“Ek het vir haar ’n pop gekoop. Sy en die pop is nou onafskeidbaar.”
Hoe gereeld gaan sy kuier?
“Minstens een keer per week en elke ander tydjie wat ek kan. Ek sal nie ophou gaan nie. Soms, net soms, so hier en daar, is daar so ’n effense herkenning.”
Alzheimersiekte is ’n soort demensie wat skade in breinselle en die uiteindelike dood van die geaffekteerde selle veroorsaak in veral dié dele van die brein wat geheue, taal, persepsie, denke en gedrag beheer.
Namate meer breinselle aangetas word, vermeerder en vererger die simptome.

Colleen Nunn, ’n verpleegsuster en eienaar van Sasonah Lodge in Germiston, sê hoewel Alzheimer-lyers meestal deurmekaar is, hulle tog helder oomblikke kry wanneer hulle weer onthou wie en waar hulle is.
“Ek moedig daarom familielede aan om wel vir hul geliefdes in tehuise te gaan kuier, al is dit swaar. Dit maak tog ’n verskil, al ken hulle jou nie en al vergeet hulle dat jy daar was.”

Nunn gee ook die volgende raad:
Alzheimer-lyers geniet meestal fisieke kontak. Gee baie drukkies.Gesels met hulle. Enige interaksie met mense is goed vir hulle.Blaai saam deur ’n tydskrif, bou ’n maklike legkaart.Neem hulle aan die hand en stap saam deur die tuin.Alzheimer-lyers is dol op musiek, veral musiek uit hul jong dae. Dié wat nog kan is ook dol daarop om te dans.Hul langtermyngeheue is gewoonlik beter. Wys vir hul foto’s van toe hulle kinders was.Nunn sê verder mens moet besef dat jy met ’n siek mens te doen het.
“Moenie enige beskuldigings of swetstaal persoonlik opneem nie. En moenie in argumente betrokke raak nie. Besef wat die pasiënt beleef is s realiteit, al is dit hóé vreemd. Probeer as’t ware deel word van sy wêreld. Speel saam.”

Bron:  oosrandbeeld..com

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

En uiteraard was die ander gevangenes verstom hieroor. Toe die Gees later die nag die tronkdeure laat oopgaan, kon die hoof van die tronk dit net nie meer hou nie en pleit hy dat Paulus-hul hom sal vertel hoe hy dit kan kry wat hulle het. Wanneer Paulus hom vertel dat Hy in die Here Jesus moet glo, word hierdie gevangenis-offisier nie alleen ‘n bekeerde nie, maar word ook sy hele huisgesin gelowiges (Hand 16:19-34).

Wat ‘n lewende getuienis van iemand wat die dood in die oë gestaar het! En wat ‘n voorbeeld vir ons! Vir ons wat vry is! Vir ons wat ons geloof vrylik mag verkondig. Vir ons wat die Gees in ons het en die Woord elke dag voor ons het!

Mag ek en jy elke dag so leef dat ander sal vra: “Wat moet ek doen om die Christus te hê wat jy het?”

Maak my ‘n elke-dag-se lewende getuie, Jesus.

Bron:  ekerk

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Geloof kos altyd ’n prys. Dissipelskap is nooit teen uitverkoping-pryse beskikbaar nie. Geloof in Christus vra om nuwe prioriteite, nuwe beginsels, nuwe lewensroetes en nuwe planne wat gedurig inmeng met die selfsugtige drome wat ons droom. Maar wag, dalk gaan geloof nie regtig oor al die offers wat van onsself gevra word nie, maar oor ons verhouding met Christus. Geloof is nie die nakoming van ’n klomp wette of reëls nie, maar ’n verhouding met Jesus. Enige lewende verhouding met die Een wat sy eie lewe gegee het om die wêreld met God te versoen, laat al ons sogenaamde offers gering lyk. Onvoorwaardelike liefde vir God is op die ou end ons enigste dryfveer om tot Sy eer te leef.

