Gen. 25:19-34
Hier volg besonderhede oor Isak seun van Abraham: Abraham was Isak se pa, en toe Isak veertig jaar oud was, het hy met Rebekka getrou. Sy was die dogter van Betuel, ‘n Arameër uit Paddan-Aram, en ‘n suster van Laban die Arameër. Isak het tot die Here gebid oor sy vrou, want sy was kinderloos. Die Here het sy gebed verhoor, en sy vrou Rebekka het swanger geword. Die kinders het in haar teen mekaar gestamp, en toe sê sy: “Waarom gebeur so iets met my?” Sy het toe die Here gaan raadpleeg, en Hy het vir haar gesê: “Daar is twee nasies in jou, twee volke uit jou sal van mekaar geskei word. Een sal sterker wees as die ander, die oudste sal die jongste dien.” Toe Rebekka haar kinders in die wêreld bring, was dit tweelingseuntjies. Die eerste is gebore: rooi, vol hare soos ‘n veljas, en hy is Esau genoem. Sy broer is na hom gebore en dié se hand het aan Esau se hakskeen vasgehou. Hy is Jakob genoem. Isak was sestig jaar oud toe hulle gebore is. Die seuns het grootgeword. Esau was ‘n ervare jagter, ‘n man van die veld; Jakob was ‘n rustige mens, hy het tuis gebly. Isak het vir Esau voorgetrek, want Isak het van wildsvleis gehou. Rebekka weer het vir Jakob voorgetrek. Op ‘n dag terwyl Jakob lensiesop aan die kook was, kom Esau doodmoeg uit die veld daar aan en sê vir Jakob: “Laat my gou van die rooi goed wegsluk, van daardie rooi goed. Ek is doodmoeg!” Daarom is hy Edom genoem. Toe sê Jakob vir hom: “Verkoop eers jou reg as eersgeborene aan my.” Esau het geantwoord: “Ek gaan tog sterf. Wat baat dit my om die eersgeborene te wees?” Jakob sê toe vir hom: “Beloof my nou met ‘n eed dat jy jou reg as eersgeborene aan my oormaak.” Esau het dit gedoen en so sy reg as eersgeborene aan Jakob verkoop. Daarna het hy vir Esau brood en lensiesop gegee, en hy het geëet. Toe hy klaar was, het hy uitgestap. Dit is hoe min Esau gedink het van sy reg as eersgeborene.

’n Vreemde verhaal wat hom hier afspeel tussen twee broers (’n tweeling), wat hemelsbreed van mekaar verskil. Jakob, sy ma se kind, wat rustig by die huis bly en iets lekker maak om te eet; Esau, sy pa se oogappel wat ’n man van die veld was. Esau kom moeg uit die veld uit, bruingebrand en gespierd. Dit klink amper of hy soos Hagar die verskriklike gelyk het. Maar in een onbesonne oomblik gooi hy sy reg as eersgeborene weg vir een enkele ete. “Dit is hoe min Esau gedink het van sy reg as eersgeborene” (vers 34). Storm in, eet hom dik, slaan selfvoldaan op sy maag en stap uit en gaan lê dalk op sy kooi. Hy het ingestap met die reg as eersgeborene, honger. Hy stap uit – lekker geëet, maar  verloor iets geweldig kosbaar.

Die eersgeborene was nie sommer ’n hierjy storie nie. Hy sou ⅔ van alles van sy pa erf en ook die familie se beheer en bestuur oorneem. Na die pa se afsterwe neem die oudste seun die leiding van die groep oor. Maar jy sien, mens kyk altyd in die voordele vas, maar daar is ’n ander kant en dit is die verantwoordelikheid wat daarmee saamgaan. ’n Leier se werk is nie ’n maklike werk nie. Alles wat die pa tot hiertoe reggekry het, land alles op die skouers van die oudste.

