Jesus bars egter vinnig sy mede-gaste se borrel. Hy vertel dat hulle nooit moet laat loop vir die kollig nie. Die lewe gaan nie oor self-bevordering, self-verbetering of ’n opwaartse reis teen die sosiale leer nie. Ons lewe nie om meer openbare erkenning, eer of mag te behaal nie. Inteendeel, lewe in die teenwoordigheid van God gaan oor nederigheid. Dit gaan oor onderbeklemtoning en om op die agterste plek te sit. Dit is om terug te hou, tweede viool te speel en om jou volle vertroue heelhartig in God se hande te plaas om sy eer aan jou te skenk as en wanneer dit Hom pas. Eer is nooit ’n openbare aanspraak op eiewaarde onder volgelinge van Jesus nie. Nóg streef jy om erkenning te bereik ten koste van ander. Eer is ’n geskenk van God. Hy skenk dit wanneer en waar Hy goeddink.

Om meer status of roem te bekom deur ander te klop of uit te oorlê is om die ware spel van die lewe te verloor in die oë van Jesus. Dit is om skandelik op te tree. Dit maak ’n bespotting van God se genade. En dit is ook waarom Jesus altyd ander met respek behandel het. Hy het altyd opgekyk na diegene in nood. Hy het voete gewas, aan melaatses geraak en die onreines genees. Hy het omgegee. Hy het die laagste sitplek ingeneem. Hy was nie afhanklik van openbare erkenning nie. Hy het nie ’n persoonlike agenda gehad om op te beweeg op die heersende sosiale skaal nie. Hy was afwaarts mobiel, nie andersom nie. Jesus het gekom om te dien, lief te hê en God se mense terug te bring na Hom. Hy het gekom om gemeenskap en eenheid te herstel. In hierdie proses Hy het gewys dat nederigheid, eerder as self-bevordering, die enigste pad na grootheid in God se oë is.

Bron: ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

As jy jok, word jy “cleaners” toe gevat en word dit vir lank teen jou gehou. So sal jy in ’n hof staan en ’n eed aflê dat jy die waarheid, die volle waarheid en niks anders as die waarheid sal praat nie, “so help my God”.

As jy daar jou hand opgesteek het, is dit dieselfde as jou handtekening. Toe ek in die huwelik bevestig is, het daardie woordjie “ja” alles in my toekoms verander, want daardie belofte was voor God en voor die teenwoordiges gemaak en enige een van daardie getuies kan my tot verantwoording roep … “till death do us part”. So het ek belowe met my kinders se doop en die hordes kere wat ek op kerkrade verkies is. Dit was voor die kansel in die kerk en elke keer het ek my handtekening gemaak om my belofte te bekragtig. Dan was daar ook al huiskontrakte, motorfinansiering ens. In die “ou” dae het ons tjeks geteken waar jy as’t ware belowe dat daardie papiertjie geruil kan word vir geld. ’n Belofte is ’n belofte en hoe het ons altyd as kinders gesê: beloftes maak skuld.

Met ’n belofte verseël ek ’n ooreenkoms. En net so, doen die Here ook. Die Here het baie, baie beloftes gemaak, hetsy waar dit vir ’n bepaalde doel en tyd was, tot beloftes wat vir die mensdom van alle tye geldig sal bly.

Heb. 6:13-20 
Toe God aan Abraham die belofte gemaak het, het Hy niemand groter as Hyself gehad by wie Hy dit met ‘n eed kon bevestig nie. Daarom het Hy dit met ‘n eed by Homself bevestig en gesê: “Ek sal jou beslis ryklik seën en jou ‘n baie groot nageslag gee.” En so het Abraham dan, nadat hy geduldig gewag het, gekry wat aan hom beloof is. Mense lê ‘n eed af by iemand groter as hulleself. Vir hulle is dit die bevestiging van ‘n saak, en dit sluit alle teëspraak uit. En omdat God aan die erfgename van die belofte bo alle twyfel wou verseker dat sy besluit onveranderlik is, het Hy dit met ‘n eed gewaarborg. Die twee onveranderlike dinge, die belofte en die eed, waarborg dat God sy woord gestand sal doen, en is vir ons wat ons toevlug tot Hom geneem het, ‘n kragtige aansporing om vas te hou aan die hoop op wat vir ons weggelê is. Hierdie hoop besit ons as ‘n veilige en onbeweeglike lewensanker, wat agter die voorhangsel vas is. Daar het Jesus, ons Voorloper, ter wille van ons ingegaan, en Hy is vir ewig Hoëpriester volgens die orde van Melgisedek.

