A2J Uitreik: Loeriesfontein, Deel 4 5-6 Julie 2014

Nadat Estelle ‘n kort boodskap oor die belangrike rol van die ma in ‘n huis gelewer het, is die dames met koffie, tee en koekies bedien. Daarna het die A2J meisies reggestaan om hande te masseer, naels te verf en grimering te doen. Elke vrou is ook huistoe met ‘n lieflike pakkie.

 

Deur die week het ons opvoedkundige speelgoed vir die kleuterskool gegee. Die volgende dag loer ons in – en die onderwyseresse het klaar alles uitsorteer in die verskillende “speel hoekies”! Ons het geweet dat nog speelgoed net so goed ontvang sou word en het nog meer vir hulle gee.

Die aand is dit tyd vir ons eie talentaand. Altyd pret!

Sondag Vinnig op en groettyd by die NGK en VGK gemeentes. Een van die ouderlinge sê, “Ek vra myself, wat ‘gain’ A2J (met die week)? Om die grootste prys wat jy kan kry, te deel met ander – die ewige lewe.”

En dan die pad huis toe.

Allerlei:

‘n Mens kan alles haarfyn beplan, maar die Here het soms ander planne vir ons.  Dit was ook die geval met die warm water. Die gemeenskap het vinnig ingespring en teen Sondagmiddag het Marinda van Zyl opgedaag met ‘n lys van mense waar ons kan gaan bad en stort.  Wat ons eers gesien het as ‘n probleem raak toe ‘n wonderlike geleentheid om uit te reik na die gemeenskap rondom ons.  Vir stort en terug gaan koshuis toe was daar geen sprake nie.  Die kinders en volwassenes is heerlik bederf met koffie, tee en koekies. Daar word nie twee keer gedink om sommer die sleutel by Spar te los vir wanneer die eienaars nie daar is nie. “Los net die ligte aan sodat dit lyk of daar lewe is as jul weer waai!” Tannie Jaans het sommer Saterdagaand mense kom oplaai om by haar te kom bad:” In die koue sal niemand wil stap nie!” Saterdagmiddag het Marinda en Callie van Zyl die “ouer” leiers en Hilton bederf met heerlike koffie en eetgoed.  Dit word toe ook sommer die venue vir die rugby. Die kinders was baie opgewonde om daar die wedstryd te kan kyk en is bederf met eetgoed.  Watter fantastiese oorwinning vir die Stormers, maar ons laat dit daar… Dit was die eerste keer dat die gemeenskap ook kon uitreik na ons en op so wyse is daar weer nuwe vriendskappe gevorm.  Ons het dit spottentderwys die badkamer-bediening begin noem, maar op ‘n meer ernstige noot is ons almal aangeraak oor die omgee en liefde wat die gemeenskap van Loeries aan ons bewys het. – Annette

Ek het vir 2 dae by die mediese afdeling van die uitreik gewerk. Ek was baie opgewonde om saam met tannie Riki en tannie Evette die gemeenskap se bloeddruk en suiker te toets. Ek wil medies gaan studeer, so hierdie ervaring was baie leersaam. Tannie Evette het my gehelp en presies vir my gewys hoe om alles te doen. Tannie Riki het interessante inligting vertel oor verskillende infeksies, hoe om ‘n diabeet te identifiseer en my sommer net opgewonde gemaak. Baie dankie aan tannie Riki en tannie Evette. Dit was ‘n belewenis. – Marizelle

Ek kom nie regtig in die kerk nie. Julle het my weer hoop gegee. Julle het my kom wys dat die Here leef. – Iemand wat ons uitgehelp het die week.

Dankie, juffrou, dat jy ons van die Liewe Jesus geleer het. – Uit die oggend groepies uit.

Ons warm water probleem is teen Vrydagmiddag opgelos. Na ‘n paar kinkels al vroeër die week uitsorteer is, het ons “per ongeluk” net die seuns se geyser aangesit in die dak. … Godly intervention through human error…Ons sal nie weet nie, behalwe om te weet dat Hy in beheer is. 🙂

Voorbidding

Bid saam met ons –

  1. Dankie aan die Here dat ons Sy instrumente kon wees – van die span wat kon gaan, tot elke persoon wat ons gestuur, versterk en in gebed ondersteun het.
  2. Dankie vir die gesondheid van die span en bid dat die laaste knieserigheid gou deel van die verlede sal wees.
  3. Bid dat ons, leiers en kinders, sal aanhou om in vertroue op en afhanklikheid van die Here ons beroepe en skoolwerk aan te pak. Om aan te hou uit reik na die mense om ons, vriende en vreemdelinge.
  4. Bid dat die noue verhouding met God waarin ons geleef het hierdie week (en elkeen wat hier lees ook), ons elke dag sal wees.
  5. Vir die VGK en NGK gemeentes wat ‘n passie het om mense te help, maar wonder waar om te begin / wat om te doen. Bid vir wysheid en leiding vir volhoubare bedieninge.

Dankie vir julle gebede.

“Dankie Jesus, Amen, Dankie Jesus, Amen, Dankie Jesus, Amen.

Halleluja, Amen”

Johann

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Soms is ’n ompad dié pad

Wanneer hierdie stop op ons lewenspad ’n groot ding is en dit ons ernstig beïnvloed, kan ons nogal opstandig raak, selfs vies vir God wees.