Bron:  ekerk

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Kom ons bedink drie beloftes wat God in hierdie nuwe ooreenkoms vir Jesus-mense maak:

1. “… sal Ek … aan hulle sondes nooit meer dink nie.” (Heb.8:12b) Vergifnis op grond van Jesus se kruisdood, is baie meer as om die ewige straf vry te spring. Vergifnis is ook meer as dat God nie meer dink aan ons alledaagse sondetjies nie. Sy vergifnis is omvattend en geld vir eens en vir altyd. Vergifnis is ook meer as om met jou verstand saam te stem dat daar vergifnis beskikbaar is. Uiteindelik neem die Gees so deeglik oor in ‘n Jesus-mens se lewe, dat daar nie meer plek vir ongehoorsaamheid is nie.

2. “Ek sal … my wette … op hulle harte …skrywe.” (Heb.8:10b) Wanneer God deur sy Gees op Jesus-mense se harte skrywe, word hulle van binne af skoongemaak van alle onheilighede. Die gewone goeie vroom Christen groei na ‘n innige Gees-lewe wat die wag op God om in en deur hom te werk. En hierdie innerlike werking word ‘n volwasse Jesus-lewe, waar Jesus-mense al hoe meer lewe soos God in sy Woord wil. 

3. “… ons het ‘n Hoëpriester, Een wat gaan sit het aan die regterhand van die troon van die Majesteit in die hemel.” (Heb.8:1) Jesus is op hierdie oomblik in die Allerheiligste in die teenwoordigheid van die Allerheiligste. Hier is Hy in beheer van die hemelse koninkryk, Hy tree vir altyd vir ons in by dié Majesteit. MAAR Hy doen dit nie vanuit die hoë onbereikbare hemelwoning nie, Hy doen dit in die hart/binneste/innerlike van Jesus-mense.

‘n Nuwe ooreenkoms, ‘n nuwe lewe, ‘n nuwe verstaan word ‘n beter ooreenkoms, ‘n beter lewe, ‘n beter verstaan – moontlik gemaak deur ‘n voortrefliker Hoëpriester en op grond van uitnemender beloftes van God.

Prakties beteken dit: Jesus-mense is die gelukkigstes op aarde, want ons het die allerbeste Advokaat!

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Esegiël 37:1-14
1 Die mag van die Here het my in besit geneem en my deur die Gees van die Here uitgebring en neergesit binne-in ‘n laagte. Die laagte was vol bene.
2 Die Here het my om die bene laat loop, en ek het gesien daar is baie bene in die laagte en hulle is baie droog.
3 Toe vra Hy vir my: “Mens, kan daar in hierdie bene weer lewe kom?” Ek het geantwoord: “Nee, dit weet net U, Here my God.”
4 Hy sê toe vir my: “Tree op as profeet vir hierdie bene en sê vir hulle: Hoor die woord van die Here, droë bene!
5 So sê die Here my God vir hierdie bene: Ek gaan gees in julle laat kom sodat julle kan lewe:
6 Ek sal vir julle senings en vleis aansit en julle oortrek met vel en dan sal Ek gees in julle gee sodat julle kan lewe. Dan sal julle besef dat Ek die Here is.”
7 Ek het toe as profeet opgetree soos ek beveel is, en terwyl ek dit doen, hoor ek ‘n gedreun: die bene het na mekaar toe beweeg, elkeen na die been toe wat by hom pas.
8 Terwyl ek kyk, kom daar senings en vleis aan hulle en word daar vel bo-oor getrek. Maar daar was nog nie gees in hulle nie.
9 Toe sê die Here vir my: “Praat nou as profeet met die gees, tree op as profeet, mens, sê vir die gees: So sê die Here my God: Kom uit die vier windstreke, gees, blaas in hierdie dooies in dat hulle kan lewe.”
10 Ek het as profeet opgetree soos die Here my beveel het, en toe kom die gees in hulle, en hulle lewe en gaan staan regop. Dit was ‘n baie groot menigte.
11 Die Here het vir my gesê: “Mens, al hierdie bene stel die hele Israel voor. Hulle sê: ‘Ons bene is uitgedroog, ons het geen hoop meer nie, dit is klaar met ons.’
12 Tree op as profeet, sê vir hulle: So sê die Here my God: Ek sal julle grafte oopmaak en julle laat uitkom, my volk, en Ek sal julle terugbring na die land Israel toe.
13 Wanneer Ek julle grafte oopmaak en julle laat uitkom, my volk, sal julle besef dat Ek die Here is.
14 Ek sal my Gees in julle laat kom sodat julle kan lewe en Ek sal julle in julle land laat woon. Dan sal julle besef dat Ek die Here is. Ek het dit gesê en Ek sal dit doen,” sê die Here.