Vers 18 (Die twee onveranderlike dinge, die belofte en die eed, waarborg dat God sy woord gestand sal doen) is God se belofte van hoop vir ons. Nou vra ek jou: glo jy dit? En hou jy daaraan vas? Abraham het baie, baie lank gewag voordat God se belofte vir hom waar geword het en vandag is ek en jy ook ’n uitvloeisel van daardie belofte wat God gemaak het. Maar weet jy, ons as mense is vreemde goed. Ons wil graag iets hê, of wil hê iets moet gebeur, of soek ’n oplossing vir ’n probleem, dan soek ons na tekste in die Bybel, neem dit aan as God se belofte, glo met ons hele hart dat dit God is wat gepraat het en dan word dit ons hoop. Daar is niks hiermee verkeerd nie, solank ons bevestiging daarvoor kry, dit toets by ander en kyk of daar nie dalk ’n “voorwaarde” is vir die belofte nie. As ons tydselemente aan die belofte koppel soos wat dit óns pas, dan kan ons baie gou ongeduldig en gefrustreerd raak en uiteindelik kan ons dalk die Here bevraagteken of ons geloof verloor. Ek wonder nogal hoe dit sou gewees het as die Here Sy beloftes op óns voorwaardes gehou het?

As jy in die Bybel konkordansie kyk hoeveel keer die woorde belowe, beloof en belofte voorkom, sal jy verstom staan. ’n Mens kan seker sê dat God nie beloftes hóéf te maak nie, want Hy sal tog nie jok nie en daar is niemand groter as Hyself om by te belowe of ’n eed te neem nie, maar tog lyk dit vir my dat God so sterk voel oor wat Hy vir die mense sê, dat Hy dit telkens met ’n eed bevestig. Daarom dink ek kan ek en jy vandag net so stewig vashou aan God se beloftes as die Israeliete toe Hy  vir hulle gesê het dat Hy hulle na ’n beter plek toe sal neem, al loop daardie pad deur die woestyn. En as ek en jy ons hoop vestig op sy beloftes vir beter dinge, ’n beter lewe, Sy liefdevolle versorging, dan beteken nie dat ons nié  deur die woestyn sal gaan nie. Die Here se ooreenkoms met die Israeliete was dat hulle heel anderkant sou uitkom, maar nié dat dit net maanskyn en rose sou wees nie. Daar het ongelooflike wonderwerke in die woestyn gebeur, daar was altyd genoeg kos en water en die wolke het skuiling gegee bedags, maar dit was steeds woestyn en swaarkry. En net so kan ek en jy vandag staatmaak op God se beloftes, al bevind ons onsself in die woestyn en al is daar hewige swaarkry. Dit lyk my as God belowe dat iets beter voorlê, onttrek Hy nie Sy beloftes in die “tussen-fase” nie. Manna en kwartels is nie steak en chips nie, maar dis steeds kos. Vraag is net, wil jy terugdraai Egipte toe, of gaan jy voortbeur op God se beloftes?

As ek sou dink wat God se belangrikste beloftes is vir ons vandag, is dit moeilik om ’n paar uit te sonder, maar ek wil tog die volgende beloftes uitlig:

1.       Die Here sal vir ons ’n God wees. 
Num. 15:41 Ek is die Here julle God wat julle uit Egipte gebring het om vir julle ‘n God te wees. Ek is die Here julle God. Ons hoef geen ander God te soek nie. As die Here sê: “Ek sal vir jou ’n God wees”, beteken dit dat jy ten volle aan Hom behoort, dat Hy alles wat jy van ’n God kan verwag, sal wees. Met Hom saam kan jy enige iets aanpak, jy kan deur enige woestyn kom en Hy is elke dag by jou.

