Konfrontasie: Hindernis of hulp?

Dis baie makliker om ’n “groot Christen” op ’n afstand te bewonder vir sy/haar wandel met die Here. Die toets lê egter in die dag tot dag interaksie met my dierbares, daar waar ek my skanse laat sak en maklik my “sê” sê.

Dis so maklik om my te wip wanneer dit klink asof iemand onvriendelik teenoor my is. En net so maklik om terug te kap wanneer iemand ’n snedige opmerking maak of my te na kom.

Ek kan egter kies om met vriendelike woorde lewe te bring (Spreuke 15:4). Susan moes hierdie keuse maak toe sy hoor dat Marietjie baie ongelukkig is oor Susan wat die voorsitster van die gemeente se vrouediens is, nie meer kom help koeksisters bak nie omdat haar man in die hospitaal is. Susan het gekies om met ’n klein geskenkie en ’n kaartjie verskoning te gaan vra omdat sy vir Marietjie teleurgestel het. Dit was ’n baie kragtiger manier om die onmin op te klaar as om met konfrontasie en verduidelikings haar kant te probeer stel. Die Heilige Gees het Marietjie oortuig van haar eie onverdraagsaamheid en die verhouding is herstel en die Koninkryk het nie skade gely nie.

Selwyn Hughes het dit so mooi raakgevat toe hy gesê het: “Unconditional love is the most powerful force in the universe, because it creates its own response every time.” Wanneer ek daagliks kies om Geesbeheerd te lewe, stel dit my nie net in staat om my knorrige huweliksmaat of buierige tiener te vergewe nie, maar om met soveel opregte liefde en respek op te tree dat die ander persoon dit byna outomaties begin terugkaats na my toe. Ek sou egter ’n totaal ander resultaat gekry het as ek ewe hoogheilig kritiek begin uitdeel op my maat of kind se on–Christelike gedrag óf selfs vir hulle begin preek. My gedrag spreek baie harder en duideliker as my dade.

Ek moet net onthou dit gaan nie oor “my” regte nie, dat ek in onvoorwaardelike liefde kan bly uitreik al voel ek afgeskeep. Ek moet waak daarteen om sommer net voort te cruise — ek is in ’n geestelike oorlog en moet versigtig beweeg. Ek kan nie opmerkings links en regs rondgooi oor kwessies soos halwe werk, of seermaak–woorde uitblaker nie, al is dit in ’n grap gesê. Ek moet eerder erkenning aan die ander persoon se mens–wees, sy/haar persoonlike ruimte eerbiedig. So bou ek my medereisigers op, bou ek verhoudings en brûe vir die Koninkryk.

Is my woorde en my optrede ’n hindernis of ’n hulp in ander se lewe?

Bron:  ekerk.org

Hoe sien God oud word en ’n lang lewe by Sy kinders?

Jy moet aan jouself erken dat jy nie meer soos in die verlede sulke steil bulte so vinnig met jou fiets kan uittrap nie, nie die kleinkinders met net een arm op jou skouers maklik kan optel nie, en nie al die mense met wie jy ’n geselsie aanknoop se name kan onthou nie. Dis geen rede om ongelukkig daaroor te raak nie want God verseker ons in Jesaja 46:4: ”Ook tot in julle ouderdom is Ek die Here, tot in julle grysheid sal Ek julle dra.

Ek het julle gemaak en Ek sal julle vashou, julle dra en julle red.” Jy hoef die ouderdom nie te vrees nie, want Hy wat jou gemaak het, weet dat jy swakker van liggaam en gees gaan word soos wat jy ouer word maar dat Hy jou nooit sal oorlaat aan jou eie kragte nie. Ook sê die psalmdigter in Psalm 73:26: ”Al is ek afgetakel na liggaam en gees, God is my sterkte; aan Hom behoort ek vir altyd… Dit is vir my goed om naby God te wees.”