… dan sal julle besef dat Ek die Here is. Ek het dit gesê, en Ek sal dit doen. Hierdie verhaal word nie vertel soos ‘n gelykenis nie. Dit het regtig gebeur.

Dit is die  Gees van God wat lewe gee. Glo jy dat God die vermoë het om so iets letterlik te doen? Onthou jy nog dat die grafte oopgegaan het toe Jesus sterf? Matt 27:52: Grafte het oopgegaan en baie gelowiges wat dood was, is opgewek, en hulle het uit hulle grafte uitgegaan, waarna hulle aan baie mense verskyn het. Die Gees van God is só kragtig dat dit lewe in dooie bene bring. Glo jy dit? Dis dieselfde Gees wat in jou is.

Es 37:3 Mens, kan daar in hierdie bene weer lewe kom?
Wat sou JY antwoord? Esegiël sê: “nee, dit weet net U, Here my God”. Goeiste, ‘n man moet darem regtig baie geloof hê om dit te glo. Toe sê die Here vir hom om met die bene te gaan praat. En Esegiël doen dit! In vers 11 sê die Here: “Mens, al hierdie bene stel die hele Israel voor. Hulle sê: ‘Ons bene is uitgedroog, ons het geen hoop meer nie, dit is klaar met ons.'” En net so, is ons land ook vol droë bene. Hooploos, vleisloos, Geesloos. ‘n Volk / land vol droë bene is ‘n land waar lewe ontbreek by baie mense. Geesloos, Goddeloos. Sjoe, dit klink neerdrukkend, maar dit is tog wel so op baie plekke in die wêreld. Dis die slegte nuus. Maar … die goeie nuus is, God kan lewe gee in droë bene, as Hy Sy Gees daarin blaas. Vir God is alles moontlik! Hy sê in vers 12: “Dan sal julle besef dat Ek die Here is” Het jy al gesien hoe roekeloos mense met God omgaan? So blasé, asof Hy tot niks in staat is nie. Eendag sal almal besef dat Hy God is – elke knie SAL voor Hom buig. Jy sien, al is ‘n land die ene droë bene, gee God nooit op op Sy kinders en Sy volk nie. Al is die mens hóé uitgedroog en leweloos, kan God deur Sy Heilige Gees lewe daarin blaas, nuwe dinge doen, harte van klip vervang met harte van vlees. Hy kán weer Sy volk se land herstel, hy kán hulle weer oprig. Hy bring weer hoop, want waar hoop is, is lewe. Dit maak nie saak hóé droog die bene is nie, as die Gees van God daaroor waai, kom daar lewe.