2.       Hy sal jou versorg en beskerm.
Ps. 121:5-8 Die Here beskerm jou, die Here bewaar jou van alle gevare. Bedags sal die son jou nie steek nie en snags sal die maan jou nie kwaad doen nie. Die Here sal jou beskerm teen alle gevaar, jou lewe sal Hy beskerm. Hy sal jou beskerm waar jy ook gaan, nou en vir altyd.

3.       Jy sal voorspoedig wees.
Deut. 7:13 Hy sal jou liefhê, Hy sal jou voorspoedig maak. Ek dink die Here se wil is dat dit goed gaan met Sy kinders, maar ons ou lewe is so op die koffie, dat ons daagliks soveel teëspoed ervaar. Maar die Here is ook teenwoordig daar waar jy worstel met probleme.

4.       Sy Seun gee die ewige lewe.
Joh. 3:16 God het die wêreld so liefgehad, dat Hy Sy enigste Seun gegee het, sodat die wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê. Die Here het reeds in die Ou Testament vir die mensdom gesê dat Hy ’n Verlosser sal stuur in die persoon van Sy Seun en Hy het Sy woord gehou. Die grootste belofte wat ek en jy vandag van die Here nodig het, is dat Hy ons nie sal verwerp nie, dat ons die ewige lewe sal hê. Wanneer jy Hom glo en in Hom glo, kan jy seker wees daarvan – dit is Sy belofte!

Bron:  www.heuning.co.zaNGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Nou wat is die teenpool van hierdie aggressie en gevegte? Bloot vrede? Is dit genoeg? Nee, daar is iets beters. Lees nou eers saam wat in Miga geskryf staan:

Miga 4:1-5
Daar kom ‘n tyd dat die berg waarop die huis van die Here is, ‘n blywende plek sal hê bokant die bergtoppe en sal uitstaan bo die heuwels. Die volke sal daarheen stroom, baie nasies sal daarnatoe gaan en sê: “Kom, laat ons optrek na die berg van die Here toe, na die huis van die God van Jakob sodat Hy ons sy wil kan leer en ons daarvolgens kan lewe, want uit Sion kom die openbaring, uit Jerusalem die woord van die Here.” Hy sal oordeel tussen baie volke, regspreek oor sterk nasies wat ver weg woon. Hulle sal van hulle swaarde ploegskare smee en van hulle spiese snoeiskêre. Die een nasie sal nie meer die swaard teen die ander opneem nie, en hulle sal nie meer leer om oorlog te maak nie. Elke man sal onder sy eie wingerd sit, ongesteurd onder sy vyeboom. Die Here die Almagtige het dit gesê. Elke nasie kan maar lewe in die naam van sy god, ons sal vir altyd in die Naam van die Here ons God lewe.

Kragtige woorde wat ek nog nooit regtig raakgelees het nie, en toe hoor ek dit Sondagaand in die kerk: “hulle sal van hulle swaarde ploegskare smee, en van hulle spiese werktuie”. Hoe hou jy daarvan? Dit sê nie hulle sal hulle swaarde net wegbêre en dit nie meer vir veg gebruik nie, of dit selfs vernietig nie. Dit sal getransformeer word in werktuie. Dus, in plaas van ‘n skietstilstand, word dit samewerking. Die Here se oplossing is dus WERK vir oplossings. Is jy bereid om so ‘n “mind-shift” te maak?