Ouderdom bring wysheid

God laat nie net toe dat ons minder fisiese krag nodig het om by te kan bly by die eise van die lewe in ons oudag nie, maar ook dat die kosbare ervarings en kennis wat ons in ons lewe opgedoen het nie verlore sal gaan nie en ons dit kan aanwend in die vorm van raad en leiding aan kinders en kleinkinders, oud-kollegas en vriende wanneer hulle daarom vra, soos geskryf staan in Job 12:12 — “Wysheid kom in die gryse ouderdom en insig na baie jare”.

Prag van grys hare kom met ouderdom

Wat is mooier as ’n bejaarde met pragtige wit of grys hare of ”grys op die slape” soos wat die jare aanloop? Dit is nie nodig om ’n naambordjie met jou ouderdom op te dra nie want jou hare spreek dit duidelik. Buiten dat die hare ’n aantreklike hooftooisel is, is dit ’n versekering dat met sekerheid aanvaar kan word dat dit ’n persoon van baie wysheid is. Spreuke 16:31 noem dit: “Ouderdom is ’n sierlike kroon; dit word bereik deur dié wat reg lewe”, en Spreuke 20:29 — “Die trots van jongmanne lê in hulle krag; die versiering van oumense is hulle grysheid”. Gaan kyk in die spieël — kyk verby die plooie en sien jou pragtige hooftooisel raak!

Jare gaan snel verby

Geniet hierdie geseënde jare van jou oudag want dit gaan snel verby. Job het opgemerk: ”My dae skiet vinniger as ’n naelloper verby … hulle gaan vinnig by my verby soos papirusbote, soos ’n arend wat afskiet op sy prooi” (Job 9:25-26), en in Psalm 90:9-10 lees ons “Onder u toorn vlieg ons dae en skiet ons jare verby soos ’n gedagte. Ons lewe maar sewentig jaar, of as ons baie sterk is, tagtig … Dit is gou verby, ons vlieg na ons einde toe.” Wanneer die einde vir elkeen van ons aanbreek, weet ons nie, net die Hemelse Vader weet, want Hy het die getal van ons jare bepaal en kan ons niks doen om ons sterfdag te verhaas of te vertraag nie (Job 14:5). As jou verhouding met jou Skepper reg is, sal jy geen vrees vir die dood hê nie.

Hê respek vir jou ouers

God heg soveel waarde aan ouer vaders en moeders dat Hy hulle kinders beveel om respek vir hulle ouers in hulle oudag te hê: ”Wees gehoorsaam aan jou vader en moeder, jy is hulle kind; en moet hulle nie verag as hulle oud geword het nie” (Spreuke 23:22).

Om lank te lewe vereis gehoorsaamheid aan God

In Sy Woord belowe God ons ’n lang lewe wanneer ons Hom volg en aan Hom gehoorsaam is. So verwag Hy van ons ten volle eerlikheid: ”Jy moet billik en regverdig afweeg en afmeet. Dan sal jy lank leef in die land wat deur die Here jou God aan jou gegee word” (Deut.25:15). Ook verwag Hy van Sy kinders om hom te dien: ”Wie die Here dien, lewe lank; wie sonder Hom lewe, se lewensjare is min” (Spreuke 10:27). Kwaadpraat en leuens is vir Hom ’n euwel: ”Daar staan geskrywe: As iemand die lewe liefhet en ’n lang lewe begeer om die goeie te geniet, moet hy sy tong weerhou van kwaadpraat en sy lippe van leuens” (1 Petrus 3:10-11). Volg die weg van die regverdiges deur vrygewig te wees: ”Ek was jonk en het oud geword, maar nooit het ek ’n regverdige verlate gesien of dat sy nageslag brood soek nie. Hy is altyd vrygewig, hy leen uit sonder rente: met sy nageslag sal dit goed gaan” (Psalm 37:25-26).

Waar kry bejaardes vrede en vreugde?