In Handelinge 27-28 lees ons hoe Paulus ook per skip op pad was Rome toe toe ’n storm hulle totaal van koers afdwing. Uiteindelik beland Paulus en sy reisgenote op ’n eiland Malta: ’n eiland wat glad nie op hul roetekaart was nie. Dis hier waar Paulus toe die geleentheid kry om wonderwerke te doen, siekes gesond te maak en God se groot krag vir die inboorlinge te wys. En so maak God van ’n ompad en geleentheidsreis.

Wanneer dit voel of jou lewenspad maar net nie op koers wil bly nie, kan jy dalk vra: is jy nie juis op koers nie? Is die stok in jou speke nie dalk ’n manier om jou te bring waar God jou wil gebruik nie?

Soms is ’n ompad juis dié pad: die pad wat ons Vader vir ons beplan.

Gees van God, help my om ’n geleentheid in elke verleentheid te sien.

Bron:ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

God se Bio is net drie woorde lank

Nee, Hy bied nie tien beskrywings van sy almag, alwetendheid, alomteenwoordigheid of beheer oor die wêreld aan as Hy Hom aan ons bekendstel nie. Dit los Hy oor vir teoloë en kerklike dogmas. Van sy kant af benodig God net drie woorde. Sy wese en sy dade vloei saam in hierdie een enkele sin.

As jy God op sy allerbeste wil ervaar, dan moet jy kyk waar sy liefde in aksie is. Wel, daar kan geen twyfel wees oor waar jy moet begin en eindig as jy op soek is na God se liefde nie: die kruis van Christus! God se liefde skitter die helderste by die kruis en die leë graf. Daar waar Jesus Homself weggee om sy Vader se verlore aardse eiendom terug te wen en die dood se bande ook afgooi, sien jy hemelse liefde in volkleur aan die werk.

Omdat God super-sterk is, kon Hy gekies het vir straf, vuur en oorlog om ons aandag te trek. Hy het nie, want Hy is liefde. Daarom is Jesus sy hemelse water vir die groot vuur. Hy is lewende brood vir ons almal se groot hongerte. Om Jesus te ken, is om ook God se liefde deelagtig te wees. Leef daarbinne.

Bron:  ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Vir wie vertel ek?


Jesus se opdrag was “gaan na die nasies toe …” (Matteus 28:19) én Hy gee ‘n belofte vir ons:“julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees …” (Handelinge 1:8). Paulus sê dat “die verkondiging van die evangelie” maak van hom “vader” oor diegene wat dit hoor (1 Korintiërs 4:15b). Vir wie moet ek as Jesus-mens hierdie baie goeie nuus oor Jesus vertel?

·         Dink aan mense met wie ek elke dag kontak het, soos by die huis, die werk, die skool, op die sportveld, by die winkel, ja, enige plek. Raak bewus dat die Here daagliks mense op ons pad stuur teenoor wie ons kan getuig. Meeste mense met wie ons elke dag te doen kry, het reeds van Jesus gehoor, maar baie van hulle ken Hom nie persoonlik nie. En juis omdat Jesus-mense kan vertel dat ons Hom persoonlik leer ken in ons, kan ons vir ander ook help om ‘n persoonlike vaste verhouding met Hom te hê. In die weke wat kom, wil ons prakties ontdek hoe ons dan vir verskillende mense op ons daaglikse pad, kan vertel van die ware Jesus – en dan sommer in die proses Hom ook nog nader leer ken in ons eie lewe.

·         Dan kry sommige van ons die geleentheid om verder te gaan, na ver plekke – en ons hoef nie amptelike sendelinge te wees wat deur die kerk gestuur word, om dit te doen nie. Dit is wel nodig dat daar steeds sendelinge is wat na ander lande gaan om vir ander van Jesus te gaan vertel. So baie van ons reis deesdae na ander lande of gaan werk vir tye op ver plekke. Dink net aan die baie Suid-Afrikaners wat geëmigreer het, en baie van hulle ken Jesus – moedig hulle aan ons Jesus te leef daar ver in die vreemde.
Daar is dus twee groepe om van Jesus te vertel: die mense wat elke dag ons pad kruis, én die mense op ver plekke in ander lande, na wie toe ons kan gaan.
Na wie stuur Jesus jou om te vertel?

Bron: http://doomcharl.blogspot.com/ NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Vermy Die Valstrik In Jou Huwelik

Hulle is op ’n plek van geestelike groei, maar is honger en dors in hulle emosionele of fisieke verhouding met hul maat. As jy emosioneel of seksueel honger genoeg is, sal jy soveel makliker voor ’n versoeking swig wat daardie leemte vul.
• Kleintyd-seer weens verwerping (soos bv. ’n gebrekkige emosionele verhouding met jou ouers) is na my mening een van die algemeenste redes waarom selfs Christene na ander vir erkenning en liefde uitreik. Ons neem verkeerdelik aan dat ons met ons wedergeboorte sommer oornag van al ons emosionele bagasie ontslae is. Maar dit is ’n geestelike leuen wat baie Christene laat struikel. Jou maat kan nie die pyn van jou kinderjare genees nie. Wanneer ons toelaat dat God ons van die seer, bitterheid en pyn uit ons verlede genees, kan ons werklik gesond genoeg wees om versoeking te weerstaan.
• Duisende mense sukkel met wellus wat sy ontstaan in die kinderjare het – die tipiese voorbeeld van ’n kind wat jonk aan pornografie blootgestel is, of op ’n vroeë ouderdom seksuele speletjies begin speel het. In die volwasse lewe kan diesulkes gevolglik seksueel struikel, ondanks die feit dat hulle gered is.

