Maak vir julle skatte in die hemel bymekaar, waar mot en roes dit nie verniel nie en waar diewe nie inbreek en dit steel nie.

Vers 21: “Waar jou skat is, daar sal jou hart ook wees”. Hoe leef ons met wat ons het?

Leef só dat jy iets het om vir armes te gee. Mal 3: “Bring die volle tiende” – daar word gesê wat met 10% moet gebeur, maar nie met die ander 90% nie. Daarvoor vra die Here vir ons rentmeesterskap. Materialisme het ‘n prys, soms ‘n baie duur prys. Duur motors wat ons soms net ‘n half uur per dag gebruik, ‘n deftige huis, maar ons moet sulke lang ure werk om dit te betaal, dat daar geen tyd oor is om dit te geniet nie. Is dit nie maar deel van die probleem in ons samelewing vandag nie? Pa (en ma) werk so hard om bo uit te kom, dat ons ons gesinne vernietig, en nie ouers vir ons kinders is nie. Ons geniet nie ons kinders nie, gee geen tyd vir hulle nie. Wat doen ons dan? Ons “flood” hulle met geld, wat dan nog meer probleme bring en berei hulle voor vir ‘n volgende generasie met materialistiese probleme.

Wat is genoeg? Spr 30 : 8 – 9 moenie toelaat dat ek vals is en lieg nie; moet my nie arm maak of ryk nie, gee my net die kos wat ek nodig het, 9 sodat ek nie te veel het en U verloën en sê: Wie is die Here? nie, en sodat ek nie arm word en steel en my God se Naam oneer aandoen nie. Kom ons tel ons seëninge en ons bid dat die Here vir ons balans en tevredenheid sal leer.

Bron: heuning.co.za

Uitdagings Van Ledigheid En Plesier


’n Seën of ’n vloek?
Ek het die onderwys verlaat en ’n beroep in die sakewêreld begin volg. In plaas van R120 000 per jaar, het ek nou R240 000 per jaar verdien – met ’n maatskappymotor! Terselfdertyd het my vrou gegradueer en voltyds begin werk. Binne die bestek van ’n kort tydjie het die Pearson-gesin se inkomste met 150% gegroei.

Om in ‘yuppie’-hemel te leef
Net soos dit dikwels gebeur met individue en gesinne wat in die valstrik van materia-lisme trap, het daar saam met die ekstra inkomste ’n innerlike dringendheid ontwikkel om die geld te spandeer. Ek het myself ‘bederf’ met ’n splinternuwe motorkar. Die vermoë om dit te kon koop, het kragtige gevoelens van eiewaarde en bewustheid van stygende status in my ontketen.
Ek het die motor elke dag gewas en een keer ’n week gepolitoer. Wanneer ek agter die stuur is, het ek gevoel hoe ek ons vroeëre ‘raapskraap-lewe’ al verder agterlaat.
Ek was in ‘yuppie’-hemel, maar sonder dat ek dit besef het, was my geestelike lewe besig om te sink. My toewyding aan Christus – my brandende geesdrif om Sy getroue dissipel te wees, het afgekoel.
Ek het steeds dieselfde leerstellings geglo, maar my daaglikse lewe het ’n ander leerstelling weerspieël – ’n leerstelling van welvaart, eiegeregtigheid en materialisme. Die dinge van hierdie wêreld het belangriker geword as die dinge van God. Die tevredenheid van vroeër is deur ’n voortdurende begeerte na meer en beter vervang. Ek het ’n swak Christelike lewe geleef en my dieper en dieper in die groef van begeerte en meer besittings ingegrawe.

Nederige berou
Genadig is ek deur die werkende krag van die Heilige Gees tot nederigheid gebring en wesenlik uitgedaag toe ek ’n paar maande aan ’n mannegroep behoort het en uit hulle voorbeeld geleer het hoe om ’n godvrugtige, voorspoedige lewe te leef – en nie deur besittings beheer word nie. Slegs ’n paar jaar te vore, het ek gevoel ek weet alles, maar nou was ek berouvol oor waar ek my bevind het.