Bejaardes wat geseën is met ’n lang en gelukkige lewe, skryf hulle vreugde en vrede hoofsaaklik daaraan toe dat hulle hulle kinders en kleinkinders kon sien grootword, dat hulle ’n huweliksmaat, familie of vriende het wat vir hulle lief is, bystaan en versorg, hulle ook kon uitreik na ander en dat hulle God beter uit Sy Woord kon leer ken, kon groei in hul geloof om meer soos Jesus te word.

Bron:  ekerk.org

…dan gooi ek my Bybel weg


Jy kry ’n paar groeperinge van mense:

1)      Mense wat die Woord van God woord vir woord neem en dit aanvaar vir wat dit sê.
2)      Mense wat niks meer glo nie en die Bybel net totaal verwerp.
3)      Mense wat sê , as jý dit glo is dit goed, maar vir my is dit net ’n goeie boek.
4)      Mense wat sê: ek glo nie meer soos ’n kind nie, maar ek neem dinge wat my pas, draai dit soos wat dit my pas en maak dinge vir myself waar, leef daarvolgens en basta met diegene wat voel ek is van die spoor af; dis tog in elk geval net deur mense uitgedink.

 

Daar is seker nog groeperinge, maar ek volstaan nou met dié vier.

Ek het myself die afgelope paar dae hieroor ondersoek en ek moes weer vir myself vra: wat is waarheid vir mý? In watter een van hierdie groepe is ek tuis? Is daar vir my absolute waarhede in die Bybel, of maak ek dalk ook my eie waarheid daarvan?

2 Tim 3:14-2 Tim 4:4
Maar jy, bly by wat jy geleer het en wat jy vas glo. Jy weet tog wie jou leermeesters was en jy ken van kleins af die heilige Skrif. Dit kan jou die kennis bybring wat tot verlossing lei deur die geloof in Christus Jesus. Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk. Ek beveel jou voor God en voor Christus Jesus wat die lewendes en die dooies sal oordeel, ek beveel jou met die oog op sy koms en sy koningskap: verkondig die woord; hou daarmee vol, tydig en ontydig; weerlê, bestraf, bemoedig deur met alle geduld onderrig te gee, want daar sal ‘n tyd kom wanneer die mense die gesonde leer nie meer sal verdra nie. Hulle sal hulle eie begeertes volg en vir hulle leermeesters bymekaarmaak wat net sal sê wat hulle graag wil hoor. Hulle sal die waarheid nie wil hoor nie en hulle tot verdigsels wend.

Jy sien, die Bybel praat van een absolute waarheid, nl. dat die hele Skrif deur God geïnspireer is. Een waarheid, ’n absolute waarheid. Hierdie bg. teks waarsku ernstig teen Opinie 3:5. Mense sal vir hulle leermeesters bymekaarmaak wat vir hulle sal vertel presies net wat hulle wil hoor, m.a.w. nié die waarheid nie. Daarom wil ek nou onomwonde sê dat ek myself nét kan tuis vind in die eerste groepering. Die Woord van God sê presies wat dit sê en ek aanvaar dit woord vir woord as die waarheid en sê ek vandag as ek dít nie kan aanvaar nie, kan ek maar net sowel my Bybel weggooi.

Ek sien deesdae dat mense so oor die Bybel begin filosofeer dat daar “nuwe” Bybelse waarhede vir hulle begin geld. Skielik raak die Bybel weer vir hulle interessant, daar word nuwe sogenaamde “ontdekkings” gemaak, dit word flink bespreek, boeke geskryf, preke gepreek en gespreksgroepe word op die been gebring. By hierdie groepe kan jy jou sê vrylik sê en jou mening word gerespekteer, want dit is waarheid vir jóú. Maar weet jy wat? Die enigste ding wat by die meeste van hierdie groepe gebeur, is dat God uit die Bybel gehaal word; so ook waarhede soos die maagdelike geboorte van Jesus, die opstanding, hemelvaart en wederkoms. Die hart van Opinie 3:5 is dat wat vir mý waarheid is, is goed genoeg vir my. Dit blaas sommer nuwe “geloof” in ongelowigheid en jy kan sommer preek uit die Bybel sonder om die inhoud te glo. Mag die Here sy woord van my af wegvat as ek op dié punt sou kom.