’n Paar openbarings oor affairs
• Owerspel behels selde wat iemand vír iemand anders voel, maar eerder hóé iemand by die ander persoon voel. Daarom sê mense bv.: “Ek het vir die eerste keer weer lewend gevoel.”
• As jy lank genoeg in die woestyn honger of dors in jou man- of vrouwees is, sal jy bereid wees om enig-iets vir oorlewing te eet of te drink. ’n Vrou kan byvoorbeeld swig omdat die ‘ander’ man regtig luister en haar eie man nooit vir haar tyd maak nie. ’n Man kan dalk voel dat sy vrou hom altyd kritiseer, terwyl die vrou by die werk hom soos ’n held laat voel.
• Geen owerspel begin oornag nie. Dit begin by ’n leemte – emosioneel of seksueel – hetsy in jou huwelik, of in jou eie menswees en identiteit. Die satan kom as ’n engel van die lig, ’n wolf in skaapsklere, en verwoes die huwelik subtiel.
• Al hoe meer vroue beland in owerspelige verhoudinge – selfs al is dit net ’n emosionele verhouding. Seks is nie die kwalifiserende daad vir owerspel nie – ’n intieme verhou-ding buite jou huwelik is owerspel.

Rooi ligte wat flikker
Die grootste fout om te maak, as jy dalk in hierdie stadium persoonlike dinge met iemand anders van die teenoor-gestelde geslag deel, is om dit te ontken. “Ek gesels net met hom!” Sien die rooi ligte vroeg raak. Hulle is onder meer:
• Jy deel intieme dinge met iemand sonder jou maat se medewete
• Jy begin jou maat onbewustelik met die ander een vergelyk
• Jy raak geïrriteerd met jou maat omdat hy/sy jou nie so goed verstaan soos die ander persoon nie
• Jy vee e-posse/sms’e uit sodat jou maat dit nie kan sien of lees nie
• Jy benodig nie meer jou maat se raad en ondersteuning nie
• Jy kan nie wag om die ander persoon te sien nie en dink gereeld aan hom/haar
• Jy bestee meer tyd met hierdie persoon as wat van jou verwag word
• Jy doen moeite om by hierdie persoon uit te kom en is bereid om jou gesin af te skeep of leuens te vertel – net om by hom/haar te wees
• Jy begin koketterig praat en maak langer en meer intens oogkontak as met ander mense.
• Jy doen moeite met jou voorkoms as jy weet jy gaan die persoon sien.
• Jy bid nie meer vrymoedig nie en skram weg van geestelike intimiteit met jou maat.

Wat staan ons te doen?
Een van die belangrikste dinge wat jy vir jou huwelik kan doen, is om daagliks in gesprek met God te wees. Die Woord leer dat ons dat jou eggenoot die enigste put moet wees by wie jy mag water drink (Spr 5:15) en dat ons ons harte en gedagtes moet bewaak (Spr 4:23).
Dit is belangrik vir ons huwelike dat ons voortdurend leergierig oor die Woord en geestelike groei is. God wíl en kán ons genees as ons Hom net toelaat. En moenie dink dat jy geestelike aanslae met kopkennis en eie vaardighede kan oorwin nie: “…ons voer nie die stryd met menslike wapens nie…” 2 Kor 10:3-4. Wanneer mense bevry word van hierdie bindinge, besef hulle hoe hierdie strik vernietiging in hulle lewe gesaai het. 2 Tim 2:26 leer: “Dan sal hulle weer tot nugtere insig kom en vry raak uit die vangstrik van die duiwel, waarmee hy hulle gevange gehou het om sy wil te gehoorsaam.”
Wanneer jy op die Heilige Gees ingestel is, sal Hy jou vermaan en waarsku. As jy in ’n verhouding met God is, sal jy mos begeer om te gehoorsaam en die riglyne van die Woord te volg.
Maak gereeld seker dat jy weet wat jou maat se emosionele, geestelike en seksuele behoeftes is. Kies om dit te eer en daagliks in jou verbond te belê. Mag almal wat hierdie lees, nie net die beskerming van God in hulle huwelike geniet nie, maar ook kies om met hulle keuse hulle huwelik te dien en te eer!

GRETHA WIID is ’n verhoudingskenner, gasspreker en outeur. Kontak haar by: www.grethawiid.co.za of Facebook: Gretha Wiid

Bron:  juig.co.za
NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Verdra Jy Onsedelikheid?


