Kies hoop!

Milanie Vosloo

Die Here sê Hy sal hulle gehuil verander in blydskap. Hy sal hulle troos. Hy sal hulle depressiewe gevoel wegvat en in die plek daarvan vreugde gee. Jeremia 31:13b

Daar is altyd meer as genoeg rede om negatief te voel. Die lewe, mense en dinge het immers ’n manier om ons nogal kop-teen-kop te stamp en elke stukkie lewensvreugde uit ons te pers. So was dit deur al die eeue heen.

Die Bybel is propvol verhale van mense se swaarkry, ongeluk en stryd met die lewe. Noag se arkbou-projek is deur die mense as belaglik afgemaak. Josef is deur sy eie broers as slaaf verkoop voordat hy onskuldig in die tronk beland het. Daniël is as gevolg van sy geloof tussen honger leeus ingegooi. Dawid is deur Saul vervolg, moes ervaar hoe sy eie seun Absalom hom verwerp en het met die skuldgevoel van moord geloop. Satan steel Job se hele lewe by hom totdat hy soveel verliese het dat hy letterlik op die ashoop-van-niks beland. Ja, duisende jare gelede het mense dieselfde stryd met die lewe gehad. Tóg is dit verblydend om te lees hoe elkeen van hierdie Bybelfigure gekies het om bo hul omstandighede uit te styg:
Noag kies om God selfs op die droë grond van sy lewe te bly vertrou. Só red hy homself en sy hele gesin.
Josef maak tot in die tronk ’n betekenisvolle verskil in ander se lewens en word so koning van Egipte.
Daniël kies om – ongeag die bedreigings – getrou aan sy God te bly. Daarom red die Here hom wonderbaarlik van die dood.
Dawid het onder alle omstandighede die Here se naam aangeroep: In gevaar het hy gesmeek vir hulp, in hartseertye het hy by God sy troos gesoek en toe hy gesondig het, keer hy sy hart met berou na Hom. God seën Hom daarom ongekend!
Job besluit om selfs in sy stukkendweestyd sy lewe in God se hande te laat. Uiteindelik seën die Here hom driedubbeld soveel as voorheen.

Jy kan ook elke dag van jou lewe kies! Jy kan altyd kies tussen geloof en ongeloof; tussen vertroue in God of wantroue; tussen getrouheid of ontrou aan Hom en tussen sondebeleidenis of die voortsetting van sonde. Jy kan altyd vir of teen God en vir of teen vertroue kies. So kies jy ook sommer vir geluk of ongeluk en vrede of onvrede.

Viktor E. Frankl het geskryf: Ons wat in konsentrasiekampe was, onthou hoe mense tussen die hutte deurgeloop het om mekaar te vertroos en om ’n laaste stukkie brood weg te gee. Daar was nie baie wat dit gedoen het nie, maar hulle het bewys ’n mens kan jou gesindheid kies binne enige omstandighede.

Here, ek kies U! En daarom kies ek om onvoorwaardelik op U hoop.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM

Bron:ekerk.org

Nuusbrief

Jesus loop homself dood

Wanneer ek die Markusevangelie lees val dit my op hoe baie Jesus aan die beweeg is.

Hy is gedurig op die pad en vinnig aan’t rondbeweeg. In Markus 15 loop Jesus Homself dood- letterlik! Ons lees hier hoe Hy aan ’n houtkruis vasgekap word net buitekant Jerusalem. Terwyl almal Hom verlaat, roep Jesus daar sy bekende woorde van Psalm 22 uit: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” (Markus 15:34).   Hoop-verlore, of dalk nie! Want daar in Jesus se sterwensoomblikke roep Hy juis na God, daardie einste God wat die psalmskrywer van Psalm 22 te hulp gekom het, soos wat die res van hierdie psalm getuig.