Die Gees van God bring lewe! Daar staan 5 keer in hierdie gedeelte dat die Gees van God gaan maak dat hierdie bene lewe. Jy sien, die mens kan nie lewe skep nie. Maar, toe God vir Adam en Eva geskep het, het Hy die lewensasem in hulle ingeblaas. Net Hy bring lewe. Wat is lewe? Om net asem te haal, ‘n polsslag te hê, te eet? Is dit lewe? Nee, as die Here in vers 12 sê “en Ek sal julle terugbring na die land Israel toe” beteken dit dat Hy hulle land gaan herstel. Hy wil die droë bene se status herstel, voorspoed gee. Hulle sal léwe, nie net bestaan nie. God kon mos sélf die bene weer in mense verander het, Hy gee egter vir Esegiël die opdrag om vir hulle te gaan profeteer. Kan jy dink hoe verspot dit moet voel om met ‘n hoop droë bene te gaan praat? So, dink ek, gee die Here vir my en vir jou ook die opdrag om met die “droë bene” in ons samelewing te gaan praat – mense wat al só hooploos is, dat hulle soos lyke ronddwaal. Die volgorde is interesssant: Esegiël het eers net vir die bene gesê dat God die lewe in hulle gaan teruggee, en “dan sal julle besef dat Ek die Here is”. Daarna praat Esegiël met die Gees, en roep die Gees uit die vier windstreke. Dan kom die lewe.

In vers 7 lees ons dat die bene na mekaar toe beweeg het, elkeen na die ander bene wat by hom pas. Dit laat my so dink aan die liggaam van Christus (Sy kerk hier op aarde) … daar waar die liggaam van Christus nie meer funksioneer nie, word die bene dor en droog. Ek glo die Here wil hê dat Sy kerk in eenheid voor Hom sal staan om as lewende eenheid Hom te aanbid.

Wat moet ek en jy vir die droë bene gaan sê?
1) Dat God lewe gaan bring in die droë bene, sodat daar hoop sal wees. Dan sal die bene besef dat Hy die land wil en gaan herstel. Nie om die volk te wees wat ons 5 jaar terug was, of voor 1994, of tydens die Groot Trek nie .. nee, Hy wil ons terugbring na Hom toe; naby aan Hom om die beste van die beste te beleef, om die melk en heuning te geniet. Om as ‘n volk Hom te aanbid … dit is herlewing.
2) Dat Hy die enigste en ware God is. Hoe kwalifiseer ons dit? Wie is God? Wie is almal God? Net één. Hy het ‘n Seun, Sy eniggebore, ons Verlosser. Geen Seun, geen God – punt.
3) Dat lewe net deur die Heilige Gees kan kom. Geen Gees, geen lewe – punt.

Miskien is ek en jy nie per definisie profete nie, maar hierdie opdrag is vir jou en my. ‘n Land vol bene (of lyke) is ‘n spookdorp. ‘n Land vol lewe het hoop deur Christus wat in ons woon, deur die Heilige Gees. DIT is lewe.

Bron:  heuning.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

“Jong Afrikanermans glo hulle besit vroue en kinders”
Onlangs het Lulu Xingwana, Suid-Afrika se minister van vroue, kinders en gestremdes, een van die belaglikste stellings gemaak. In ’n internasionale TV-onderhoud het sy in reaksie op Oscar Pistorius wat sy vriendin, Reeva Steenkamp, geskiet het, gesê: “Jong Afrikanermans word grootgemaak in die Calvinistiese geloof, en glo dat hulle ’n vrou en ’n kind besit.”

Onkundig uitlatings
Xingwana se verduideliking van, of sosiale kommentaar op, Pistorius se aksies, is gebaseer op die feit dat hy ’n Afrikaanse man is en dat die meeste Afrikaanse mense hulself as Christene beskryf. Die feit dat mense ’n blokkie op ’n sensusvorm merk wat aandui dat hulle geloof Christelik is, is nie noodwendig ’n akkurate weerspieëling daarvan of die persoon werklik identifiseer met Christelike waardes nie – maar dit was blykbaar nie van belang vir Xingwana of enige van die ander liberale media wat onkundige uitlatings oor sosiaalmaatskaplike toestande maak nie.