Onverskillig teenoor onsedelikheid
Natuurlik word daar nooit erkenning gegee aan die feit dat die verdraagsaamste konteks nog altyd die Christelike Weste is nie. Godsdiensvryheid, vryheid van spraak, en die vryheid om te leef volgens jou eie oortuiging was nog altyd kenmerkend van plekke soos Amerika en Brittanje, maar daardie definisie van verdraagsaamheid is onlangs ‘verbeter’.
Die nuwe verdraagsaamheid beteken nie bloot dat jy ruimte vir die verskille tussen mense of samelewings moet laat sonder kastyding of vervolging nie, daar word nou van ons vereis om alle leefwyses, gebruike en afwykings (sedelik of nie) positief te ondersteun, tot die punt toe van swartsmeerdery van die meerderheidskultuur.

Die nuwe verdraagsaamheid
Ons moet inderdaad verdraagsaam teenoor verskille wees; ons moet ’n vreemdeling altyd gasvry behandel en ruimte laat vir godsdienstige verskille. Ons moet dankbaar wees dat daar vryheid van spraak en denke is – ideale van die vroeëre Christen-kultuur wat nog te vinde is.
Maar die nuwe verdraagsaamheid strek verder en is in werklikheid taamlik wreed. ’n Voorbeeld hiervan is die moderne [gelatenheid teenoor en aanvaarding] van Islam. Die aanhangers van ’n kultuur met ’n inherente gebrek, word nie daardeur bevoordeel wanneer hierdie kultuur in so ’n mate verdra word dat dit as ’n voorbeeld van ’n ‘godsdiens van vrede’ voorgehou word nie. [Ons sien hoe die Amerikaanse regering dit dikwels sedert die 9/11-aanval in 2001 toegepas het.]

Regstelling, nie komplimente nie
Moslems moet dringend gekonfronteer word met die ernstige gebreke van hulle vals godsdiens. Die terreurdaad van 9/11 was ’n ideale geleentheid daarvoor, maar die nuwe verdraagsaamheid het ’n stokkie daarvoor gesteek. Ek is daarvan oortuig dat hierdie nie-veroordelende verdraagsaamheid wreed is omdat dit vals en neerhalend is.
Moslems het, ten spyte van die [onver-draagsame, gewelddadige] leringe van Mohammed, ’n gewete en weet dat wat op 9/11 gebeur het, ’n barbaarse kriminele daad was. Nie een van hulle sou wou hê dat dít [of enige ander boosaardige terreurdade soos die London-bomaanvalle of bloedbad by die Kenia-inkopiesentrum] met hulle, of iemand wat hulle ken, moet gebeur nie. Die nuwe verdraagsaamheid meng egter in met enige selfondersoek.

Ontneem van verantwoordelikheid
Die haas om Islam te regverdig, en om die ‘seergemaakte gevoelens’ van [gematigde] Moslems in Amerika en elders te paai, strek Moslems eintlik tot nadeel, want dit ontneem hulle hulle volle verantwoordelikheid as sedelike wesens. Islam en sy aanhangers het sedert 9/11 meer as 16 000 terreurdade gepleeg, maar met die nuwe verdraagsaamheid, moet diesulkes deur ons bejammer word.
[Dit is nie beperk tot godsdiens nie. Daar is ’n agenda wat kulturele verdraagsaamheid, van waardes en norme, wat teenstrydig met die Bybel is, bevorder.]

Dodelike aanvaarding
Ek sien die verwoesting van hierdie wrede nuwe verdraagsaamheid ook in homoseksualiteit. Diegene wat poog om daarop te wys dat homoseksualiteit [sondig en vernie-tigend volgens ons Skepper en soewereine God is,] word gemuilband deur die nuwe verdraagsaamheid wat hulle uitkryt as mense wat homoseksueles ‘haat’.
Wie is dit egter wat werklik die homoseksueles ‘haat’ en wie is dit wat hulle werklik ‘liefhet’? Diegene wat die nuwe verdraagsaamheid uitleef, haat in werklikheid die homoseksueles deur hulle tot hierdie ‘leefwyse’ te verdoem; deur hulle in dít wat [aardse genot, maar ewige lyding mag bring] te onderskraag.
Diegene wat die homoseksueles werklik liefhet, is dié wat in die Naam van die Here verklaar dat dit wat God skenk baie beter is; dat ons verantwoording sal moet doen as ons God se instelling van die huwelik verdraai en dat verandering moontlik is en so ook vergifnis.
Hierdie nuwe verdraagsaamheid het selfs die Christelike Kerk binnegedring. Daar is diegene wat verleë is oor Jesus, die apostels en die profete se Bybelse lering oor sodomie. Hulle sal liefs goedkeuring by die wêreld kry vir hulle ‘deernis’ as om een van daardie ‘veroordelende godsdienstige hui-gelaars’ te wees wat in liefde waag om die waarheid aan hierdie generasie te verkondig.

Korreksie en waarheid
Dit is hoe Christene mekaar en hulle Heer voortdurend verraai, deur hulleself as die ‘verdraagsame liefdevolle Christene’ voor te doen, eerder as om getroue getuies van waarheid te wees.
Ons moet hierdie dwaalleer meedoënloos noem wat dit is, ’n verdraaiing van die Bybelse lering van liefde wat op die waarheid en die openbaring van die heilige God gegrond is. Ware liefde is nie humanistiese ‘verdraagsaamheid’ nie; dit is heilig en staan die Waarheid van God voor. Liefde haat die bose en verheug dit in die Waarheid.
Die skynheiligheid van die nuwe verdraagsaamheid is dat dit eensydig is. Wees verseker dat diegene wat voorheen vir ‘verdraagsaamheid’ teenoor homoseksueles, Islam, ateïste, aborsie en pornografie gepleit het, in die nabye toekoms so onverdraag-saam teenoor Christene sal wees dat hulle ons sonder enige genade sal vervolg.