Mens kan aflei dat Esau al die kwaliteite van ’n goeie leier gehad het. Hy was ’n veld-ou, besig, hardwerkend, bietjie impulsief. Hy kon gesag afgedwing met sy rowwe voorkoms. Sy manlikheid was vir sy pa ’n sieraad en sy pa het hom as ’n gebore leier gesien. Jakob word so half as ‘n “softie” uitgebeeld, mamma se seuntjie wat by die huis gebly het en deur sy ma voorgetrek is. Hy was dalk meer berekenend en versigtig, konserwatief in sy uitkyk en het meer langtermyn gedink as om alles net te doen en klaar te kry. Jakob was net enkele minute jonger as Esau en net hierdie enkele minute het hom weggehou van die voordele van die eersgeborene se regte. Was hy ’n sluwe ou? So ’n onder-draai-die-duiwel-rond-karakter? ’n Rukkie later sou hy deelneem aan sy ma se bedrog om sy pa se seën te kry. Sy ma het ’n bokvelletjie vasgemaak aan sy arms sodat sy pa sou dink dis die harige Esau. Toe kom hy met die truuk wat eiendomsagente vandag nog gebruik. Hulle sê mos jy moet uie braai in jou kombuis wanneer voornemende kopers kom huis kyk. Daai lekker huislike reuk beïnvloed hulle dalk! Toe slaan Jakob vir Esau op daai een sagte plekkie waar hy uiters kwesbaar is. Die pad na ’n man se hart loop hoeka deur sy maag!

Nou kom ons by ’n vreemde vraag:
Gen. 25:22-23
Die kinders het in haar teen mekaar gestamp, en toe sê sy: “Waarom gebeur so iets met my?” Sy het toe die Here gaan raadpleeg, en Hy het vir haar gesê: “Daar is twee nasies in jou, twee volke uit jou sal van mekaar geskei word. Een sal sterker wees as die ander, die oudste sal die jongste dien.”

Vóór hulle geboorte het die Here vir Rebekka gesê: “Die oudste sal die jongste dien”. Dis vir my baie vreemd, want hier lyk dit of Esau die slagoffer is van God se plan. Hoekom op aarde is Jakob dan nie eerste gebore nie? Dis tog moontlik vir God, of hoe? Of het Esau anders uitgedraai in sy lewe as wat God se plan vir hom as leier was? Hoekom dink ek so onwillekeurig aan Judas Iskariot? Judas het sy saligheid vir 30 muntstukke verruil en Esau sy reg as eersgeborene vir ’n pot sop.

Mal 1:2-3
Ek het julle lief, sê die Here. Maar julle vra: “Hoe het U ons lief?” Esau was tog Jakob se broer, sê die Here, en tog het Ek vir Jakob liefgehad en vir Esau gehaat. Ek het sy bergland ‘n verlate plek gemaak, sy woongebied vir die woestynjakkalse gegee.

Sjoe, dis harde woorde! Hoekom sou die Here vir Esau haat? Dit lyk so half of God nie vir Esau uitverkies het nie, want twee groot insidente vind plaas om Esau met Jakob te vervang. Eers die pot sop-episode, waar Esau willens en wetens afstand doen van ’n reuse nalatenskap en dan later waar Isak bedrieg word, sodat hy vir Jakob die familie-seën gee. Toe Isak agterkom wat gebeur het, moes hy vir Esau sê: “Ek het nie nog ’n seën vir jou nie”. Jitte, ek wonder so by myself of God hierdie ding ge-orkestreer het, of Hy dit net toegelaat het en of dit totaal uit Sy hande was.

Vir my gaan een van  die lesse uit hierdie stuk geskiedenis oor keuses. Hoe lyk ons keuses as daai pot lensiesop voor ons neergesit word? Hoeveel is mense nie bereid om prys te gee vir die lekkerte wat gewoonlik van korte duur is nie. Wat is my en jou prys? Die slim mens sê elke mens het ’n prys, ’n “soft spot”, ’n Achilles heel, waar jy maklik uitgehaal word as daar ’n draaibal kom. Esau se hele toekoms, en dié van sy nageslag, is in die gedrang gebring deur die een swak besluit wat hy neem toe hy kwesbaar was. Ek glo elkeen van ons het ’n stuk Esau in ons waarmee ons verkeerde besluite maak in ’n oomblik van swakheid. Esau se swak plek was sy hongerte – dit lyk so onskuldig – maar hy het nie aan die konsekwensies gedink nie. Party mense se swak plek is geld, waar ’n oomblik se “quick buck” bankrotskap teweegbring. Party mense se kortstondige genot wanneer oor die draad gespring word na die skelmpie, maak dat daardie persoon eendag alleen oud word. Sommige se “pot lensiesop” kom in die vorm van ’n drankbottel, wat maak dat jy te gou sterf weens jou liggaam wat inkonk, om dan ook niemand langs jou bed te hê in jou alleentyd nie. ’n Paar honderd rand word gegaps by die werk, in ruil vir jare in die tronk. Esau se woorde was: “Ek gaan tog sterf, wat baat dit my om die eersgeborene te wees”? Vriend, ek glo nie Esau was ’n “victim” van God se planne nie. God het geweet hoe Esau gaan kies. Net so min is ek en jy slagoffers van God se planne. Daarom werk hierdie verskoning van: “so gemaak en so laat staan” nie.