Wie is God vir jóú? ’n Persoon, ’n werklikheid, ’n lewende wese wat Oppermagtig is? Dalk net ’n goeie idee, ’n konsep, ’n gedagte of ’n ervaring? Daar is mense wat glo dat God vir hulle iets is wat deel van die natuur mag wees, dalk deel van hulleself; dalk net iets wat die naam “god” kan dra. Aggressiewe ateïsme is aan die orde van die dag, dit word algemeen, ’n “mode”.  Wie is God vir jóú?

Eks 3:11-14
Toe sê Moses vir God: “Wie is ék dat ek dit by die farao sou waag en dat ék die Israeliete uit Egipte sou bevry?” God het Moses geantwoord: “Ek sal by jou wees en die bewys dat Ek jou gestuur het, sal dít wees: wanneer jy die volk uit Egipte bevry het, sal julle My by hierdie berg aanbid.” Daarna sê Moses vir God: “Sê nou maar ek kom by die Israeliete en ek sê vir hulle: ‘Die God van julle voorvaders het my na julle toe gestuur,’ en hulle vra vir my: ‘Wat is sy Naam?’ wat moet ek dan vir hulle sê?” Toe sê God vir Moses: “Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur.”

Dís wie God is! As ek nie kan glo dat dit ’n Persoon, ’n Wese is met wie ek ’n verhouding kan hê nie, het my Bybel ’n nuttelose storieboek geword wat geen konkrete waarheid bevat nie. In daardie geval kan ek dan maar net sowel my Bybel in die asblik gooi!

En die Heilige Gees? Dalk ook niks anders as ’n ervaring nie? ’n Goeie idee? ’n Persoonlose “trooster” wie se troos ek kan aan- en afskakel soos dit my pas? Ek hoor van ’n bekende persoon wat die naam van die Heilige Gees verdraai in iets wat ek nooit sou kon sê nie en skielik maak die sinsnede “die sonde teen die Heilige Gees” vir my sin. Vir my is die Heilige Gees deel van die Drie-eenheid wat op ’n besondere manier in my lewe werk. Onsigbaar, ontasbaar, maar ook onmisbaar. As hiérdie waarheid nie vir my ’n absolute waarheid kan wees nie, dan kan ek maar my Bybel weggooi.

En Jesus? Wie is Hy vir jou? ’n Historiese figuur wat 2000 jaar gelede die aarde bewandel het en ’n mooi lewe gelei het, amper soos Moeder Theresa? ’n Persoon wie se lewe so indrukwekkend was dat daar ’n mooi boek oor hom geskryf is? ’n Goeie idee? ’n Goeie konsep? Of is Hy waarlik ’n redder vir jou?

Joh. 3:3
Daarop sê Jesus vir hom: “Dít verseker Ek jou: As iemand nie opnuut gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie.”

Joh. 3:14-15
Moses het die slang in die woestyn hoog op ‘n paal gesit; so moet die Seun van die mens verhoog word, sodat elkeen wat in Hom glo, die ewige lewe kan hê.

Daar is ’n groepering wat glo dat God nie so wreed sal wees om mense uit die hemel te hou nie. Klink na ’n goeie idee, ’n skitterende konsep en baie edel, maar, as dít waar sou wees, kan ek my Bybel maar net sowel weggooi. Jesus sê dat jy wedergebore moet word, anders sal jy nie die Koninkryk van God sien nie. Noem dit wreed as jy wil. Noem dit liefde as God sê dat jy deur die werk van Sy Seun vir ewig by Hom kan bly. Noem dit dwaas as mense dít nie kies nie. Omdat die waarheid van die Bybel ’n absolute waarheid is, kan ek daar lees presies hoe om dit reg te kry. Jy sien, daar kán net een waarheid wees en dit is ’n absolute waarheid.