Bestem vir wanhoop
Ek sluit af met ’n aanhaling van Dorothy Sayers: ““In die wêreld word dit verdraagsaamheid genoem, maar in die hel word dit wanhoop genoem – die sonde wat in niks glo nie, vir niks omgee nie, niks wil weet nie, met niks inmeng nie, niks geniet nie, niks haat nie, geen doel vind nie, vir niks leef nie en wat lewend bly, want daar is niks waarvoor dit sal sterf nie.”

BILL RANDLES is ’n pastoor van ’n Pinksterkerk. Vir meer inligting besoek: www.believersingrace.com

Bron: juig.co.za NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Meer liefde in die koffiewinkel as in die kerkgebou


Tevergeefs probeer my vriend Jan van der Watt aan hom verduidelik dat dit darem nie die gesindheid van Christus weerspieël om mense te verjaag asof die liturgiese ruimte heilig is nie. Hy kon egter net sowel met ’n muur gepraat het. Die kerklike was onverbiddelik.

 

Terwyl die kerkkoor wat daar in die kerkgebou oefen al te lustig sing oor God se liefde, wonder ons toe onder mekaar waar ons Saterdag meer tuis gevoel het — by die luidrugtige, nie-kerklike dame in die koffiewinkel, of in die plaaslike Duitse kerk waar alles so vroom is as wat kan kom? Opnuut besef ons toe hoe versigtig ons elkeen moet wees om verwelkomend teenoor ander op te tree in Christus se Naam. Ons moet geken word aan ons gasvryheid en openheid, nie aan ons oordadige verknogtheid aan geboue, instellings en dooie tradisies nie.


Bron:  ekerk.org NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Om In God Te Glo VS Om Hom Te Ken

Mense se persepsies
Tydens ’n onlangse reis het ek twee onderwegvlugte gehad voordat ek by my eindbestemming aangekom het. Op my eerste vlug het ek langs Travis gesit, ’n middeljarige, getroude pa van twee wat op pad huis toe was, ná ’n onsuksesvolle sakereis. Op my volgende vlug het ek langs Michelle gesit, ’n besonder skerpsinnige en slim 23-jarige student wat pas met haar somervakansie begin het.
Hulle albei was moeg. Hulle albei was angstig om by die huis te kom. Hulle albei was ateïste – hoewel baie verskillend van aard. 
Travis was die konvensionele soort. Soos die meeste ateïste het hy die bestaan van God totaal ontken. Hy het nie gebid nie, nie Bybel gelees nie, en het nie kerk toe gegaan nie. Die enigste ding van Christenskap waarvan hy gehou het, was om met televisiepredikers die draak te steek. Hy het homself hardop laat lag toe hy ’n swaar, stroperige aksent naboots: “Ek glo nie in Jeee-susss Chrisss-tusss nie!”

Openhartige gesprek
Gedurende die eerste gedeelte van die vlug het ons Travis se sukkelende eiendomsbedryf bespreek. Twee jaar gelede was hy bobaas; hy het gereeld transaksies in verskeie markte aangegaan. Nou kon hy nie eers oor ’n prys by ’n sypaadjie-uitverkoping onderhandel nie. Die swak ekonomie en kleiner inkomste het hom gedwing om groot lewenstylveranderings te maak, maar Travis het ’n stille vertroue uitgespreek dat dinge weer binnekort na normaal sal terugkeer.
Nadat hy openlik oor sy uitdagings was, het Travis my gevra in watter bedryf ek betrokke is. Ek het verduidelik dat ek in die geestelike bedryf is – die pastoor van ’n kerk.

’n Waningeligte siening van God
Dit is tóé dat Travis toegeslaan het: “’n Predikant?” Hy het sy bes probeer om vriendelik te klink, maar tog in ’n kennelik sarkastiese toon gevra: “Dit beteken jy glo in ’n letterlike sewe-dae-skepping, né?” Voordat ek nog kon antwoord, het hy vinnig sy anti-Christen-aanval begin afvuur. “Ek wil jou nou nie in die gesig vat nie, maar Christene is die swakste mense op aarde. Hulle gebruik Christenskap soos ’n kruk om die werklikheid te vermy en hoe meer geraas hulle maak oor hulle geloof, hoe skynheiliger is hulle.”
Ná ’n hele paar minute se onafgebroke tirade, het Travis tot bedaring gekom. Amper as ’n vredeoffer, het hy gesê: “As daar ’n ewigheid is, is ek seker dat jy die beste daarvan gaan afkom omdat jy ’n pastoor is; ek sal seker maar so goed soos die meeste ander mense daarvan afkom.”
Die res van ons gesprek was aangenaam. Hy het nie my siening oor God verander nie, en ek het nie syne verander nie. Ons albei het gehoop dat die ekonomie spoedig sal verbeter en het op goeie voet gegroet.
Michelle, die jong student, langs wie ek tydens my tweede vlug gesit het, is ’n geheel en al ’n ander soort ateïs – ’n Christen-ateïs.