Vandag se keuse kan ’n leeftyd se invloed vir jou hê. Kom ons dink voor ons doen.

Bron: heuning.co.za

• Help met my grootste probleem: sonde.

• Eerste prys vir elkeen van ons: gratis verlossing.

• Redding op slegs EEN manier: Jesus.

• Oorwinning behels die volgende: lewe.

My Superhero kom HELP my met my grootste probleem. Elkeen van ons was dood as gevolg van ons sonde, maar die sondelose Lam van God, Jesus self, die enigste Seun van God, betaal die volledige prys vir alle sonde aan die kruis.

My Superhero kom gee heeltemal gratis vir ons elkeen wat kies ‘n Jesus-mens te wees, die EERSTE prys, naamlik om verlos te wees van sonde, die oordeel en die ewige hel. Jesus-mense is reeds verlos, en dit alles alleen op grond van Jesus se verlossingswerk wat Hy deur sy Gees in elkeen van ons voortsit.

My Superhero is die enigste Redder wat daar ooit was in die verlede, en vandag is, en sal wees in die toekoms. Hy is nie net God se plan A nie, Hy is God se enigste plan vir REDDING. En hierdie redding het reeds vir elke Jesus-mens begin en sal voltooi word in die hemel waar ons vir altyd in God se volmaakte teenwoordigheid sal wees.

My Superhero bewerk en gee en is die OORWINNING. En hierdie oorwinning is vir hierdie lewe en vir die lewe hierna. In hierdie lewe beteken die oorwinning die sonde en die Satan beheer nie meer ons lewe nie – die Heilige Gees beheer my lewe. In die lewe hierna beteken die oorwinning dat ons in die fees van die ewige heerlikheid by God sal wees.

Al hierdie “hero”-woorde het een oorsprong: die kruis. Aan die kruis is ons sondeskuld vasgespyker en vir altyd vergewe, sodat ons eie Superhero vir elkeen persoonlik elke dag wil sê: “Ek vergewe jou!”

Bron:  http://doomcharl.blogspot.com/

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Wie is die belangrikste?
Jesus se dissipels het Hom gevra wie die belangrikste in die koninkryk van God is. Sy antwoord aan hulle was Matteus 18. Om die belangrikste te wees, moet ons soos kindertjies voor Hom wees, veral waar dit by konflik kom. Ons moet nederig soos kindertjies wees met hulle onuitputlike vermoë om vinnig te vergewe. 

As jou broer teen jou sondig
Dit gebeur met ons almal: iemand maak ons gevoelens seer of behandel ons onregverdig. Baie van ons dra hierdie grief met ons saam. Dit neem beslag van ons gedagtes en veroorsaak kwade gevoelens. 
Die wêreldse manier vir konflikhante-ring is om die ander persoon te beswadder, of selfs hof toe te sleep. Christus gee vir ons in Matteus 18:15-19 vier stappe om konflik tussen Christene op te los. Dit is ’n kragtige voorbeeld van hoe die lewe in die Gees verskil van die lewe buite die krag van Christus.