Onderdrukte manlikheid en leierskap
Haar opmerkings staan nie geïsoleerd nie, hulle verteenwoordig ‘n wêreldwye beskouing wat bevooroordeeld teenoor Christenskap is. Aangevuur deur feminisme en sekulêre humanisme, het die samelewing verkeerdelik begin glo dat die Bybel en ’n Christelike wêreldbeskouing chauvinisties en onderdrukkend teenoor vroue is. Mans staar geweldige druk in die gesig om vir hulle gesin te voorsien en om hulle gesin se toekoms te rig en te verseker; tog word mans terselfdertyd deur die samelewing oor die kop geslaan om hulle manlikheid te onderdruk en hulself terug te hou in die leiding van hulle gesin.

Vaderlike instink
Die feministe beweging het miljoene vroue (selfs sommige mans) suksesvol oortuig om te glo dat enige vaderlike instink om te beskerm, te rig en te lei, nadelig is. ’n Mens moet maar net kyk na wat die beweging se leiers sê om agter te kom wat hulle hartsingesteldheid is: “Ek voel dat ‘mannehaat‘ ’n eerbare en lewensvatbare politieke beskouing is; dat die onderdrukte die reg het tot klassehaat teenoor die klas wat hom onderdruk.” – Robin Morgan, redaktrise van ‘Ms. Magazine’.

Feminisme nie die oplossing nie
Ek staan geensins manlike dominansie en chauvinisme voor nie (so dikwels in die Midde-Ooste, Afrika, en ja, ook in Afrikaanse huishoudings te vinde). Ek sê wel dat die Bybelse rolle vir mans en vroue deur God ingestel is om die mensdom en die gesin tot voordeel te strek en te seën. Met al die mishandeling van vroue wat ons om ons waarneem, is dit uiters belangrik dat die Kerk sy stem laat hoor en standpunt inneem teen hierdie einste oortuiging dat mans superieur bo vroue is en dat vrouens ‘hulle eiendom’ is. Laat ons egter in gedagte hou dat die liberale sekulêre wêreldbeskouing naamlik dat feminisme ’n oplossing is, slegs ’n vals oplossing is vir die werklike kwessie van die ongelykheid van vroue in ’n sondige samelewing.

Rebellie teen die Woord van God
Feminisme is gebaseer op arrogansie en is die teenoorgestelde van die be-roep op die wedergebore gelowige om ’n dienskneg te wees. Die aksies van die moderne militante feministe is daarop gerig om vroue te laat rebelleer teen die opdrag wat God die mensdom gegee het. Die soort feminisme wat daarna streef om humanistiese oplossings voor te skryf, is in direkte verset teen die Woord van God.

Vroue het gelykmatige toegang
Feminisme was oorspronklik ’n positiewe beweging wat daarop gerig was om vir vroue die basiese regte, wat God vir elke mens bestem het, te verkry. Dit is tragies dat feminisme verby daardie grondbeginsels beweeg het om daarop te fokus om enige teken van verskille in die rolle van mans en vrouens uit te wis. ’n Gelowige vrou, wat aan God gehoorsaam wil wees en in vrede en genade wil wandel, moet onthou dat sy gelykmatige toegang tot alle geestelike seëninge in Christus het. “Dit maak nie saak of iemand Jood of Griek, slaaf of vry, man of vrou is nie: in Christus Jesus is julle almal één.” (Galasiërs 3:28).

God se Woord bevat die oplossing
In die laaste dekades het daar ’n samelewing tot stand gekom wat so behep is met politieke korrektheid en so sensitief daaroor is om ‘te na gekom’ te word, dat wellewendheid die pad byster geraak het. Daar is slegs een ras – die menslike ras! Binne hierdie menslike ras is daar manlik en vroulik, verskillende etniese groepe, verskillende kleurgroepe en verskillende nasies. Dit is sondige harte wat ongelykhede veroorsaak. Dit is sondige harte wat veroorsaak dat mans vroue op maniere hanteer wat hulle verkleineer en verneder. Dit is sonde wat een persoon bo ’n ander ag. Dit is sonde wat daarop uit is om versinsels as oplossings voor te hou vir hierdie ongelykhede. Die enigste ware geneesmiddel vir ongelykheid is gehoorsaamheid aan God se Woord.

