Sê jy: “Ek het jou lief!“?

 

Hierdie soeke na ander se foute is nie ’n nuutjie van ons tyd nie. Dis ’n oeroue méns-ding. Het Adam nie die vinger na Eva gewys en Eva weer die slang beskuldig nie? En dink maar hoe gou het die mensdom die Messias veroordeel, hoe maklik het die Fariseërs enige andersdenkende veroordeel en hoe vinnig het die Joodse Raad die gelowiges verdoem.

Jesus het Hom egter baie duidelik en hard teen ons mensdom se selfaangestelde oordeel uitgespreek. Hy het ’n reuse hekel gehad in mense wat voorgee wat hulle nie is nie, wat minderbevoorregtes verkleineer en ander links en regs veroordeel. Hy het dit duidelik gemaak dat die God van liefde veroordeling haat:

  • Wanneer sy dissipels die “eenvoudige” kindertjies van Hom af wil weghou, plaas Hy die onskuld van ’n kind direk langs die troon van sy Vader.

  • Toe die Fariseërs die “sondige“, owerspelige vrou wou stenig, het Hy hulle gedwing om diep in hul eie harte te kyk sodat hulle hul skuld kon raaksien.

  • Wanneer mense van Hom verwag het om by belangrikes tuis te gaan, het Hy verkies om sy voete onder die tafel van ’n “lae klas“ tollenaar in te skuif.

  • Hy het die “arm“ vrou wat haar laaste geldstukkies weggegee het, as ’n skatryke in die hemel geklassifiseer.

Jesus het ons kom leer om mense met hul swakhede en al te aanvaar. Hy het vir ons kom sê dat God se koninkryk ánders werk. Dis die plek waar mense se harte geweeg word! Dis die plek waar “klein“ mensies, eenvoudiges, armes, sondaars … welkom is wanneer hulle hul eie swakheid erken en hulself aan Hom oorgee.

As ons groot God verwerpte en gebroke mense met sy liefde omarm het, moet ek en jy nie ook maar probeer om dit meer te doen nie? Kom ons besluit om van vandag af minder te veroordeel, minder op ander neer te sien en elkeen wat ons pad kruis … met sy onvoorwaardelike liefde te koester.

Ek staan skuldig voor U met my veroordelende hart, Here. Vergewe my en leer my om ander soos U lief te hê.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM

Read More >>

Gee vir my van daai rooi goed

 

Gen. 25:19-34
Hier volg besonderhede oor Isak seun van Abraham: Abraham was Isak se pa, en toe Isak veertig jaar oud was, het hy met Rebekka getrou. Sy was die dogter van Betuel, ‘n Arameër uit Paddan-Aram, en ‘n suster van Laban die Arameër. Isak het tot die Here gebid oor sy vrou, want sy was kinderloos. Die Here het sy gebed verhoor, en sy vrou Rebekka het swanger geword. Die kinders het in haar teen mekaar gestamp, en toe sê sy: “Waarom gebeur so iets met my?” Sy het toe die Here gaan raadpleeg, en Hy het vir haar gesê: “Daar is twee nasies in jou, twee volke uit jou sal van mekaar geskei word. Een sal sterker wees as die ander, die oudste sal die jongste dien.” Toe Rebekka haar kinders in die wêreld bring, was dit tweelingseuntjies. Die eerste is gebore: rooi, vol hare soos ‘n veljas, en hy is Esau genoem. Sy broer is na hom gebore en dié se hand het aan Esau se hakskeen vasgehou. Hy is Jakob genoem. Isak was sestig jaar oud toe hulle gebore is. Die seuns het grootgeword. Esau was ‘n ervare jagter, ‘n man van die veld; Jakob was ‘n rustige mens, hy het tuis gebly. Isak het vir Esau voorgetrek, want Isak het van wildsvleis gehou. Rebekka weer het vir Jakob voorgetrek. Op ‘n dag terwyl Jakob lensiesop aan die kook was, kom Esau doodmoeg uit die veld daar aan en sê vir Jakob: “Laat my gou van die rooi goed wegsluk, van daardie rooi goed. Ek is doodmoeg!” Daarom is hy Edom genoem. Toe sê Jakob vir hom: “Verkoop eers jou reg as eersgeborene aan my.” Esau het geantwoord: “Ek gaan tog sterf. Wat baat dit my om die eersgeborene te wees?” Jakob sê toe vir hom: “Beloof my nou met ‘n eed dat jy jou reg as eersgeborene aan my oormaak.” Esau het dit gedoen en so sy reg as eersgeborene aan Jakob verkoop. Daarna het hy vir Esau brood en lensiesop gegee, en hy het geëet. Toe hy klaar was, het hy uitgestap. Dit is hoe min Esau gedink het van sy reg as eersgeborene.

’n Vreemde verhaal wat hom hier afspeel tussen twee broers (’n tweeling), wat hemelsbreed van mekaar verskil. Jakob, sy ma se kind, wat rustig by die huis bly en iets lekker maak om te eet; Esau, sy pa se oogappel wat ’n man van die veld was. Esau kom moeg uit die veld uit, bruingebrand en gespierd. Dit klink amper of hy soos Hagar die verskriklike gelyk het. Maar in een onbesonne oomblik gooi hy sy reg as eersgeborene weg vir een enkele ete. “Dit is hoe min Esau gedink het van sy reg as eersgeborene” (vers 34). Storm in, eet hom dik, slaan selfvoldaan op sy maag en stap uit en gaan lê dalk op sy kooi. Hy het ingestap met die reg as eersgeborene, honger. Hy stap uit – lekker geëet, maar  verloor iets geweldig kosbaar.