Jou geld of jou lewe
Een van die wanopvattings wat dikwels oor geld en besittings uitgespreek word, is dat dit boos is en verwerp en verag moet word. As God jou met ’n groot aandeel in hierdie wêreld se goedere geseën het, beteken dit nie noodwendig dat jy ’n slagoffer van materialisme is nie. Wanneer jy jou rykdom en besittings belangriker as die dinge van God ag, word die perke egter oorskry.
“Niemand kan vir twee base tegelyk werk nie. Hy sal óf die een minder ag en die ander een hoër, óf vir die een meer oorhê en en die ander een afskeep. Julle kan nie God én Mammon dien nie.” Matt 6:24. Volgens Jesus sal een van die twee dus aan die kortste ent trek. Jy gaan óf jou toewyding aan God inboet deur aan jou begeerte vir die mooi besittings voorrang te gee, óf jy sal jou toewyding aan materialisme afskaal deur God met jou hele hart te volg – en dit behels opoffering, om eenvoudig te lewe, om te gee en om te dien.

Waar jou skat is…
Hoeveel van ons het snags al wakker gelê en planne beraam hoe om daardie nuwe stel gholfstokke of daardie nuwe Lexus te bekom. Hoeveel van ons het al gesê: “Die lewe sou volmaak wees as ek net …gehad het.”
Hoeveel van ons het ons al bevind waar ons ’n fyn etiese balans probeer handhaaf, reikend na iets wat buite ons bereik sal bly, tensy ons daardie grens oortree? Vir die Christen in die besigheidswêreld is materialisme ’n subtiele gevaar. Materialisme is nie so voor die hand liggend gevaarlik soos om te steel of om rond te slaap nie, maar dit is geensins minder dodelik vir jou emosionele en geestelike welsyn nie.

Rentmeesterskap of eienaarskap
Dit maak nie saak hoe min of hoe baie jy besit nie, God besit alles. Om te verhoed dat materialisme wortelskiet, moet jy besef dat jy ’n rentmeester van God se eiendom is.
As jy probeer om die waarde van jou lewe te bepaal volgens wat jy besit, het jy reeds misluk, omdat die hele idee van eie-naarskap op ’n fondasie van sand gebou is. Jy besit nie werklik enigiets nie. Alles wat jy besit, behoort aan God.
Wanneer ons vasklou aan ’n ingesteldheid van eienaarskap en eiegeregtigheid, beïnvloed dit ons perspektief oor ‘teruggee’ aan God. Soms dink Christene omdat God die eerste 10% besit (tiende), die ander 90% aan hulle behoort. Die doel van die tiende is nie om ’n winsdelingskema met God te deel nie.
God stel daarin belang hoe jy alles bestuur wat Hy jou skenk. Ons kan hierdie mynveld van materialisme vermy as ons onsself as rentmeesters beskou van alles wat ons besit, in plaas van om eienaars daarvan te wees. “Die aarde en alles wat daarop is, die wêreld en dié wat daar woon, alles behoort aan die Here.” Ps 24:1.

Moenie bo jou vermoëns leef nie
Om op krediet te leef en dan nóg geld te leen om meer besittings aan te skaf, is die verskriklike valstrik van materialisme.
Toe kredietkaartmaatskappye besef dat mense op materiële vlak met mekaar meeding en tot sukses gemotiveer word deur die jaloesie van hulle bure, het sommige van hierdie maatskappye advertensies bedink wat hierdie drang uitbuit en aanmoedig.
As Christene moet ons ons prioriteite in plek stel en skatte in die Hemel opgaar en nie op aarde nie. God waarsku teen skuld; let wel, ek sê nie God verbied dit nie, maar skuld sal jou aan ander gebonde hou. Jy sal nie vry wees om die wil van God te doen nie.

Beskikbaarheid versus onbeskikbaarheid
Mense wat finansieel oorbelas is en ten opsigte van hulle be-roep en vryetydsbesteding oorlaai is, sal hulleself nie sommer beskikbaar stel vir diens aan God nie. Hoe sou jy Jesus se woord in Lukas 14:16-4 interpreteer as jy rentmeesterskap, tevredenheid, beskikbaarheid, eienaarskap en krediet in gedagte hou?
Die uitgenooide gaste wat in die gelykenis genoem word, was meer in ander belange geïnteresseerd as om die fees by te woon. Deur hulle toegewyde verbintenis met hulle eie agendas het hulle hulleself onbeskikbaar vir die fees gestel. Stel teenoor hierdie onbeskikbaarheid God se uitdaging in 2 Kronieke 16:9: “Die Here het Sy oë oral op die aarde sodat Hy dié kan help wat met hulle hele hart op Hom vertrou.” As ons harte verteer word deur materialisme of om ’n groter bankbalans te bekom, kan God ons nie vir Sy doel gebruik en versterk nie.
Deur Sy genade skenk God jou soveel dinge in hierdie lewe en Hy verwag van jou om daarna om te sien sonder om daaraan verknog te raak. In die woorde van Joe Stowell, “The real point of materialism is not how much we have, but what has us.”