Behandel ander sodat God daardeur vereer word
Ek glo nie dat God Christene die opdrag gegee het om verkeerde en nadelige kulturele opvattings oor manlikheid en vroulikheid te behou en in stand te hou nie, net so min as wat Hy wil sien dat ons antieke Nabye-Oosterse (of Grieks-Romeinse) opinies oor gestremdheid, ras en sosiale klasse moet aanvaar . Ek glo God het Christenskap, in Christus, ’n verlossende fokus gegee. Ons deel in die goeie nuus dat ons, in Christus, almal gelyk en tog ook uniek in ons rolle, gawes en funksies is. Danksy ons Verlosser is ons almal geliefde kinders wat as waardevol geag word; ons behoort andere op so ’n manier te behandel dat dit Hom vereer.

God se plan
Per slot van rekening, wat ons samelewing vandag benodig, is ware mans wat in wysheid, nederigheid en genade na vore tree; manne van eer wat hulle vrouens liefhet, vroue respekteer, met integriteit optree en daarna streef om aan ander te doen soos hulle aan hulself gedoen wil hê. Wat benodig word, is dat vroue wat gawes en talente het die kans gegun moet word om dit te beoefen tot groter wins vir hulle gesin, die samelewing en die mensdom. Wanneer mans in Christus gewortel is, sal hulle nie deur die sukses en die stem van vroue bedreig voel nie. Wanneer vroue veilig in die Here is, sal hulle nie onderdruk, of wrewelrig voel oor hulle God-gegewe rolle en verantwoordelikhede nie. Wanneer ons, as die kinders van God, deur die Heilige Gees gelei word, sal ons ’n lig vir die wêreld wees – ons sal die wegwysers wees vir God se plan vir die huwelik, die gesin en die samelewing.

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Romeine 9-11 – Paulus se toekomsvisie vir Israel Dit is goed om by hierdie klassieke hoofstukke oor Israel te begin. Maar ’n mens moet netjies onderskei tussen drie betekenisse van “Israel”.

• Israel as die ware Godsvolk van die Ou Testament.
• Die nuwe vorm van hierdie Godsvolk Israel in Paulus se tyd as die vereniging tussen alle Joodse gelowiges en alle heidense gelowiges wat almal “groei” op die ou stam van die mak olyfboom, die ware Godsvolk van die Ou Testament.
• Israel as die Jode wat Jesus verwerp het en van wie die koninkryk weggeneem is (Matt 21:43), die takke wat afgebreek is van die mak olyfboom, maar weer teruggeënt kan word as hulle Jesus as Messias aanvaar. Die huidige “Israel” as staat en volk is deel hiervan.

Paulus sit in Romeine 9 met die probleem dat die heidene die kerkbanke volsit, terwyl Israel die Messias verwerp het (9:1-6). Het God se beloftes aan Israel dan gefaal? (9:7) Sy antwoord is: Nee. En dan begin hy met ’n aantal onderskeidings om dit te verduidelik. Nie almal wat van Israel afstam, is werklik Israel nie. Daar is ’n duidelike onderskeid tussen Isak en Ismael, en weer tussen Jakob en Esau. Hierdie besluite lê volkome in Gods hand, want dit hang nie van ’n mens se wil en strewe af nie, maar van God wat barmhartig is. In die geval van die farao sien ons Hy ontferm Hom oor wie Hy wil, en Hy verhard wie Hy wil (9:6-18).