Stap 1
Eenkant alleen
“As jou broer verkeerd opgetree het teen jou, gaan wys hom tereg waar julle eenkant alleen is. As hy na jou luister, het jy jou broer teruggewen.” (Matt 18:15). In plaas daarvan om jou vriende te vertel hoe seergemaak jy voel, gaan jy na die persoon toe met wie jy ’n probleem het. Jy neem die inisiatief, jy wag nie vir hom om na jou toe te kom nie. Dit beteken nie jy handhaaf die houding dat jy hom gaan vertel hoe verkeerd hy opgetree en hoe seer hy jou gemaak het nie. 
Jy benader die saak met genade en ’n soeke na versoening sodat jy hulle kan ‘terugwen’. Dikwels is konflik bloot die gevolg van ’n misverstand en met hierdie stap kan die vertroue en harmonie in ’n verhouding herstel word. 

Hoe gouer hoe beter
Om die konflik vir maande lank uit te stel in die hoop dat dit vanself opgelos sal word, is nie ’n goeie opsie nie. Dit gaan net vererger en mettertyd kan bitterheid in jou gemoed wortelskiet. ’n Gebreekte been verg onmiddellike mediese aandag, ’n verbreekte verhouding verg ook onmiddellike geestelike aandag. Waarom is dit dat wanneer dit by vergifnis kom, ons dikwels ’n leeftyd neem om daarby uit te kom? 

STAP 2
Neem getuies saam
“Maar as hy nie luister nie, neem nog een of twee met jou saam, sodat alles wat gesê word, deur die woord van twee of drie getuies bevestig word.” (Matt 18:16). Jesus moedig ons aan versoening te probeer bewerkstellig. Hierdie getuies moet met sorg gekies word; dit help nie om iemand saam te neem wat jou ‘kant’ gaan kies nie. Dit moet mense wees wat jou daarvan kan weerhou om te oorreageer, wat begeer om versoening te bewerkstellig en nie kant te kies nie.

STAP 3
Betrek die Liggaam van Christus
“En as hy na hulle nie luister nie, sê dit vir die gemeente.” (Matt 18:17a). Wat nou gemaak as daar steeds nie versoening is nie? Die meeste van ons dink dat ons nou met groot genoeë die hele storie by die kerk op die lappe kan bring. Dit is egter nie wat Jesus bedoel het nie. Hy sê nie dat ons skinderstories soos ’n sak vere kan uitskud nie. Wat Jesus ons aanraai, is om na ’n groep gelowiges, soos ’n selgroep, of die pastoor en ouderlinge te gaan. 
Die bedoeling is om gelowiges wat eensgesind is en beide kante van die saak onpartydig sal aanhoor, byeen te bring om versoening te bewerk. Jesus gee die opdrag dat ons geskille binne die kring van gelowiges opgelos moet word en nie na die wêreld geneem moet word waar daar geen geestelike wysheid te vinde is nie.

STAP 4
Wanneer versoening nie plaasvind nie
“As hy ook na die gemeente nie luister nie, moet jy hom as ’n heiden en ’n tollenaar behandel.” Matt 18:17b. Ons leef in ’n gevalle wêreld waar sommige konflikte nie opgelos word nie. Soms is tydelike skeiding nodig. In die Joodse konteks beteken ‘om iemand as ’n heiden en ’n tollenaar te behandel’ dat innige verhoudinge met die persoon afgesny word. 
As al die korrekte stappe geneem is sonder dat daar versoening plaasgevind het, beteken dit dat die persoon teenoor God en Sy Woord rebelleer. Dit beteken ook dat daar steeds in liefde opgetree word, maar dat daar van die vriendskapsverhouding onttrek word. Dit mag tot die ander persoon se berou en inkeer lei. 

Gehoorsaam aan Jesus se lering
As gelowiges moet ons met hierdie lering saamstem. As ons nie daarvolgens leef nie, sê ons in werklikheid: “Ek sal lewe soos ek wil, Jesus het geen sê oor my nie”. Sal ons Hom gehoorsaam? Sal ons ons harte voor Hom verootmoedig? Ons moet in ooreenstemming met God se wil optree, doen soos Jesus gedoen het. Wanneer ons versoening najaag, doen ons wat God wil hê. 