Jesus se sterwe is geen noodlot-grap nie. Vanaf Markus 8 het Jesus drie keer gesê dat Hy, die Seun van die mens, oppad is na Jerusalem om doodgemaak te word.   Sy pad is ’n doodloopstraat. Dit eindig aan ’n houtkruis. Nee wag, dit eindig anderkant die leë graf. Want daardie einste lydende Seun van die mens word ook deur God opgewek uit die dood. Sy doodloopstraat lei ’n nuwe leefstraat in vir Homself en elkeen wat in Hom as die Seun van God glo.

Slegs in Jesus is hierdie nuwe lewe moontlik.

Stephan Joubert

Jy kan nie mense afskryf nie

Elmarie van der Westhuizen

“Soos jy weet, het almal in die provinsie Asië my in die steek gelaat. Onder hulle is daar ook Figelus en Hermogenes. Mag die Here barmhartigheid bewys aan die huisgesin van Onesiforus, want hy het my dikwels kom opbeur. Hy het hom nie daarvoor geskaam dat ek in boeie sit nie, maar toe hy in Rome kom, het hy ywerig na my gesoek tot hy my gekry het. 2 Timotheus 1 vers 15 and 16

Paulus is in die tronk in Rome. En sy vriende laat hom in die steek. Hy het hulle teleurgestel en nou stem hulle met hulle voete – hulle bly weg. Die rede hoekom hulle Paulus verlaat het word nie gegee nie maar die hartseer en skade wat dit vir hom veroorsaak is duidelik. Hy moet sy swaarkry alleen dra.

Soms doen ons dieselfde. Mense stel ons teleur en dan stem ons ook met ons voete – ons bly weg. Dit is egter nie Bybels nie. Jesus laat die 99 skape agter en gaan soek na die een wat afgedwaal het – alle mense is kosbaar in Sy oë. Hy veroordeel nie die Samaritaanse vrou by die put nie – Hy offer haar lewende water. In die verhaal van die verlore seun ontvang die vader hom terug met ope arms en daar is nie ‘n veroordeling of uittrap nie – net onvoorwaardelike liefde. En ons moet dieselfde doen.

Ons moet ons broer, suster of vriendin gaan ontmoet daar waar hulle is. In hulle situasie van gebrokenheid en sondigheid. Al keur ons nie hulle optrede goed nie. Dit is ook waar Jesus ons kom optel. Daar waar ons nog vuil en vol sonde is. En wanneer ons weer en weer sondig kom haal hy ons elke keer weer. Hy oordeel nie en skryf ons af nie.

As ons sê dat ons Jesus se voorbeeld volg dan kan ons nie anders as om die mense wat ons teleurstel, die vriendin, of huweliksmaat, broer of suster keer op keer te vergewe en nog steeds die pad saam met hulle te stap nie.

Jesus stap langs ons totdat ons uit die modderput is. Hy vra dat ons dieselfde doen.

Dit is nie ‘n maklike opdrag nie want soms val geliefdes keer op keer met dieselfde probleme vas en raak mens moedeloos omdat hulle nie hul lewens wil omkeer en verander nie.  Tog vra God dat ons dan nie oordeel nie. Dat ons slegs Sy hande sal wees wat die trane sal afdroog ten spyte van ons eie seer en afkeer van die situasie. Die seer van verkeerde keuses gaan hulle self leef, ons hoef net daar te wees om ‘n oor te wees wat luister. Wat aanmoedig om weer om op te staan.

Kom ons onthou dat “ Ons almal sondaars is. Nie een van ons leef tot God se eer nie. Ten spyte daarvan het Hy besluit om ons vry te spreek. ( Romeine 3: 23,24)

“To give and not expect return, that is what lies at the heart of love”.  Oscar Wilde

Bron:ekerk.org

Die skatkamer van jou siel

Julle verhouding met Hom moet so heg en intiem wees soos die band tussen ’n boom en die aarde waaruit dit groei… Omdat julle in ’n hegte verhouding met Hom staan, kry julle weer by Hom alles wat julle op geestelike gebied nodig mag hê. Kolossense 2:7a, 10a

Ons praat dikwels oor ons sielservarings: Daardie onbeskryflike oomblikke wanneer iets spesiaals jou diepste wese roer, of wanneer jy ’n heerlike hartslekkerte beleef wat net té groot is om in woorde uit te druk. Maar, wat is dié siel en hoe kan jy jou siel verryk?