Die eersgeborene was nie sommer ’n hierjy storie nie. Hy sou ⅔ van alles van sy pa erf en ook die familie se beheer en bestuur oorneem. Na die pa se afsterwe neem die oudste seun die leiding van die groep oor. Maar jy sien, mens kyk altyd in die voordele vas, maar daar is ’n ander kant en dit is die verantwoordelikheid wat daarmee saamgaan. ’n Leier se werk is nie ’n maklike werk nie. Alles wat die pa tot hiertoe reggekry het, land alles op die skouers van die oudste.

Mens kan aflei dat Esau al die kwaliteite van ’n goeie leier gehad het. Hy was ’n veld-ou, besig, hardwerkend, bietjie impulsief. Hy kon gesag afgedwing met sy rowwe voorkoms. Sy manlikheid was vir sy pa ’n sieraad en sy pa het hom as ’n gebore leier gesien. Jakob word so half as ‘n “softie” uitgebeeld, mamma se seuntjie wat by die huis gebly het en deur sy ma voorgetrek is. Hy was dalk meer berekenend en versigtig, konserwatief in sy uitkyk en het meer langtermyn gedink as om alles net te doen en klaar te kry. Jakob was net enkele minute jonger as Esau en net hierdie enkele minute het hom weggehou van die voordele van die eersgeborene se regte. Was hy ’n sluwe ou? So ’n onder-draai-die-duiwel-rond-karakter? ’n Rukkie later sou hy deelneem aan sy ma se bedrog om sy pa se seën te kry. Sy ma het ’n bokvelletjie vasgemaak aan sy arms sodat sy pa sou dink dis die harige Esau. Toe kom hy met die truuk wat eiendomsagente vandag nog gebruik. Hulle sê mos jy moet uie braai in jou kombuis wanneer voornemende kopers kom huis kyk. Daai lekker huislike reuk beïnvloed hulle dalk! Toe slaan Jakob vir Esau op daai een sagte plekkie waar hy uiters kwesbaar is. Die pad na ’n man se hart loop hoeka deur sy maag!

Nou kom ons by ’n vreemde vraag:
Gen. 25:22-23
Die kinders het in haar teen mekaar gestamp, en toe sê sy: “Waarom gebeur so iets met my?” Sy het toe die Here gaan raadpleeg, en Hy het vir haar gesê: “Daar is twee nasies in jou, twee volke uit jou sal van mekaar geskei word. Een sal sterker wees as die ander, die oudste sal die jongste dien.”

Vóór hulle geboorte het die Here vir Rebekka gesê: “Die oudste sal die jongste dien”. Dis vir my baie vreemd, want hier lyk dit of Esau die slagoffer is van God se plan. Hoekom op aarde is Jakob dan nie eerste gebore nie? Dis tog moontlik vir God, of hoe? Of het Esau anders uitgedraai in sy lewe as wat God se plan vir hom as leier was? Hoekom dink ek so onwillekeurig aan Judas Iskariot? Judas het sy saligheid vir 30 muntstukke verruil en Esau sy reg as eersgeborene vir ’n pot sop.

Mal 1:2-3
Ek het julle lief, sê die Here. Maar julle vra: “Hoe het U ons lief?” Esau was tog Jakob se broer, sê die Here, en tog het Ek vir Jakob liefgehad en vir Esau gehaat. Ek het sy bergland ‘n verlate plek gemaak, sy woongebied vir die woestynjakkalse gegee.

Sjoe, dis harde woorde! Hoekom sou die Here vir Esau haat? Dit lyk so half of God nie vir Esau uitverkies het nie, want twee groot insidente vind plaas om Esau met Jakob te vervang. Eers die pot sop-episode, waar Esau willens en wetens afstand doen van ’n reuse nalatenskap en dan later waar Isak bedrieg word, sodat hy vir Jakob die familie-seën gee. Toe Isak agterkom wat gebeur het, moes hy vir Esau sê: “Ek het nie nog ’n seën vir jou nie”. Jitte, ek wonder so by myself of God hierdie ding ge-orkestreer het, of Hy dit net toegelaat het en of dit totaal uit Sy hande was.