Sewentig maal sewe
“Daarna het Petrus na Jesus toe gekom en gevra: ‘Here, hoeveel keer moet ek my broer vergewe as hy iets verkeerds teen my doen? Selfs sewe keer? Jesus antwoord hom: ‘Ek sê vir jou, nie sewe keer nie maar selfs sewentig maal sewe keer.” (Matt 18:21,22). 
Sewe is die volmaakte getal. Petrus het dus in werklikheid gesê: “Ek het alles volmaak gedoen, nou hoef ek seker nie meer te probeer vergewe nie.” Jesus beveel hom egter om oor en oor te vergewe, moenie eers tel hoeveel keer nie, want dit is ’n hartsingesteldheid van vergifnis: “Ek sal soveel keer vergewe as wat nodig is.” 
Hier spreek Jesus die kern van die pro-bleem aan – die probleem in jou hart. Die pyn, die kwadegevoelens, die wrokkigheid. Dit is maklik om te sê: “Ek vergewe,” maar die gevoel leef steeds voort in jou hart. Wanneer jy die persoon sien wat jy moet vergewe, is dit ’n geleentheid vir ‘sewentig maal sewe keer’. Bid: “Here help my om te vergewe, werk met my hartsingesteldheid, my houding teenoor hierdie persoon. Werk met jou Gees in my om liefde te bewys.”

Wortel van bitterheid
Ons mag deels vergewe het, maar die wortel van bitterheid kan diep lê en ons vergiftig. Hou aan met vergewe totdat dit seermaak. Vergewe – selfs al was wat gebeur het, onregverdig – want elke keer wat ons vergewe, neem die Heilige Gees ons harde hart en maak dit sag. Hy hou aan met Sy werk in ons totdat die bitterheid vrede word, totdat ons God in Gees en in waarheid aanbid.

Ondankbare dienskneg
Jesus eindig met die gelykenis van die koning wat ’n dienskneg van miljoene rande se skuld kwytskeld, net vir dieselfde dienskneg om iemand wat hom ’n paar rand skuld, te wurg vir sy geld. (Matt 18:22-35). Wat Jesus hiermee vir ons sê, is dat ons vergifnis van ’n ander persoon gesien moet word in die lig van die Kruis. Die klein bietjie wat ons ander moet vergewe, kan nie vergelyk word met die groot losprys wat Christus vir ons betaal het nie.

Sodat jou Vader jou kan vergewe
As ons nie kan vergewe nie, wys dit dat ons nie die heiligmakende genade van Christus toegelaat het om Sy vergifnis in ons harte uit te stort nie. “Alles wat julle in die gebed vra, glo dat julle dit al ontvang het, en dit sal vir julle so wees. En wanneer julle staan om te bid, en julle het iets teen iemand, vergewe hom; dan sal julle Vader wat in die Hemel is julle ook julle oortredinge vergewe.” Mark 11:24,25. Miskien sukkel jy om te vergewe. Jou Vader in die Hemel sê dat Hy jou nie kan vergewe voordat jy vergewe het nie. Ons is deel van ’n koninkryk wat op vergifnis gebou is. As jy ’n kind van daardie koninkryk is, is vergifnis deel van jou lewe.

GREG BLAIR  Is die medepastoor by Somerset-Wes Baptiste Kerk.

Bron:  juig

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

2.   Tweedens hoe gou vergewe God ons sondes?

Jesus het vir die sondes van die hele wêreld oor alle tye gesterf en die straf op die sonde gedra (vgl. Joh 1:29; Rom.5:18-19). Dit kon Hy doen omdat Hy God is. ‘n Gewone mens kan nie ons straf op die sonde namens ons dra nie, dit kan God alleen doen. Joh 3:16 sê: God  het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan  nie, maar die ewige lewe sal hê. Joh 3:36 verduidelik: Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom.

Hoe gou? Jesus het in die bergrede geleer om tot Ons Vader te bid: vergeef ons ons oortredings soos ons ook dié vergewe wat teen ons oortree….As julle ander mense hulle oortredings vergewe, sal julle hemelse Vader julle ook vergewe. Maar as julle ander mense nie vergewe nie, sal julle hemelse Vader julle ook nie julle oortredings vergewe nie (Mat. 6:12,14-15).