Eienskappe van ’n Christen-ateïs
Christen-ateïste is oral. Hulle woon die Katolieke Kerk by, Baptiste Kerke, Pinkster Kerke, selfs kerke waar die pastoor, ‘Jeee-susss Chrisss-tusss!’ sê, wanneer hy preek. Hulle gaan na kweekskole en Bybelskole, hulle is elke ouderdom, ras en beroep – en sommige lees selfs hulle Bybels elke dag, maar hulle leef soos Travis.
Voordat ons vliegtuig nog opgestyg het, het Michelle ’n gesprek aangeknoop. ’n Bie-tjie skrikkerig vir vlieg, was sy gretig om te gesels. Nadat sy haar geskeide ouers en haar saambly-kêrel beskryf het – wat tot die dood toe bang was om te trou – het sy my oor my lewe uitgevra.
Ek het van my ek-is-’n-pastoor-antwoord weggeskram en verduidelik dat ek getroud is en ses kinders het. Ná nog gesels oor koeitjies en kalfies, het Michelle my weer gevra wat my beroep is. Ek kon die onafwendbare nie langer uitstel nie: “Om die waarheid te sê, is ek ’n pastoor.”

Om ’n lewe van kompromie te leef
Hierdie onthulling het ’n stroom Christen-woorde en stories laat vloei. Met, “God het gesê,” en “die Here is goed”, wat hier en daar in die gesprek laat val word, het sy lief geglimlag terwyl sy beskryf hoe sy op 15-jarige ouderdom by ’n Christen-jeugkamp haar “lewe aan Jesus gegee het”. 
Nadat sy daar opreg gebid het, was sy gretig om by die skool van haar geloof te getuig en ’n rein lewe te leef. Michelle het aan haar nuwe geloof in God vasgehou, maar het gou weer in haar ou weë verval.
Asof dit ’n biegstoel is, het Michelle voortgegaan om haar lewe se donkerste geheime uit te stort. Sy het haar kop laat sak toe sy toegee dat sy en haar saambly-kêrel dinge doen wat sy weet sy nie behoort te doen nie. Sy het my vertel dat sy graag kerk toe wil gaan, maar dat sy bloot te besig met haar studie en werk is. 
Sy het baie aande gebid – meestal dat haar kêrel ’n Christen sou word, soos sy. “As hy net in Jesus glo, sal hy dalk met my wil trou,” het sy gesê terwyl sy haar trane afvee. Eindelik het Michelle een laaste belydenis gemaak: “Ek weet my lewe lyk nie soos ’n Christen se lewe moet lyk nie, maar ek glo in God.”
Ons almal sukkel
Welkom by Christen-ateïsme, waar mense in God glo, maar leef asof Hy nie bestaan nie. Al wil ek dit nie toegee nie, sien ek hierdie soort ateïsme in myself. Mense mag aanneem dat ’n pastoor nie met enige vorm van ateïsme sal sukkel nie, maar ek sukkel verseker. Ongelukkig kom Christen-ateïsme oral voor. Sonde is lekker – ten minste vir ’n rukkie. Dit kom egter altyd weer by jou spook, gewoonlik wanneer jy dit die minste verwag. 
Daar moet ’n beter manier wees om te lewe. As jy eerlik voor God is – soos ek probeer om te wees – kan ons miskien saam ’n paar van ons skynheilighede afskud en ’n lewe leef wat waarlik eer aan Jesus bring.

’n Herstellende Christen-ateïs
Christen-ateïsme is ’n snelverspreidende geestelike pandemie wat kan vergiftig, siek maak en selfs ewige dood kan veroorsaak. Tog is Christen-ateïsme uiters moeilik om uit te ken – veral deur diegene wat besmet is.
Solank ek kan onthou, het ek in God geglo, maar ek het nie altyd geleef asof Hy bestaan nie. Vandag is my Christen-ateïsme nie meer so ’n groot probleem soos dit voorheen was nie, maar ek sukkel daarmee. Soos ’n herstellende alkoholis wat versigtig is om nooit nugterheid as vanselfsprekend te aanvaar nie, moet ek die lewe een dag op ’n slag aanpak.

Teenstrydighede
Baie jare gelede het ek begin om teenstrydighede op te merk tussen wat ek beweer ek glo, en hoe ek werklik geleef het. Ek het gepreek dat mense sonder Christus hel toe sou gaan, maar my lewe het gewys dat ek nie geesdriftig was om hulle te bereik nie. 
Ek het gepreek dat gebed van uiterste belang is, maar my gebedslewe het byna nie bestaan nie. God se Woord het gesê my skatte moenie in hierdie wêreld wees nie, tog het materiële dinge ’n houvas op my gehad. Jesus het gesê: “Moet julle nie oor môre bekommer nie,” maar om my te bekommer was so maklik soos asemhaal. Hoe eerliker ek geword het, hoe meer het ek dit begin haat om sonder geloof te leef en hoe meer het ek na intimiteit met God verlang. “Wat dit ook al verg” het my hartsbegeerte geword.