Vir my gaan een van  die lesse uit hierdie stuk geskiedenis oor keuses. Hoe lyk ons keuses as daai pot lensiesop voor ons neergesit word? Hoeveel is mense nie bereid om prys te gee vir die lekkerte wat gewoonlik van korte duur is nie. Wat is my en jou prys? Die slim mens sê elke mens het ’n prys, ’n “soft spot”, ’n Achilles heel, waar jy maklik uitgehaal word as daar ’n draaibal kom. Esau se hele toekoms, en dié van sy nageslag, is in die gedrang gebring deur die een swak besluit wat hy neem toe hy kwesbaar was. Ek glo elkeen van ons het ’n stuk Esau in ons waarmee ons verkeerde besluite maak in ’n oomblik van swakheid. Esau se swak plek was sy hongerte – dit lyk so onskuldig – maar hy het nie aan die konsekwensies gedink nie. Party mense se swak plek is geld, waar ’n oomblik se “quick buck” bankrotskap teweegbring. Party mense se kortstondige genot wanneer oor die draad gespring word na die skelmpie, maak dat daardie persoon eendag alleen oud word. Sommige se “pot lensiesop” kom in die vorm van ’n drankbottel, wat maak dat jy te gou sterf weens jou liggaam wat inkonk, om dan ook niemand langs jou bed te hê in jou alleentyd nie. ’n Paar honderd rand word gegaps by die werk, in ruil vir jare in die tronk. Esau se woorde was: “Ek gaan tog sterf, wat baat dit my om die eersgeborene te wees”? Vriend, ek glo nie Esau was ’n “victim” van God se planne nie. God het geweet hoe Esau gaan kies. Net so min is ek en jy slagoffers van God se planne. Daarom werk hierdie verskoning van: “so gemaak en so laat staan” nie.

Vandag se keuse kan ’n leeftyd se invloed vir jou hê. Kom ons dink voor ons doen.

Bron: heuning.co.za

Read More >>

Jesus-mense leef met skoongewaste harte

Hierin is een van die groot uitdagings vandag, om heeltyd seker te maak waarom doen ons sekere dinge vir die Here en waarmee is ons presies besig in die kerk. Is dit menslike en selfgerigte pogings om God te probeer beïndruk? Doen ons sekere goed omdat ons so geleer is deur ons voorgeslagte, sonder dat ons vra waar dit vandaan kom? Die debatte wat ons in die kerk voer oor wie of wat reg en verkeerd is, oor wie of wat gaan dit regtig? Soort van: “Ek is reg en jy is verkeerd – ek wen hierdie rondte!” Is dit wat Jesus vandag vir sy kerk wil hê?

Jesus kom leer ons van die nuwe hart waarmee sy volgelinge wat in sy stof loop, elke dag beter kan lewe. Waar die Gees van Jesus my lewensingesteldheid omkeer, vra ek in elke situasie wat Jesus sou sê of sou doen. Ja, Hy het ook baie drasties opgetree as dinge verkeerd geloop het. Dink maar aan die reiniging van die tempel. Hy het nie gehuiwer om die godsdienstige leiers van sy tyd aan te vat oor hulle manier van dinge doen nie. Maar die oorheersende optrede van Jesus tydens lewe hier op aarde, was sag en liefdevol. Met deernis en opregte omgee, het Hy sy hart vir ons kom wys.

Hoe lyk jou hart? Hoeveel beïnvloed jou innerlike jou daaglikse optrede? Hoekom gaan jy kerk toe, of waarom doen jy dinge vir die Here? Wat beleef ander mense as hulle met jou te doen kry?

Jesus wil jou baie graag laat leef met ‘n skoongewaste hart …

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Read More >>

Opstaan & Saamstaan

 

Wie is Arno van Niekerk en wat is sy boodskap?

Dr. Arno van Niekerk is ’n senior lektor en ekonoom aan die Universiteit van die Vrystaat en stigter van The Stand. Hy het ’n passie om God se wil in Suid-Afrika te laat seëvier en te sien hoe die land God se roeping vervul.

“Ek wil hê Christene moet in liefde opstaan vir God se waarheid; ons moet getrou bly aan God se Woord en genesing bring deur oor alle grense heen na mekaar uit te reik en hande te vat vir ‘n nuwe toekoms in Suid-Afrika. Sy Woord moet in alle sfere van die samelewing weer die hoogste gesag word. Opstaan en saamstaan is die antwoord vir die land om die regte rigting in te slaan.”

Arno het in standerd 6 radikaal tot bekering gekom. “Ek was een van die ouens wat die hele skool wou bekeer,” vertel hy. “Ek was onmiddellik roepingsbewus.” Daardie passie vir God en sy koninkryk het deur sy skoolloopbaan en universiteitstudies nie afgeneem nie en brand trouens nou net sterker.

Waar het die idee vir ‘Genoeg’ ontstaan?

Arno het verlede jaar in Salzburg gaan klasgee en het een middag in die woud gaan stap om hom af te sonder en tyd met die Here te bestee.

“Soms het ’n mens afstand nodig om perspektief te kry, ek het teruggestaan en na ons land gekyk,” vertel hy. “Ek het gevra: ‘Here hoe kyk U na hierdie land? Wat is op U hart vir die toekoms vir die land?’” Arno het Jeremia 1 van die Here ontvang. In hierdie Skrif sê die Here vir Jeremia dat die amandeltakkie wat hy sien, ’n teken is dat die Here gereed staan om te doen wat Hy gesê het. Suid-Afrika is soos die takkie wat begin bot – die begin van lewe is daar, maar die nasie moet stilstaan en hoor wat God sê.

Arno vat dít wat tans in menige Suid-Afrikaner se hart brand, so saam: “Die land ly aan disoriëntasie, alles voel so oorweldigend. Jy voel: Watter verskil kan ek nou maak? Jy voel geïsoleer: Waar is die ander wat nog staande bly? Die vyand gebruik juis sulke disoriëntasie om ons moedeloos te maak. Die diversiteit veroorsaak dat ons deur ‘gekleurde brille’ na mekaar kyk, ons hou mekaar skuldig. Ons raak besig met mekaar terwyl die vyand terugstaan en kyk hoe alles in duie stort.“

Wat is die doel van die boek?