3.    My vrou glo vas dat jy ‘n sondaar gebore is en jy bly ‘n sondaar tot jy doodgaan.

Volgens Rom. 5:12-21 is die ganse menslike geslag saam met Adam sondaars (vgl. v19), en almal aan God se oordeel en straf van die dood onderworpe. Maar almal wat aan Christus behoort, deur in Hom te glo (vgl. Rom 4:23-25), word vrygespreek, hulle verhouding tot God word reggestel, en hulle word deel van die ewige lewe (vgl. 5:21). As kinders van Adam is ons sondaars. As volgelinge van Christus is ons vrygespreekte sondaars.

Maar dit vereis van ons om daagliks te reken dat ons aan Christus verbonde is, aan sy dood vir die sonde; daarom  moet ons ook vir die sonde dood wees, ‘nee’ sê vir versoekings en vir onsself. Jesus het opgestaan uit die dood en lewe vir God, so moet ons opstaan tot ‘n  nuwe lewe saam met Christus, om met sy liefde en sy krag, vir God en vir ander te lewe (vgl. Rom 6:1-14). Daarvoor het God self deur die Heilige Gees in ons kom woon, om ons daagliks te lei deur die woord van God, en vir ons te laat lewe uit die liefde van God vir ander (vgl. Rom 8:1-17).

1 Joh 1:8 sê ongeveer dieselfde: As ons beweer dat ons geen sonde het nie, bedrieg ons onsself en is die waarheid nie in ons nie. Vers 10 brei daarop uit: As ons beweer dat ons nie gesondig het nie, maak ons Hom tot leuenaar en is sy woord  nie in ons nie. Verse 7 en 9 het die goeie nuus: As ons in die lig lewe soos Hy(God) in die lig is, het ons met mekaar deel aan dieselfde gemeenskap en reinig die bloed van Jesus, sy Seun, ons van elke sonde… Maar as ons ons sondes bely – Hy is getrou en regverdig. Hy vergewe ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.

In Romeine 7 spook Paulus met dieselfde probleem: Die goeie wat ek wil doen, doen ek nie; maar die slegte wat ek nie wil doen nie, dit doen ek (v19)…. Ek, ellendige mens! Wie sal my van hierdie doodsbestaan verlos? Aan God die dank! Hy doen dit deur Jesus Christus ons Here (7:24-25). Ons grootste stryd is met onsself – ons lewe eintlik elkeen vir homself in plaas van vir God en vir ons medemens. In Filippense 2:3-11 sê Paulus: Moet niks uit selfsug of eersug doen nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself. Julle moet nie net elkeen aan sy eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander. Dieselfde gesindheid moet in julle wees wat daar ook in Christus was. Hy het die heerlikheid van God gehad, maar het homself verneder deur mens te word, en vir ons ons aan ‘n kruis te kom sterf het. 2 Kor 3:18 sê dat dit juis die werk van die Heilige Gees in ons is, om ons al meer te verander om soos Christus te word. Jesus het gesê ons, as kinders van God, moet volmaak wees soos God, ons Vader, deur ons vyande lief te hê (Matteus 5:43-48).

Terwyl ons reeds kinders van God is wat deel het aan die ewige lewe, bly ons sondige mense wat daagliks van God afhanklik is om deur sy genade al meer soos Christus te word, deur God lief te hê met ons hele lewe, en ons medemens soos ons self (Matt 22:37-40; Joh.13:33-34; 1 Kor 13; 1 Joh4:7-21). Hebreërs 5:8 sê dat Jesus, hoewel Hy die Seun van God was en sonder sonde (vgl. Hebr 4:15), het Hy deur alles wat Hy gely het, geleer wat gehoorsaamheid is. So moet ons, sondaars, gehoorsaamheid leer, en gewillig wees om saam met Jesus te ly en deel te wees van sy heerlikheid (Rom.8:17).

4.    Daar was net een Christen op die aarde en dit was Jesus

Christene is gelowige volgelinge van Christus (Hand 11:26), in wie die Gees van God kom woon het om ons te oortuig van ons sonde, ons te lei tot geloof in Christus om die verhouding tussen ons en God reg te maak, en van ons kinders van God te maak (Joh 16:8-9; Rom 8:15).