Wegdryf van geesdrif na ongeërgdheid
Was daar ’n tyd in jou lewe toe jy nader aan God was as wat jy nou is? As jy soos ek is, het jy nie doelbewus geestelik weggedryf nie. Soos ’n klein lekplekkie in ’n binneband, het jou geestelike passie stadig maar seker uitgelek. In plaas daarvan om ’n ten volle toegewyde volgeling van Christus te wees, het jy onopsetlik ’n voltydse ma, of ’n voltydse student, of ’n voltydse boekhouer geword – en ’n deeltydse volgeling van Jesus geword. 
Miskien is jy, soos baie ander, ’n lid van ’n kerk, maar is heimlik skaam oor jou verlede. Miskien het jy gehoor van God se liefde, maar jy is nog nie daarvan oortuig dat God jou geheel en al liefhet nie. Of, hoewel jy daarvan oortuig is dat God bestaan, is jou gebedslewe nie wat jy weet dit moet wees nie.

Jy weet dit, maar jy doen dit nie…
Miskien weet jy, soos so baie ander goedwillige Christene, wat God wil hê jy moet doen, maar jy doen steeds wat jy wil doen. Of jy wil werklik op God as jou voorsiener vertrou, maar jy vind dit so moeilik om dit in die praktyk te doen. Moontlik glo jy in die Hemel en hel, maar om jou geloof met ander te deel is steeds ’n vreemde gedagte, of doodeenvoudig net heeltemal te intimiderend vir jou, of jy mag in God glo, maar sien nie die nodigheid vir die Kerk nie. 

Is dit genoeg om in Jesus te glo?
Hoewel God die enigste ware Regter is, is ek nie daarvan oortuig dat om bloot in Christus te glo, ’n Christen van jou maak nie. Selfs demone glo in Christus. 
Ek bekommer my daaroor hoeveel mense mislei mag wees. In plaas daarvan om werklik as volgelinge van Jesus te leef, sus baie hulleself tot ’n vals gerustheid. Wat as hulle eintlik ‘kulturele Christene’ is, vals gelowiges?

 


Is jy gewillig om jou lewe te verloor?
“Want wie sy lewe wil behou, sal dit verloor; maar wie sy lewe ter wille van My verloor, sal dit terugkry. Wat sal dit ’n mens help as hy die hele wêreld as wins verkry maar sy lewe verloor, of wat sal ’n mens gee in ruil vir sy lewe?” Matt 16:25-26.
In plaas daarvan om te glo dat jy nooit kan verander nie, laat God se onbeperkte krag toe om jou te verander en jou van ’n lewe van vrees en kommer te bevry.

Hierdie artikel is ’n uittreksel uit ‘The Christian Atheist’, deur Craig Groeschel.

Bron:  juig.co.za

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Was jy daar toe hulle my Heer gekruisig het …

 

Word deel van die Christus se passie deur Pase met passie te vier – nie as buitestaanders nie maar as ʼn bewoë deelnemer. Plaas jouself in ʼn bokamer êrens in Jerusalem 2 014 jaar gelede waar Jesus die pasga vir oulaas saam met sy dissipels vier voordat hy die pyn van verraad en verloëning van die wat die naaste aan hom was, moes verduur.

Op Goeie Vrydag rou ons saam met die skepping oor die dood van die Skepper toe die natuur van skok geruk het en die ganse skepping asem opgehou het. Op stil Saterdag tussen Goeie Vrydag en Opstandingsondag verkeer die mensdom figuurlik gesproke tussen die hemel en die hel. Dink daaraan dat Christus die reis van die dood terug na die lewe onderneem en voltooi het vir geen ander rede as om nuwe lewe in jou are terug te blaas nie. Sy oorgang van die dood na die lewe maak dit vir jou moontlik om op te staan en te lewe. Juig dus saam met die skepping wanneer jy jou groet op Opstandingsondag helder laat klink saam met miljoene ander: “Christus het opgestaan! Ja, Hy het waarlik opgestaan!”

Gebed: Here, as u dood en opstanding vir my net ʼn ontroerende tafereel tussen die blaaie van ‘n boek bly, het U verniet gesterf. Blaas u asem oor my lewe sodat ek kan opstaan en voluit lewe.

Amen

Bron:  Versndag NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>

Het Jesus wérklik opgestaan?


Om, as jy regtig dood is, uit die dood “op te staan”, is wetenskaplik gesproke onmoontlik. Maar as ons Jesus se opstanding uit die dood ontken, val die bodem van ons Christelike geloof uit. Dan sit ons met ’n handvol wind.

Tog meen die Duitse teoloog Wolfhart Pannenberg ’n mens kan selfs uit ’n “wetenskaplike”, intellektuele oogpunt Jesus se opstanding nie sonder meer van die tafel vee nie.

Pannenberg beklemtoon ’n mens hoef nie jou verstand op te skort om te kan glo nie. Volgens hom kan ’n mens die metodes van moderne geskiedskrywing op die teks van die Nuwe Testament toepas en toon dit sou onwetenskaplik wees om dit nié as ’n waarskynlike feit te aanvaar dat Jesus ná sy dood weer gesien is nie. Verskillende getuies het onafhanklik van mekaar getuig hulle het Jesus gesien.

Pannenberg wys daarop dat ’n groot groep van 500 “broeders” Jesus een keer ná sy opstanding gesien het (as die “susters” bygetel word, was daar dalk 1 000). Hy meen dis uit ’n historiologiese oogpunt ’n wetenskapliker standpunt dat die opgestane Jesus weer gesien is as om net te wil aanvaar dat so iets (dat Hy weer gesien is) nié gebeur het nie.