“Die boek is ’n wekroep om weer te sién. Kom ons stel net eers weer die koördinate in. Waar bevind ons ons tans? Ek beskryf ook wat globaal aan die gang is. Dit bied insig in die postmoderne, sekulêr-humanistiese aanslag. Vroeër was dit maar net ‘n alternatiewe wêreldbeskouing, nou is dit dié wêreldbeskouing en die Kerk swig voor hierdie druk. “

In tipiese akademiese styl het Arno alle bronverwysings weergegee vir diegene wat meer wil weet of verder wil delf. Baie van die inhoud roer die tydsgees sonder omhaal aan en ontbloot die agenda daaragter sonder om spekulatief te wees, soos Arno dit stel “Ek is ’n ekonoom, ek werk met feite! Ek substansieer, verifieer en kwalifiseer! Dit is nie teorieë nie, maar die feite. “

Die geskiedenis van die nasie word vanuit ’n roepingsoogpunt beskou, nie vanuit die ou mentaliteit van ’n verbondsvolk en die uitverkorenes nie. En hierdie roeping kom herhaaldelik na vore.

Genesing vir ons land

Wat ’n mens dadelik van Arno tref, is sy passie vir ons nasie se genesing sodat ons daardie roeping kan vervul. Hy vertel ‘n roerende verhaal wat dit duidelik uitbeeld.

“Michael Cassidy het my genooi om as gasspreker by Tukkies se sendingweek op te tree. Ek het gevoel die Here lei my om by die Uniegebou en die Voortrekkermonument te gaan bid. By die Uniegebou het ek deur die tuine gestap en gebid en met die trappe tot bo gestap, maar die polisie het my daar voorgekeer. Hulle wou weet wat ek doen, waarop ek verduidelik het dat ek vir Suid-Afrika bid.

‘You must come pray for us. Pray for our families and for the police force, please sir,’ het hulle my genooi. Weet jy, ons begin bid, en die trane het geloop – God het hulle harte aangeraak. Dit is saad wat die Here in die grond sit vir later.”

Versoening by die Voortrekkermonument

“Daarna is ek na die Voortrekkermonument toe waar ek by die gelofte van Bloedrivier gestaan en bid het. ‘n Swart vrou tik my toe op die arm en vra: ‘Excuse me sir, I see it says here: God protect us against the enemy. Who is the enemy?’ Dit het soos ’n skoot yswater gevoel, want dit is waaroor die hele kwessie van die verlede gaan. Langs haar was daar ander swart mense wat ook wou weet en aan die hierdie kant staan daar wit mense en hulle draai ook, om my antwoord te hoor.

“Ek het geweet die Here het hierdie ‘n geleentheid geskep en ek antwoord: ‘Mam, in that context the Voortrekkers felt threatened by the Zulus attacking them, so they saw them as the enemy, like you would see somebody attacking you in your home. You don’t care what the skin colour is, at that moment that person is the enemy.‘ Toe sê ek: ‘But we know who the real enemy is. It is not people; the Bible says our battle is not against flesh and blood, but against the principalities.’ Ek kon sien dit het haar geraak. Ek het voortgegaan: ‘Mam, I want to ask your forgiveness, on behalf of my people. We have made that day a victory for our culture. I ask your forgiveness, we should have only celebrated that day as a day of God answering a prayer.’ Die vrou se oë het vol trane geskiet en sy het gesê: ‘Sir, this must go out to the nation, South Africa must hear this!”

Daar staan ons toe, 20 mense, swart en wit, en ons vat hande en ons bid en die trane loop. Dit is die krag van die Here se genesing! Daar is ’n krag in genesing wat hierdie land tot in sy fondament gaan skud.

Hoeveel keer moet ons nog vergifnis vra?

Oor genesing het Arno ook ’n interessante uitgangspunt. ’n Mens hoor dikwels mense wat vra: “ Hoeveel keer moet ek nog om verskoning vra? Hoeveel keer moet ek nou nog sê ek is jammer? Wanneer is dit nou genoeg?” Hy haal Jesus se geantwoord van “sewentig maal sewe keer” aan.

“As jou mikpunt is om jouself te ver-ontskuldig, dan is dit te verstane dat ’n mens sal wil weet hoeveel keer jy dit nog moet doen – daar is ’n beperking daarop. As jou mikpunt is om genesing te bring, sal jy sê: ‘Here, vir wie kan ek nog om verskoning vra sodat genesing kan plaasvind?” Dit is die sleutel. Die gene-sing moet intrek, dit moet diepgaande wees.”

En dít is die essensie van wie Arno van Niekerk is. Hy verwoord dit: “My roeping is om die Dawids, Joasuas, Kalebs en Esters op te rig, die tyd het aangebreek. Laat ons soos die seuns van Issaskar wees wat die tekens van die tye verstaan het en geweet het wat hulle te doen staan.”