Jy is ’n geestelike wese met ’n uitsonderlik-spesiale siel wat binne-in jou kunstig-geskape liggaam leef. Daarom is jou denke, emosies, bewussyn en jou geestelike ervarings – soos jou uiterlike – uniek. En soos jou liggaam versorging, voedsel en oefening nodig het om gesond en sterk te bly, so het jou siel ook behoefte aan sorg en aandag.

Nou weet ons ook dat die wêreld wat deur ons mensdom geskep is, hoofsaaklik daarop ingestel is om ons liggaamlike en fisieke te versorg en te verbeter en ons materiële besittings te vermeerder. Min word gedoen om ons diepste wese te voed. Dís waarom ons so dikwels – ongeag ons aardse rykdom – brandarm van binne voel. Tóg moet ons onthou dat die versorging en koestering van ons diepste wese net ons eie verantwoordelikheid is. Jy sal slegs standhoudende en ware vervulling beleef as jy jou siel gereeld met toewyding vertroetel.

  • Plaas jouself daagliks onvoorwaardelik in die hande van jou lewende God. Jy sal vind dat sy verwelkomende en gerusstellende liefde jou siel met ’n diep gevoel van vreugde-vrede vul.

  • Vra God om jou vry te maak van wêreld-slawebande wat jou sielsvryheid steel. Bid dat jy die onderskeidingsvermoë sal hê om te weet wat wérklik belangrik is.

  • Soek die stem van jou Vader gereeld op. Die geraas en gewoel van die lewe versmoor dikwels jou siel. Skep gereeld asem in die simfonie van stilte.

  • Fokus op die onteenseglike leiding van die Heilige Gees. Gehoorsaam Hom en bid dat jy onverpoos binne sy wil sal leef.

Net die Gees van God kan vir ons ware sielevrede, sielerus en sielsvervulling gee. Besluit vandag om meer kwaliteittyd aan die skatkamer van jou siel te spandeer. Dis hemelse rykdom wat vir altyd hou.

Gees van lewe, vergewe my dat ek so dikwels my wese, my menswees … my siel verwaarloos. Help my om die stilte van ons saamwees te koester sodat ek die heerlike klanke van u stem sal hoor, u vrede in my hart sal voel en in u liefde my lewenslied sal sing.

Uit: Siel van ʼn Vrou, CUM

Jesus-mense hou vas aan die Waarheid alleen

Charl Bredell

“Julle dwaal omdat julle nie die Skrif en ook nie die krag van God ken nie.” (Matteus 22: 29)

Ons is besig om by Jesus self te leer oor die lewe vandag. Ons fokus op nog van sy wyshede.

In Matteus 22 probeer ‘n groep van die destydse godsdienstige leiers, die Sadduseërs, Hom vastrek met ‘n strikvraag. Hierdie groep het nie geglo in die lewe na die dood nie, omdat hulle nie bewyse daarvoor kon kry in die eerste vyf boeke van die Ou Testament nie. In daardie tyd was dit uiters belangrik dat ‘n man se naam voortgesit word deur ‘n seun-erfgenaam. Die voorskrif was dat, as ‘n man sterf sonder enige seun, moet die weduwee trou met die volgende broer van die oorledene. En so moes dit aangaan totdat die oudste broer uiteindelik ‘n nageslag het. Nou probeer hierdie Sadduseërs Jesus vasvra oor wie gaan met wie getroud wees in die hemel indien een vrou met meer mans getroud was.