Oor wie ontferm Hy Hom? Oor die heidene wat in Jesus glo. En wie verhard Hy? Vir Israel wat die Messias verwerp (9:20-33). Wat egter nou in hierdie laaste gedeelte gebeur, is dat hy ’n hele reeks profesieë wat in die Ou Testament vir Israel uitgespreek is, op die heidene toepas. En hy sê dit ook uitdruklik in 9:24.

Dit beteken dat die beginsel klaar vasgestel is: Profesieë wat vir Israel uitgespreek is, kan vir die heidene vervul word, en hoef dus nie noodwendig vir Israel-as-volk vervul te word nie. Daarna behandel hy dan in Romeine 11 die toekoms van die Israel wat die Messias verwerp het. Omdat Israel hul Messias verwerp het, het hulle gestruikel, geval, en is hulle verwerp (11:11, 12, 15). Hy verduidelik dit dan met die beeld van die twee olyfbome wat reeds behandel is (hoofstuk 8.3).

Hieruit kom die wonderlike boodskap dat hierdie Israel se verwerping nie finaal is nie. As hulle die evangelie glo en Jesus as hul Messias aanvaar, sal hulle teruggeënt word. Intussen duur hulle verharding voort “tot dat die volle getal van die heidennasies in die koninkryk ingegaan het; en op hierdie manier sal die hele Israel gered word” (11:25-26).

Dis goed om net mooi te kyk wat hier staan. Hier word nie gesê wanneer “die hele Israel” gered sal word nie, maar hoe: “Op hierdie manier.” Hoe is dit? Só dat die verharding van die Israel wat Jesus verwerp het, voortduur solank die heidene tot geloof kom. Dit beteken dat hulle verharding tot die einde sal voortduur, maar dat oor hierdie hele tydperk sommige van hulle gered sal word.

Maar kan dít dan “die hele Israel” wees? Ja, onder “die hele Israel” bedoel Paulus nie kop vir kop alle Israeliete nie, net soos “die volle getal heidene” nie kop vir kop alle heidene is nie. Trouens daar is ’n vreemde beskouing dat die volk Israel (dus al die Israeliete wat iewers in die toekoms op ’n bepaalde oomblik sal leef) tot bekering sal kom nadat die heidene ingegaan het (wat nie hier staan nie), maar al die Israeliete wat iewers in die toekoms op ’n bepaalde oomblik sal leef, is tog nie “die hele Israel” nie, maar net een bepaalde geslag van die volk. Hier word niks gesê oor wat gebeur nadat die volle getal heidene ingegaan het nie.

En die hoofstuk loop uit op die merkwaardige dubbele “nou”: “Net so gaan dit ook met die Jode: omdat God Hom oor julle (heidene) ontferm het, het hulle nou ongehoorsaam geword. Maar dit het gebeur sodat hulle self ook nou ontferming kan vind” (11:31). Dit gaan dus glad nie vir Paulus om die (verre) toekoms nie, maar om die tyd waarin hy geleef het. In sy tyd het die Jode ongehoorsaam geword én moet hulle terugkom en ontferming vind. En dit word nog duideliker uit die volgende gegewens in hierdie hoofstuk.

Paulus gee vroeër in die hoofstuk sy siening van die toekoms van die Israel wat Jesus verwerp het. Die heidene wat tot geloof kom, moet hulle jaloers maak. Dit is trouens die doel van sy sending  onder die heidene. Só wil hy die massa Jode in sy eie tyd tot bekering bring:

• Die massa
• Maklik
• In sy eie tyd

Dit is Paulus se visie vir hierdie Israel (11:11-15).

Eerstens wil hy die massa jaloers maak en red. Dit is die betekenis van “sommige” in 11:14. Dit is ’n tipiese understatement, en uit 11:17 en 3:3 waar dieselfde Grieks gebruik word, is dit duidelik dat dit die groot meerderheid beteken.