DR ARNO VAN NIEKERK is ’n senior lektor en ekonoom aan die Universiteit van die Vrystaat en stigter van The Stand. Hy is beskikbaar as  gasspre-ker.  Die boek, ‘Genoeg!’ kos R120 (R100 plus R20 posgeld). Kontak hom by genoegSA@gmail.com  vir boekbestellings of om as gasspreker op te tree.

Foto’s deur: Francois Haasbroek. Gaan na www.francoishaasbroek.co.za

Bron:  juig.co.za

Read More >>

Die stof van Sy voete spat op Jesus-mense


Tydens Jesus se relatiewe kort fisiese optrede hier op aarde, baie lank gelede, het Hy kom wys hoe Jesus-mense lewe. Na sy fisiese vertrek met die hemelvaart, het Hy met die uitstorting van die Heilige Gees ‘n manier geskep om deur meer mense op meer plekke oor alle tye wat kom, sy voorbeeld voort te leef.

Kom ons noem net kortliks wat ons by Jesus leer:
·         Hy breek weg van alle valse vorme van godsdienstigheid en verdienstelikheid deur wetsgehoorsaamheid;
·         Hy vereenselwig Homself met mense wat swaarkry, met mense wat minderbevoorreg is en met mense wat deur die samelewing eenkant gestoot word;
·         Hy kom leer vir sy volgelinge vir alle tye wat sou kom, hoe om werklik bevrydend en met liefde gevul, te lewe;
·         Op ‘n nederige én vernederende manier bewerkstellig Hy eenmalig die redding van alle mense van alle tye wat in Hom glo;
·         Hy leer sy volgelinge dat sy Goddelike terrein, waar Hy alomteenwoordig is, op ‘n misterieuse én fantastiese wyse deur Hom beheer word;
·         Hy kies aktief om voort te leef deur sy Gees in elkeen wat bewustelik kies om in Hom te glo en Hom te dien; en
·         Hy is elke sekonde steeds besig om elkeen wat aan Hom behoort, voor te berei vir die ewigheid wat ons saam met Hom gaan deurbring.

Wat beteken hierdie Jesus-lering vandag vir my en vir jou?
1.      Jesus is ons enigste Verlosser;
2.      Jesus leef voort in ons deur sy Gees; en
3.      Jesus is besig om in ons ‘n beter lewe te skep!

Leef Jesus dus raak in 10 000 plekke …

Bron:http://doomcharl.blogspot.co.za/

Read More >>

Doen jou werk met passie

 

Die eerste bondel is in die masjien.  Nou solank die wasgoeddraad skoonmaak.  Pikswart geroet en Suidoostertaai.

Is ek veronderstel om nou te sing?

Steun-steun die trappe uit met die eerste mandjie vol.  Donker bril op teen die skerp son.  Die enigste bietjie kleur aan wasgoed ophang is die blou, pienk, geel en groen pennetjies.

Deur die oggend soek ek na immerontwykende passie.  Die wasgoed moet gewas word.  Die baie klere, handdoeke en lakens.  Ek het ‘n gesin wat die klere dra.  Ons kan bad én stort.  Het beddens om op te slaap.  ‘n Outomatiese wasmasjien.  Ek kán nog trappe klim.  Die son sien.

“Tel jou seëninge, tel hul een vir een…”

‘n Passie vir dankbaar wees!

Read More >>

Daar’s ’n duur prys op ons kop

Het jy geweet God heg ook ’n prys en ’n waarde aan jou. Hierdie  waarde word nooit deur Christus in geldelike terme bereken nie. Hy reken jou waarde so hoog dat Hy bereid was om sy eie lewe op te offer om jou vir altyd in sy teenwoordigheid te mag hê. In 1 Petrus 1:18-19 hoor ons dat ons nie met verganklike middele soos goud of silwer losgekoop is nie, maar met die kosbare bloed van Christus. Hy was bereid om al God se verlore aardse eiendom op sy eie skouers te tel. Jou waarde voor God is gelykstaande aan Christus se eie lewe.

By Golgota het Hy met jou plekke  omgeruil. Hy het sy vryheid vir jou gegee in ruil vir jou sondes en gemors. Jy het ewige waarde vir Hom. Dink net wat sal gebeur as jy ook ander mense se waarde so hoog begin ag soos wat Jesus jou ag.

Dan sal jy hulle met respek behandel.

Bron:  ekerk.org

Read More >>

Ons herken alweer nie vir Jesus as Hy kom kuier nie


 

  • Ek wonder hoeveel mense beskou plaaslike kerkleiers nog as “go–to people” wanneer hulle die Here nodig het?

  • Hoeveel mense sal, indien hulle gevra word om vyf mense op te noem wat vir hulle uitstaan as oortuigde navolgers van Jesus, mense in hul plaaslike geloofsgemeenskap uitlig?

  • Hoeveel gemeentes juig nog oor gereelde bekerings in hul midde of gesels opgewonde saam oor hul aksies wat gewone gelowiges in hul omgewing bedryf?


Die kerk is in ’n krisis, hoor jy gedurig. Tog is die beste oplossings vir vele om net nog meer te praat en te vergader oor al die krisisse. Byeenkomste en vergaderings is nodig. Maar is die eintlike probleem nie die manier hoe ons dit steeds in millennium drie doen nie? Ons koeëlvaste godsdienstige skemas vanuit die verre verlede maak dat ons onpersoonlik en objektief oor reg en verkeerd kan praat en redeneer.