Dan kom Jesus se verrassende antwoord. Hy gee ‘n antwoord oor die lewe vandag en NIE oor die detail van huwelike in die hemel nie. Dit sou gevaarlik wees om te veel te lees in sy woorde: “Met die opstanding trou die mense nie meer nie, maar is hulle soos engele in die hemel.” (Matteus 22:30) Sy antwoord gaan oor kennis van die Bybel en oor kennis van God. Kom ek pas hierdie antwoord van Jesus toe op vandag.

Daar is vandag, soos destyds, baie strikvrae wat in die kerk gevra word. Dan gebeur daar nog slegte dinge in Jesus-mense se lewens, wat net nie sin maak nie. Binne die kerk is daar ook verwarrende ervaringe deurdat alles nie altyd seepglad verloop nie. In ons land en wêreldwyd is daar groot vraagstukke wat onopgelos bly. Hierdie uiteenlopende ervaringe en onbeantwoorde vrae, maak Jesus se antwoord belangrik.

Wanneer jy nie antwoorde op vandag se vrae het nie, neem jou toevlug na die waarhede in die Bybel en fokus op wie God self is. Elke onbeantwoorde vraag en elke onopgeloste krisis, bied geleentheid om by Hom uit te kom. Ons God is vandag lewend teenwoordig, soos nog altyd. Nog nooit het Hy en nooit sal Hy, sy eie verloste kinders in die steek laat nie – Hy kan nie! Leef Hom raak binne die verwarring wat daar vandag is.

Bron:http://doomcharl.blogspot.co.za/

Wegloopkind

Milani Volsoo

Efraim het vroeër vir My gelyk soos ’n jong plantjie wat baie groot gaan word as jy dit in vrugbare grond plant. Nou moet Efraim soos ’n plant afgesny word. Hosea 9:13

Ek wonder soms of ons nie almal op ’n manier tieners bly nie. Vat nou maar die volk Israel. In terme van getuienis oor God se goedheid was hulle al reuse geloofskinders. Hulle het immers al ervaar hoe hul Here hulle op wonderbaarlike wyses red, vir hulle sorg en hulle teen die vyand beskerm. Hulle was vir alle praktiese doeleindes al volwassenes met ’n gesonde verstand en lewensondervinding. En dan? Dan loop hulle telkemale – soos opstandige tieners – weg van God, maak op hul eie krag staat, sluit vennootskappe met goddelose volke en aanbid al wat ’n ander simpel god is. Hoe kan hulle?, sal jy vra.

Die vraag is egter of ons nie ook maar – ongeag ons opregte geloofsreis – die pad soms byster raak nie. Is ons nie ook maar, weens ons menslike aard, geneig om telkens op ons eie insigte en krag staat te maak nie? Skuif ons nie ook soms, wanneer dit ons pas, ons Christelike geloofsbeginsels en waardes eenkant toe nie? En is ons nie ook maar geneig om ander dinge en mense belangriker as God te ag nie? Ja, God kan ook soms van ons sê: “Wanneer hulle tot My bid, bedoel hulle dit nie regtig nie.” (Hosea 7:14)

Die feit is dat wegloopkinders God se hart breek. En dat Hy alles sal probeer om ons terug te roep en ons weer tot inkeer te laat kom. Sy Woord sê duidelik dat Hy terugkomkinders met ope arms verwelkom en maar te graag weer sy goedheid oor hulle wil stort. Maar die geskiedenis van Israel leer ons ook dat God se geduld met wegloopmense op ’n stadium kan opraak en dat Hy dan moedswillige ongehoorsaamheid ernstig straf. Hy is immers ’n jaloerse God – ’n God wat sê dat ons aan Hom behoort en dat ons Hom alleen mag aanbid.

Dit mag wees dat God jou ook ernstig na Hom toe terugroep en dat Hy al vir ’n tyd by jou pleit om weer na Hom toe te kom. As jy dit ervaar, wil jy nie maar gehoor gee aan sy Vaderlike beskerming en liefde nie? Wil jy nie maar jou wegloopsondes voor Hom bely en weer jou hart onvoorwaardelik vir Hom gee nie? Hy het jou so lief!