Tweedens is hy seker dit sal maklik wees, want hulle is die natuurlike takke. Natuurlike takke ent baie makliker op die natuurlike stam as wilde takke. Kyk na die “hoeveel te meer” (11:24). Israel se hele geskiedenis is vol van die werk van God. Die heidene weet niks van Hom nie. Natuurlik sal Israel dan veel makliker tot bekering kom, is Paulus se argument.

Derdens verwag Paulus hierdie bekering in sy eie tyd, trouens dit is presies waarvoor hy homself inwerp. “Alhoewel ek die apostel vir die heidennasies is, strewe ek in my bediening daarna om op een of ander manier my eie mense jaloers te maak en sommige (die massa) van hulle te red” (11:13-14). Dit klop presies met “op hierdie manier” (11:26), waar nie “dan” of “daarna” staan nie.

Paulus se toekomsvisie vir die Israel wat Jesus verwerp het, is dat, terwyl hulle verharding voortduur, die meeste van hulle deur die heidenbekerings jaloers gemaak sal word en Jesus as Messias sal aanvaar, sodat “die hele Israel gered kan word” terwyl die heidene ingaan.

Sy verwagting is dus nie ’n toekomstige apokaliptiese bekering net van die laaste geslag Jode nie – hoe kan dit “die hele Israel” wees? – maar ’n voortgaande bekering van die massa wat op staande voet deur die heidene jaloers gemaak word. En intussen het dit nie gebeur nie! Ja, maar hierdie “waarom” sal die Here eendag van ons, heidenchristene, vra.

Bron:  bybelkennis.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Gestuurdes (Luk 10:1-20)

Jesus Self stuur mense uit in sy Naam. Die 70 (of dalk 72) gestuurdes verteenwoordig alle dissipels. Hulle is padbouers vir Jesus. As ’n klein groepie is hulle deeglik bewus van die reuse oormag teen hulle. Daarom moet hulle bid vir nog werkers. Let wel, dit is die gestuurdes self wat vir nuwe werkers moet bid, nie pawiljoensittende godsdienstiges nie. Laasgenoemdes neem net spasie op. Ware gestuurdes van Jesus leef egter hulle geloof in die gevaarlike loopgrawe van die lewe uit.

Van gevaar gepraat: Jesus sê sy gestuurdes is soos lammers tussen wolwe (10:3). Hulle moet slegs op die Here vertrou vir die oorwinning. Ook is daar geen tydelike byvoordele vir gestuurdes nie. Geen geld, gerief of gewildheid wag op hulle nie. Omdat die Here Self hulle persoonlik uitstuur, is daar ’n groot dringendheid in hulle harte sodat hulle nie sinnelose praatjies maak langs die pad nie (10:4).

Jesus se gestuurdes se werksterrein is die regte wêreld (10:5-7). Dissipels is verhoudingsbouers wat in mense se huise oorbly, nie tref-en-trap predikers nie. Jesus gee nie vir hulle ’n klompie godsdienstige tegnieke wat hulle slaafs moet toepas nie. Nee, hulle moet vir regte mense met regte name en adresse van God se koninkryk vertel en dit in hulle midde uitleef. Ook moet hulle omgee vir siekes en stukkendes (10:8-10).

Gestuurdes van Jesus het groot gesag. Om hulle boodskap te verwerp is om die Here te verwerp (10:13-16). Daarom ken Jesus se gestuurdes ook groot oorwinnings en vreugde (vers 17-24). Tog is hulle enigste dryfveer hulle liefde vir die Here.

Wat ’n wonderwerk dat God ’n klein groepie lammertjies gebruik om duiwels te verslaan en wolwe te verwilder. Wat ’n vreemde, verrassende aardse taakmag! By Jesus hoor hulle dat hul grootste vreugde moet wees dat hulle name opgeskryf staan in die hemel (10:20). Daarheen is elkeen oppad wat saam met hulle die goeie nuus van Jesus omhels.

Bron:  ekerk

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.