Op my vraag aan haar of sy glo dat Jesus “letterlik op ’n bepaalde dag en datum in die geskiedenis uit die dood uit opgestaan het”, antwoord Christina Landman, feministiese teoloog van Unisa: “Ek glo, want ek verkies om so te glo, dat Jesus Christus op ’n spesifieke tyd liggaamlik opgestaan het. Dit is vir my belangrik dat Jesus liggaamlik opgestaan het – dat sy liggaam ná die marteling aan die kruis gesond was! En wanneer ek sê ek glo Hy het op ‘ ’n spesifieke tyd’ opgestaan, beteken dit vir my dat Jesus se opstanding deel van die geskiedenis is. Maar Jesus se opstanding is vir my méér as ’n ‘historiese feit’. Daar is veel meer aan sy opstanding te hang. Jesus se opstanding voorsien ons ook van ’n simbool van opstaan. Dit gee ons die energie om elke dag ons kruis te dra, nie as mense wat gaan lê nie, maar as mense wat opstaan.”

Louis Jonker, ’n Stellenbosse Ou-Testamentikus, sê die belydenis van Jesus se opstanding het wel vir hom ’n historiese basis, dit wil sê dat Jesus in ’n bepaalde stadium in die geskiedenis uit die dood opgestaan het.

Maar dan wys Jonker daarop dat ons geloof nie op historiese “bewysbaarhede” berus nie. “Ek glo nie in Jesus Christus omdat sy lewe, sterwe en opstanding op die een of ander manier feitelik aan my bewys kan word nie, maar omdat die Heilige Gees my daarvan oortuig dat Jesus Christus die lewende Here is,” sê hy.

Nico Koopman, dekaan van die teologiese fakulteit op Stellenbosch, sê al is dit nie moontlik en selfs belangrik om die presiese dag en datum van Jesus se opstanding te bepaal nie, glo hy wel Jesus het op ’n bepaalde dag en datum in die menslike geskiedenis opgestaan uit die dood.

“Hy het liggaamlik opgestaan… met ’n verheerlikte liggaam,” sê hy.

Natuurlik is daar ook teoloë wat Jesus se opstanding eerder metafories wil verstaan: Hy het in mense se “gedagtes” en in hul “herinneringe” opgestaan; Hy het “simbolies” opgestaan; Hy “bestaan voort” omdat Hy so ’n groot invloed op miljoene mense se lewe gehad het en steeds het (amper soos Nelson Mandela “voortbestaan”?). Maar dié idees doen afbreuk aan die Godswonder van die opstanding en probeer dit inperk in ons ervaringswêreld, waar opstanding uit die dood onmoontlik is.

Wentzel van Huyssteen, ’n Suid-Afrikaanse teoloog wat in Princeton in die VSA doseer, stel dit goed: “As die teologie die opstanding van Jesus uit die dood wil ontken, tas dit die Christelike geloof in sy kern aan en gaan die teologie óór sy grens. Met die opstanding het iets gebeur wat ons begrip te bowe gaan.

“Jesus se opstanding uit die dood kan gesien word as iets groter as ’n historiese gebeurtenis, maar nie as iets wat kleiner is as ’n historiese gebeurtenis nie. Dis anders met byvoorbeeld die Bybelse skeppingsverhaal.

“Dit het nie dieselfde soort historiese segmentasie nie.”

Van Huyssteen beklemtoon dat verskillende dele van die Bybel hulle verskillend aandien en dat alle dele nie op dieselfde manier verklaar en verstaan kan word nie.

As die Bybel iets klaarblyklik letterlik bedoel en dit duidelik nié tydgebonde en kultuurbepaalde uitsprake is nie, moet ons die letterlike betekenis daarvan ernstig opneem. (Daar kan natuurlik in sommige gevalle boonop simboliese betekenis daaraan geheg word.) En die Evangelieskrywers – Matteus, Lukas, Markus, Johannes – wil hê ons moet verstaan Jesus het letterlik uit die dood opgestaan, maar hulle sê nie hoe dit gebeur het nie. Hulle sê ook nie Jesus het met presies dieselfde liggaam wat in die graf weggelê is, uit die dood opgestaan nie.

Trouens, die opgestane Jesus het “meteens” en uit die bloute tussen sy dissipels gestaan (Lukas 24:36). Maar Hy het ook soos ’n gewone mens ’n stuk gebraaide vis saam met sy dissipels geëet (Lukas 24: 42,43). Hy was dus anders, maar ook dieselfde; dieselfde en tog ook anders. Soos die sywurm wat ’n mot word. Soos die saad wat ’n blom word.

Ja, Jesus se opstanding uit die dood is en bly ’n saak van geloof – iets wat jy nie kan “bewys” nie, iets waarvan God self jou moet oortuig. Jy kan Jesus se opstanding net so min “bewys” as wat jy kan “bewys” daar is ’n God.

Wetenskaplik bewys? Nee.

Glo? Ja. Já.

Bron:  http://www.rapport.co.za/Weekliks/Nuus/Het-Jesus-werklik-opgestaan-20140418 NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.

Lees Meer >>