Hoor hoe vertroos die Vader mense wat weer na Hom toe terugkom in Hosea 14:5 en 9b: Ek sal genesing bring. Jy sal nie weer wegloop van My af nie. Ek sal jou vreeslik liefhê. Ek sal glad nie meer vir jou kwaad wees nie… Ek het jou nou weer teruggevat om vir jou te sorg.

As jy weg is, liewe mens, kom terug en weet: Hy wag vir jou!

Vergewe my asseblief my rebellie-hart, Here. Hier is ek – ek wil graag by U wees en bly: nou en altyd.

Bron:ekerk.org

Maak vriende van jou vyande

Alet Gardner

“Do I not destroy my enemies when I make them my friends?”
― Abraham Lincoln

Eeue voor hierdie gevleuelde woorde van ‘n Amerikaans president, het die profeet Elisa presies dit gedoen. Die Arameërs het sy huis omsingel om hom gevange te neem, maar Elisa het gebid dat God hulle met blindheid slaan en kon hulle in die koning van Israel se mag besorg. In plaas daarvan dat die koning hulle doodmaak, het Elisa hom aangemoedig om hulle te “beloon” met ‘n groot feesmaal.

Dit bly egter nie maklik om die persoon wat my te na gekom het, met vriendelikheid en genade te hanteer wanneer ek eintlik eerder wil wraak neem nie. Maar as ek myself ‘n Christen noem, moet ek genade betoon soos wat God genade aan my betoon het en Hom vertrou om my nie net te beskerm nie, maar ook hierdie onreg vir my ten goede te laat meewerk en selfs my “vyand” in die proses nader aan Hom te trek.

So het ek ná ‘n huwelikskrisis ontdek dat God nie onverhoeds betrap was deur die “aardbewing” in my lewe nie, maar dat Hy dit op die ou end ten goede laat meewerk het vir myself, my huwelik, my gesin, en vir baie ander wat daardeur bemoedig kon word.

‘n Mens het nogal geloof nodig om kop te hou wanneer jy in ‘n skynbaar onmoontlike situasie beland. So moet Sylvia met die kritiese, ongelowige skoonma onthou dat haar (Sylvia se) lewe waarskynlik die enigste “Bybel” is wat skoonma onder oë gaan kry. Die respekvolle liefde waarmee sy vir skoonma behandel, gaan wel een of ander tyd vir die ouer vrou laat wonder waar haar skoondogter hierdie liefde vandaan kry. Sylvia moet maar gereeld by die Here gaan hoor hoe om die situasie te hanteer – en het gevind dat Paulus se aanmoediging vir die Filippense ook op haar situasie van toepassing is:

:2 Moet niks uit selfsug of eersug doen nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself.
:4 Julle moenie net elkeen aan sy eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander.

Sulke situasies vra soms soveel geloof as wat Morandi, die Italiaanse ingenieur van die Stormsrivier brug aan die dag gelê het. Hy het ongesiens die brug vanuit Italië ontwerp en vas geglo dat die twee helftes van die brug perfek gaan pas wanneer hulle in plek laat sak word. Toe dit gelyk het asof dit glad nie gaan pas nie, maar hy het die konstruksiespan aangesê om tot laatmiddag te wag dat uitsetting en inkrimping kan plaasvind en siedaar – die twee helftes hét volmaak gepas!

So kan die spanwydte van my geloof my ook in staat stel om brûe te bou in moeilike sitasies. Maar dan moet ek “glo dat Hy werklik daar is en dat Hy die wat na Hom soek, daadwerklik beloon.” – Hebreërs 11:6b

Dan sal ek kan doen wat Jesus van my vra:
 “Maar vir julle wat na My luister, sê Ek: Julle moet julle vyande liefhê; doen goed aan die mense deur wie julle gehaat word” – Lukas 6:27

Bron:ekerk.org