Ons kan dae, maande en jare lank oor probleme gesels sonder dat ons ooit die straat oorsteek na mense met regte name en adresse om ons hande vuil te maak met hul swaarkry en verlorenheid. Ons vergader, preek en praat onsself morsdood en irrelevant! Waarheid wat maar net as papierverklarings en belydenisse eindig, is nog lank nie lewenswaarhede nie. Sulke waarheid kos ons steeds nie genoeg nie!

Om in Jesus te glo is om sy lewe van liefde en opoffering met ’n groot dringendheid agterna te leef. In die taal van Leo Tolstoi se bekende kortverhaal “Where Love Is, God Is” (1885) is die vraag of ons Jesus herken het toe Hy vandag weer vir ons kom kuier het? Het ons Hom kos gegee toe Hy honger was; klere toe Hy kaal was; skuiling toe Hy niks gehad het nie (Matteus 25:31–44)? Het ons Jesus se slaweklere aangetrek en agter Hom aangeloop? Jesus loop steeds elke dag in Suid–Afrika rond. Maar Hy lyk nie soos daardie liewe–Jesus–figuur van die Kinderbybel nie. Of die romantiese Jesus op vele se Facebook–blaaie nie. Of die rasionele, stryende Jesus van party kerklike vergaderings nie.

Jesus kom in allerlei vermommings na ons: as stukkendes, verlorenes, verslaafdes, afgeskryfdes, woedendes, randfigure, armes, kapitaliste, vromes, gieriges, gewone mense …

Onlangs moes ek op ’n kerklike byeenkoms gesels. Toe vertel iemand hy was een Sondag nie in die kerk nie. Hy was saam met sy kinders in ’n “mall.” “Hoe gaan ons daardie mense weer terugkry in die kerk?” wou hy weet. “Hoe gaan ons weer kerkmense in die wêreld terugkry om net die Here se hande en voete daar te wees?” het ek op my beurt gevra.

Dalk is dit maar net ons verskuilde middelklas–moraliteit wat maak dat ons aanhou met vergader en praat terwyl hongeriges nog ’n dag sonder kos sit en God se goedheid steeds nie op straat voelbaar is nie. Ek kom agter dit is met myself die geval. Dis makliker om te praat en te bid tussen bekendes as om te leef en te dien tussen onbekendes.

Hoe is dit moontlik dat vrees, rassisme en haat in Suid–Afrika toeneem ten spyte van al ons godsdienstigheid? Nou ja, daar’s goeie nuus ook: Eugene Peterson skryf dat al is die kerk in die moeilikheid, is God se koninkryk nooit in die moeilikheid nie. God is steeds orals hoorbaar, voelbaar en sigbaar. Ons moet maar net naby genoeg aan Jesus loop dat die stof van sy voete ook op ons begin spat, dan sien ons Hom orals raak. En dan doen ons wat Hy daar doen.

Bron:ekerk.org

Read More >>

God beweeg mense

 

Op ‘n verkeerde skip

Op ’n dag wou God vir Jona midde ’n storm van sonde en goddeloosheid in die stad Nineve ontplooi, maar hierdie profeet was nie lus hiervoor nie. Nineve was nie ’n goeie plek vir Godvresendes soos hy nie. Tog wou God juis vir Jona daar hê. Een gestuurde van die Here is altyd ’n oormag, ongeag waarheen Hy jou stuur. Jona was egter bang en gemaksugtig. Daarom het hy op die verkeerde skip geklim en weggevlug.

Ongehoorsaamheid dwarsboom nooit God se planne nie

God het Jona gou-gou van hierdie skip afgekry. Hy het ’n storm op die see gestuur, asook ’n vis om hom terug na Nineve toe te vervoer. Menslike ongehoorsaamheid dwars-boom nooit God se planne nie. Jona moes daardie eenman-weermag wees wat in die Naam van die Here ’n stad vanaf dood na die lewe verskuif. Nee wag, God sou al die verskuiwing doen; Jona moes maar net Sy amptelike spreekbuis wees. Jona moes preek en dan vinnig uit die pad staan sodat God se krag Nineve met hemelse sterkte kon tref.

Hy red ook die aan boord die “verkeerde skip”

In die proses om Jona van die boot af te kry, verrig God toe sommer nog ’n wonderwerk. Hy red ook die “verkeerde skip” se mense. Die Here gee nie net om vir Nineve nie, maar ook vir die passasiers en personeel van elke verkeerde skip. Vandag nog! Al is wie weet hoe-veel mense steeds op verkeerde bote vasgekeer – God daag elke keer op. Geen storm is ooit te sterk om Sy genade van koers af te waai nie; nie eens daardie kategorie-5-storms wat tans regoor die wêreld woed nie.

’n Ongenaakbare boodskap

Jona het uiteindelik in Nineve aangekom. Hy het toe net ’n “een-reël-preek” vir die stad voorberei: “Nog net 40 dae, dan word

Nineve vernietig.” Dit is al. Nie ’n enkele stukkie genade word hier-mee saam ingemeng nie. Dit was net oordeel, want Jona het steeds sy eie kwessies met God en met nie-gelowiges gehad. God is egter eindeloos genadiger as Sy profeet. Hy gebruik dadelik hierdie “eenreël-preek” op ’n bonatuurlike manier vir Sy doeleinde.