JAMES M. PEARSON is die outeur van die boek, ‘Minefields in the Marketplace’.

Bron: http://doomcharl.blogspot.com/

Jy net beter

In die vier Nuwe Testamentiese evangelies (Matteus, Markus, Lukas, Johannes) handel een uit elke tien verse direk oor geld en Jesus se gesprekke het hoofsaaklik oor die koninkryk, geld en besittings gegaan. Jesus het in sestien van die agt–en–dertig gelykenisse wat opgeteken is, oor die hantering van geld en besittings gesels.

 


Die Bybel praat eintlik baie positief oor geld en die materiële wêreld. Die skeppingsverhaal (Gen 1, 2) herhaal ongeveer 7 keer dat God alles goed gemaak het. In die Ou Testament (Genesis, Numeri, Deuteronomium) is dit ook duidelik dat God Sy volke met voorspoed en materiële besittings seën sodat hulle weer ander kan seën. In ’n boek soos Spreuke word geld en besittings beskou as ’n beloning vir harde werk. Daar was selfs Christene wat ryk was en rondreisende predikers finansieel ondersteun het. Die Christelike gemeenskap is geken aan hulle mededeelsaamheid wanneer dit oor hulle geld en besittings gegaan het (2 Kor 8, Hand 4). God word in die Bybel erken as die Gewer van alle goeie dinge (geld en besittings ingesluit).

2. Dit is hoekom geld jou gemeen kan maak…

Wanneer mense te geheg aan geld raak kan die lewe onsmaaklik word. Met ander woorde wanneer die begeerte na geld alles–oorheersend word dan is daar nare gevolge:

 

  • Mense ignoreer God,

  • Mense begin mekaar as objekte sien wat hulle help of verhoed om meer geld te maak of te kry, en

  • Die armes en verwaarloosdes word vermy.


Ek neem aan dit is waarom daar verskeie Ou Testamentiese wette is wat daarop dui dat mense net ’n sekere hoeveelheid besittings mag hê. So byvoorbeeld is die Sabbatsjaar en jubeljaar ’n manier om mense daaraan te herinner dat hulle nie so geheg aan geld hoef te raak nie aangesien God die voorsiener daarvan is. Hieruit kan ons aflei dat die ingesteldheid teenoor geld baie belangrik is. Iets soos geldgierigheid is ’n ingesteldheid wat ’n stuk metaal of papier in ’n afgod genaamd Mammon kan verander. 1 Tim 6:10–11 verwoord bogenoemde soos volg: Om agter geld aan te hardloop laat jou in die kloue van allerhande slegte dinge inhardloop. Daar is party mense wat eers aan die kerk behoort het, maar toe so agter geld begin aanloop het dat hulle vandag nie eens meer ’n lid van die kerk is nie. Ons weet hoe sleg dit nou met hulle gaan. Hulle het die een probleem op die ander. Timoteus, jy is God s’n. Bly weg van al hierdie slegte dinge af. Doen eerder jou bes om so te leef dat God met jou tevrede voel. Hou aan om op God te vertrou en om oor te loop van liefde vir ander. Moenie moed verloor nie en hanteer ander mense altyd mooi sodat hulle goed voel om by jou te wees.

3&4. Hoe jy eintlik met geld moet werk en hartsverandering

Die fondasie van enige handeling met geld het eintlik te make met die erkenning of ontkenning van die feit dat alles aan die Here behoort (Ps 24, Kol 1:15–17). Hiervolgens is mense slegs rentmeesters of anders gestel, mense bestuur God se besittings.

Om rentmeester te wees is allermins ’n vergeesteliking van die materiële maar eerder ’n toewyding, van my hele lewe en alles wat ek besit, aan God. Hierdie toewyding sal jou nuwe vrae oor geld laat vra wat kan lei tot ’n vars hantering daarvan. Die volgende vrae en die antwoorde daarop mag jou dalk verras:

  • Hoeveel is genoeg om van te leef?

  • Watter gunsteling besitting gebruik ek glad vir die afgelope twee jaar nie? Wie sal dit beter as ek kan gebruik?

  • Watter nood kan ek aanspreek met dit wat ek het?

  • Wat moet ek verander in my houding teenoor geld wat tot gevolg sal hê dat ek my besittings meer geniet?