Gevegte in die huwelik: ai, wat het gebeur met daardie heerlike, kinderlike verliefdheid? Daardie tyd toe jy jou geliefde sou beskerm met ‘n swaard teen enige aanslae van buite. Vat aan my meisie, dan vat jy aan my. Kyk skeef na haar dan wiks ek jou. En daardie swaard waarmee jy haar ten alle koste sou beskerm, draai jy teen haar (…. of hom, natuurlik werk dit anderkant toe ook). Dan kom daardie swaard uit in venynige woorde, in ontrouheid, leuens en allerlei diep vorme van seermaak.  “Die Here, die God van Israel, sê Hy haat egskeiding. Egskeiding is niks anders as geweld nie, sê die Here die Almagtige.” (Mal 2:16)

Na die egskeiding word die swaard net groter en groter. Die Here se oplossing in Miga 4:4 werk anders. Hy sê smelt daardie swaard en verander hom in ‘n ploegskaar, die spies in ‘n snoeiskêr, en wérk aan die probleem. Moenie na mekaar kyk en sê: jy is die probleem nie. Nee, identifiseer die probleem, bv. drank of ontrouheid en gaan staan langs mekaar en werk sáám aan die probleem. In plaas daarvan om soos Samurai’s te veg teen mekaar, werk saam om dinge te verbeter. Weet jy wat is “killed in cross-fire”? Dit is wanneer ‘n onskuldige persoon getref word as mense op mekaar skiet. Jy weet mos, soos kinders in ‘n huwelik. Weet jy wat is die ergste? Die kinders word sommer partykeer die swaarde, en word misbruik in die gevegte. Maar die Here sê vandag vir ons: verander julle swaarde in ploegskare en die spiese in snoeiskêre.

Hoe voel jy oor ons land? Jy weet, ek aanvaar 100% dat mense die land verlaat, en ek respekteer dit. Maar vir ons wat besluit om te bly, hoe gaan ons dinge laat werk? Boeta, ek kyk nie sommer nuus nie, en ek lees nie koerant nie, want dan wil ek net die swaard opneem. As ek daardie knaap wat ons gewapend beroof het, in die hande moet kry, verander ek daardie snoeiskêr en ploegskaar in ‘n spies. Die vraag is, tot in watter mate is ek en jy bereid om te werk vir oplossings? Ons boerevolk (waarvan ek die titel trots dra) het in die verlede deur baie krisisse gewerk, om te kom waar ons is, en dis sekerlik nie nodig om nou daarmee om te hou nie. Ongeregtigheid, onregverdigheid, korrupsie, ens. ten spyt. Jy ken die spreekwoord: “die pen is magtiger as die swaard”. Vandag wil ek byvoeg: “die ploegskaar is sterker as die swaard”, en: “die snoeiskêr is magtiger as die spies”.

Ek het besluit dat ten spyte van hoe ek soms voel, sal ek werk om ‘n verskil te maak, om ‘n bydrae te maak, en om die beste wat ek kan vir my kinders na te laat. Dis ‘n keuse.

Weet jy waar raak baie van ons oorloglustig? In ons geloofslewe. Iemand sê eendag: die Christene is die weermag wat die maklikste hulle eie soldate skiet. Hartseer, maar só waar. Weet jy dat baie mense eerder teen mede-Christene veg, as teen ongeloof. Mense spandeer meer tyd om mekaar te aan te val oor geloofsverskille, as om saam te werk om God se Koninkryk uit te bou. Jy sal nie glo watse SMS’e ons partykeer in Rippel se ateljee kry van mense wat ons aanval oor ons geestelike programme nie; en dit van mede-Christene af – sjoe, wat ‘n dolksteek. Ons het eerder gebed nodig, weet jy? Smee ‘n ploegskaar van daardie swaard, en ‘n snoeiskêr van jou spies. Laat ons eerder saamwerk, hou op om jou kerk en jou pastoor of dominee af te breek en met hulle te veg. Werk eerder saam teen die werklike vyand. Ons kan verskil van mekaar en steeds wonderlik saamwerk. Jy kan nie jou mede-soldaat vermink en dink jy sal die duiwel oorwin nie. Ek wonder partykeer wat dink die Here van ons pogings.

Is jy bereid om al daardie swaarde, mortiere, grofgeskut, spiese, vegvliegtuie, kanonne van hierdie lewe op te smelt en in werktuie te verander – in alle fasette van die lewe? Kom ons hou op om deur die skietgate te skiet, en trek liewer die oorpak aan en werk vir oplossings. Dit voel in elk geval meer eerbaar. Dis God se plan.

Bron:  heuning.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.