Staan uit die pad uit sodat God die werk kan doen

Hy gebruik selfs ’n swak menslike erdekruik soos Jona, want hy het ten minste stotterend in Nineve opgedaag en nie weer gedros nie. Jona se swakheid het die Here gepas, want Hy deel Sy eer met geen mens nie, soos Hy in Jesaja 42:8 sê. ’n Sterk Jona sou die mense self probeer beweeg het. ’n Swak Jona staan nou haastig uit die pad uit  sodat God Self die beweegwerk kan doen en Sy almag openbaar.

Sodra dit wil voorkom of geen koning, amptenaar of mens hulle meer aan God steur nie, gryp Hy in. Hy openbaar Sy teenwoordigheid op ongekende maniere in die mees sondige plekke op aarde. Hyself bereik Sy doel. Hy skuif berge. Hy verander stede. Hy breek die mag van goddeloosheid. Hy ruk mense in Nineve soos brandhout uit die vuur. Hy is die drie-enige Here, Hy is die Almagtige!

Maak gereed!

Hier in 2016 het God groot planne met elke nuwe Nineve…ook met jou. Niks en niemand sal Hom keer om in te gryp nie. Hy is aan die beweeg. Maak asseblief net seker jy is nie op ’n “veilige boot” iewers heen aan’t vlug nie. God sal ’n storm en ’n vis stuur om jou terug op Sy koers te kry. Hy gaan jou in Nineve, én in die res van Suid-Afrika, ontplooi met jou kleivoete en al. Maak gereed om deur God beweeg te word! Maak gereed om Sy almag te ervaar. Vanjaar gaan God baie Nineve-vestings verower met Sy goedheid soos nooit tevore nie.

PROF STEPHAN JOUBERT is die stigter van ekerk, ’n professor in teologie aan die Universiteit van die Vrystaat, Universiteit van Noordwes en Radboud Universiteit te Nijmegen. Vir meer inligting: www.ekerk.org, of  info@ekerk.org

Bron:juig.co.za

Read More >>

Die boeke klop nie

Jy weet mos … as jy ‘n lening by die bank wil aangaan, wil jy wys hoe ryk jy is en as jy by die Ontvanger kom wil jy wys hoe arm jy is! Gee die Keiser wat die Keiser toekom, hoor! Dis wat die Bybel sê. Nou ja, die boeke moet klop, en as daar ‘n fout is, soek jy hom tot jy hom kry. Maar … daar is een plek waar die boeke nie klop nie – en dit maak hoegenaamd nie sin nie!

Dit is die Here se boeke. Daar waar ek en jy in ons lewenstranssaksies met God betrokke is. Rom 3:21-31 21 Maar nou het die vryspraak deur God waarvan die wet en die profete getuig, in werking getree.

Dit is die vryspraak wat nie verkry word deur die wet te onderhou nie, 22 maar deur in Jesus Christus te glo. God gee dit sonder onderskeid aan almal wat glo. 23 Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie, 24 maar hulle word, sonder dat hulle dit verdien, op grond van sy genade vrygespreek vanweë die verlossing deur Jesus Christus. 25-26 Hom het God gegee as offer wat deur sy bloed versoening bewerk het vir dié wat glo. Hierdeur het God getoon wat sy vryspraak behels: Hy het die sondes wat Hy voorheen in sy verdraagsaamheid tydelik ongestraf laat bly het, vergewe.

Maar Hy het ook getoon wat sy vryspraak in die teenswoordige tyd behels: Hy oordeel regverdig deurdat Hy elkeen vryspreek wat in Jesus glo. 27 Het ons nou iets uit onsself om op te roem? Nee, dit is uitgesluit. Deur watter wet? Dié van die werke? Nee, deur dié van die geloof. 28 Ons betoog is tog dat ‘n mens vrygespreek word omdat hy glo, nie omdat hy die wet onderhou nie. 29 Of is God net God van die Jode, nie ook van die heidennasies nie? Ja, ook van die heidennasies, 30 want daar is net een God. Hy sal die besnedenes deur die geloof en die onbesnedenes deur dieselfde geloof vryspreek. 31 Hef ons dan deur die geloof die wet op? Beslis nie. Ons laat die wet juis tot sy reg kom. Kan jy sien hoekom mense wat nog nie tot geloof gekom het, hierdie dinge nie verstaan nie? In menslike terme klop die boeke eenvoudig nie. Om boeke te laat klop moet “in” versus “uit” klop. As die geld uit is, moet iets daarvoor pa-staan – ‘n stuk hardeware of soms net ‘n dokument. Die leningsrekening sal op die stelsel lê totdat dit terugbetaal is. Boeke moet klop, maar in menslike terme klop God se boeke nie.