Deur hierdie vrae eerlik te antwoord en dit uit te leef kan jy dalk die persoon wees wat Richard Rohr ’n ander belewenis van Christene kon gee.

“It is my experience after forty years as a priest that we could say the same about many well–intentioned Christians and clergy. Their religion has never touched them or healed them or healed them at the unconscious level where all of the real motivation, hurts, unforgiveness, anger, wounds, and illusions are stored, hiding — and often fully operative. They never went to the “inner room” where Jesus invited us, and where things hid “secretly” (Matthew 6:6). Christians are usually well–intentioned people until you get to real issues of ego, control, power, money, pleasure, and security. Then they tend to be pretty much like anybody else.” — Richard Rohr

Dr Johan Beukes, CEO van In Harmonie

Bron: ekerk.org

Hoe ontvang ek egte genade?


  • Ek leef egte genade alleen raak wanneer my alledaagse bestaan gelewe word in die permanente teenwoordigheid van God. Solank as wat ek net bid vir my eie behoeftes en wanneer my gebede meeste van die tyd net met alledaagse dinge te doen het, mis ek God se doel in my.
  • Alle geestelike verryking wat ek kan bekom deur Bybel te lees, ander Gees-geïnspireerde literatuur deur te werk, aan opbouende geloofsgesprekke deel te neem en enige blootstelling aan “geestelike kos” – vir wie of wat doen ek dit? Vir myself? Of vir wie God in my is? Daar is ‘n lewensbelangrike verskil!
  • Hoekom gaan ek kerk toe? Hoekom gee ek geld vir armes? Hoekom breek dit my hart as ander swaar kry? Hoekom wil ek vir ander raad gee wat uit my ervaringe baat kan vind? Is hierdie alles “goeie werke” wat ek onbewustelik nastreef om my posisie teenoor God te verbeter? Egte genade ontvang ek sonder enige bydrae of opoffering van my kant af!
  • Egte genade het volgens bogenoemde definisie te doen met God se einddoel van my lewe – wat is God se droom met my lewe op aarde? Daarom het egte genade te doen met die manier waarop God met my op pad is na sy doel met my.
  • Die “hoe ontvang ek”, het dus 100% te doen met wat God besig is om te doen op sý werkswyse en sý tyd en sý doel. Maar tog het ek ‘n keuse om saam te werk of nie, solank my vrywillige samewerking nie daarop neerkom dat ek dit vir my eie krediet neem nie.
  • Eintlik ontvang ek egte genade onverwags, onverdiend en onvoorspelbaar.
  • Egte genade ontvang ek in presies die regte “hoeveelheid’ wat ek kan hanteer op enige stadium van my lewe. Omdat dit God alleen is wat dit gee, gee Hy in volmaakte mates vir die groei na volmaaktheid.


Bron: http://doomcharl.blogspot.com/

Ons allerhoogste bestaansrede!


·         Leef God raak!
Elke Jesus-mens tel onder die gelukkigste bewoners van hierdie aarde, omdat ons die voorreg het om vir ewig en altyd aan God te behoort. Daarvoor het Hy sy enigste Seun vir ons gegee as volmaakte Verlosser. Die allerbeste Gees van God kom doen in elkeen van ons sy volledige herstelwerk, sodat ons hoe langer hoe meer raak leef wie Hy in elkeen van ons is. Ek en jy, leef en bestaan om God te ken, Hom bo alles lief te hê, en te groei in Godskennis!

·         Leef mede-Jesus-mense raak.
Met die groeiende bewuswording van Hom in my en in jou, kyk ons met ‘n radikale positiewe gesindheid na mekaar. In ons alledaagse lewe, bid ons vir mekaar, help mekaar waar nodig en is daarop ingestel om mekaar se lewe makliker te maak. Met egte God-liefde in elkeen van ons, leef ons spontaan en vrywillig en sonder vooroordele in liefde teenoor mekaar. Ons bestaan om te kan liefhê!

·         Leef nie-Jesus-mense raak.
Maar die goeie nuus dat God werklik met sy opregte liefde in elkeen van ons is, kan ons onmoontlik vir onsself hou. Daagliks het elkeen van ons op een of ander manier te doen met die seerkry in ander se lewens, ja, die geestelike en fisiese honger van ‘n verlore wêreld waarin ons lewe. Vandag is dit ons grootste voorreg om die honger van ander te verlig – ons het die Antwoord vir die wêreld se grootste nood: Jesus-liefde!

Hierdie is die allerhoogste rede waarom ons in 2015 hier op aarde is!

Bron: http://doomcharl.blogspot.com/