Jy sien, in die paradys was daar geen behoefte aan ‘n boekhoustelsel nie. Alles het aan God behoort, en omdat die mense se harte rein en vlekkeloos geskep was, kon niemand vir iemand anders iets skuld nie. Maar .. toe kom die slang en oortuig die mens dat hy soos God kan word, en alles kan weet. Gen 3:1-5 1 Die slang was listiger as al die wilde diere wat deur die Here God gemaak is en het vir die vrou gevra: “Het God werklik gesê julle mag van geen boom in die tuin eet nie?” 2 Die vrou het die slang geantwoord: “Ons mag eet van die vrugte van die bome in die tuin. 3 God het net gesê ons mag nie eet van die vrugte van die boom in die middel van die tuin nie en ons mag dit nie aanraak nie, want dan sterf ons.” 4 Toe sê die slang vir die vrou: “Julle sal beslis nie sterf nie, 5 maar God weet dat julle oë sal oopgaan die dag as julle van daardie boom eet en dan sal julle soos God wees deurdat julle alles kan ken.” En daar begin die moeilikheid, want met die mens se sondekeuse probeer hy om homself met God gelyk te stel, en God sê: “Nee, van nou af is jy in die skuld by My. Want Ek sê die loon van die sonde is die dood, en om dit vry te spring, skuld jy My iets”.

Onmiddellik gaan die mens in die rooi – ons “skuld” die Here iets. Die Here sê jy kan nie maak soos jy wil nie. As jy droog maak (sonde doen), dan is jy in die rooi. In die ou bedeling kon jy net op een manier die balansstaat laat klop en dit is om te werk vir jou skuld. Die probleem met die ou bedeling was dat jy nooit in die groen kon kom nie. Miskien net vir ‘n baie klein rukkie. Slag ‘n bees, of ‘n lam, doen dit, doen dat, maak sus, maak so, en die Here aanvaar die strokies wat aangebied word om die boeke te laat klop. Dit was “offers’ genoem. Ag tog, offer vandag en maak more weer droog. En dan moet jy maar net weer gaan offer. Die mens moes ‘n expert boekhouer wees om die balansstaat skoon te hou. So sukkel die mens toe dag vir dag, en die Here besluit dat die mense te veel sukkel met hierdie boekhou-ding, en Hy laat breek ‘n hele nuwe bedeling aan. Jesus, die beste boekhouer met die beste boekhoustelsel kom onder ons woon. Geen sakrekenaar, geen desktop, laptop of wat ookal nie! Jy sien, ‘n rekenaar werk met Wiskundige beginsels, en absolute waardes, en dis nie hoe die Here se boekhoustelsel werk nie. Wat logies is vir die Here laat die boeke klop; wat logies is vir ons werk eenvoudig net nie. Een plus een word sommer 8 – hoe meer ons skuld voor die Here ophoop, hoe meer verdwyn dit in die boeke. Mens sou amper kon dink Hy hou, soos party maatskappye, so ‘n ekstra stel boeke onder die toonbank aan! Jy weet mos, daardie wat wys dat die onderneming niks verkoop nie. Nou kom die Satan en slaan daagliks die boeke voor jou oop om te wys hoe bankrot jy is, en soms probeer hy dit seker vir die Here ook wys. Maar om die een of ander misterieuse manier wys die boeke heeltyd ‘n nul-staat! Dit maak ou sekelstert seker nogal moedeloos. Jy sien, vriend, God se boeke klop WEL heeltemal! Elke keer, perfek.

Die inskrywings van ons skuld (sonde) word ingeskryf, maar net deur onsself! Die heeltyd wanneer ons besig is om God se genade te verwerp, gaan slaan ons die boeke oop en skryf verwoed. Dan probeer ons ook nog ‘n paar aftrekkings inskryf: Here, ek het só gemaak, dit en dat gedoen, en hierdie sondetjie oorwin, hier en daar gearbei in U wingerd …. En dan klop dit nie! En ons voel ellendig oor dit wat op die staat oorbly… daardie deel wat in die rooi is. Dan vat Satan daardie bedrag, plak dit voor jou neer, sit BTW by en vertel jou jy is geestelik bankrot. Voel jy miskien só vandag? Wel, die slegte nuus is, die som is reg! Goeie nuus is, die berekening stop nie daar nie! Weet jy dat jy jaarliks ‘n korting kry by die Ontvanger? ‘n Vaste bedrag ongeag die grootte van jou inkomste? ‘n Direkte afskryf van dit wat jy skuld. En dit is waarmee ons vandag vir Jesus vergelyk: jou korting.

Dit is ‘n massiewe syfer. As jy dit van jou skuld afgetrek het, bly NIKS ook nie. En hoe groter jou skuld, hoe groter die korting. ALTYD – AS jy die korting-opsie kies. Jy sien, my vriend, jy kan nooit dieper in die rooi wees as die grootte van die korting nie. Die korting is oneindig. Mens wil amper sê dit maak nie sin nie …. Maar dit doen! Rom 8:1-3 1 Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie. 2 Die wet van die Gees wat aan jou in Christus Jesus die lewe gee, het jou vrygemaak van die wet van sonde en dood. 3 Wat die wet nie by magte was om te doen nie, omdat dit weens ons sondige natuur te swak was, dit het God gedoen. Hy het met die sonde afgereken deur sy eie Seun in dieselfde gestalte as die sondige mens te stuur; so het Hy die sonde in die sondige bestaan van die mens veroordeel. Dit is wat “tetelestai” beteken, weet jy?

Boeke skoon. Nul-opgawe ingestuur. Skuld betaal.

Ons betaal tog nie skuld wat ons nie het nie, of hoe?

Lééf uit God se genade.

Bron:heuning.co.za

Read More >>