2 Tim 3:16
Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig… As ek dit nie kan glo nie, kan ek my Bybel net sowel weggooi.

Bron:  heuning.co.za

Gelukkig as jy treur


Waaroor treur Hy en watter troos is hier van sprake dat dit iets met geluk te doen het?

Eerstens treur Hy oor elke Jesus-mens se traagheid om Hom toe te laat om sy/haar ALLES te wees. En omdat geheim een vir geluk gegaan het oor ons totale oorgawe aan Hom alleen as enigste fondament vir ware geluk, beleef ons iets van sy hartseer oor ons eie geestelike traagheid. Dit is nie langer ons sonde waaroor ons treur nie, daarvoor is ons reeds volledig deur Jesus se kruisdood vergewe.

Ons het elkeen nodig om saam met Hom te treur oor ons eie selfsugtige gebrek aan geloofsdissiplines. Treur oor jou besige of nuttelose lewe wat nie genoeg tyd maak om stil te raak by Hom nie. Treur oor jou oppervlakkige soeke na meer van Hom in en deur jou … MAAR laat dan die Gees toe dat jy vrywillig en spontaan ALLEEN by Hom troos vind vir hiérdie hartseer, daarin ALLEEN is ware geluk te vind.

Tweedens treur ons dan saam met Hom oor die verlorenheid van en gebrokenheid in ons daaglikse leefwêreld. Al die pyn, seer, haat, plesiersug, selfsug, magsug en ander stukkendheid van hierdie lewe, kan nie anders as om onder ‘n Jesus-mens se vel in te kruip nie. Hoe nader en dieper ons groei in Hom in ons, hoe meer word sy hartklop oor hierdie stukkende wêreld ook ons hartseer. MAAR dan kom sy Gees so aktief werksaam in ons, dat ons sy ware troos uitdra en uitleef daar waar Hy dit die nodigste vind. Ware geluk vir Jesus-kinders is ALLEEN te vind in die troos en Troos wat ons aan ons stukkende wêreld gee.

Jesus-mense is aktief besig om vertroosting te bring vir ander en God se skepping deur byvoorbeeld te luister na ander se seer, lyding te verlig waar jy kan, brood te gee waar nodig, siekes by te staan, bewaring van ons aarde se hulpbronne – die lysie van vertroosting wat ware geluk vir ander bring, is oneindig – besluit om aan te meld vir geluk in jóú lewe!

Bron:  http://doomcharl.blogspot.com/

Gesag- is dit uit die mode?


Massamedia se aanval op gesag
Een middag het ek televisie gekyk om die nuutste kinderprogramme te evalueer. Ek het op ’n program afgekom waarin kinders ’n gesagsfiguur van hulle keuse tot ’n kompetisie voor ’n gehoor kon uitdaag. As die kind wen, kan die pa, onderwyser, oom of afrigter in ’n vat vol jellie gegooi word; kan die kind hulle met ’n roomkoek of meelbomme bestook, of op enige ander manier verkleineer tot vermaak van die gehoor en kykers by die huis. Die dogtertjie was soos ’n gladiator aangetrek, terwyl haar pa, in ’n spinnekopkostuum, hulpeloos van die plafon gehang het. Natuurlik het sy gewen. Nadat sy haar pa vol room gespuit het, het sy die gehoor meegedeel waarom sy hom uitgedaag het: “Hy dwing my altyd om my kamer aan die kant te maak voordat ek mag televisie kyk!” Die gehoor het die pa uitgejou: “Sies! Skaam jou! Skaam jou!”

 

Op ’n volgende kanaal het ek ’n animasieprogram gesien: ‘Fairly odd parents: Join the haphazard adventures of Tommy, a clever kid at the mercy of his boring parents and evil babysitter – until he wishes himself a set of fairy godparents’. Tommy jok vir sy ouers, lag agter hulle rug en rol sy oë vir hulle. Tommy is in beheer van die huis terwyl sy ma buite beheer is en sy pa onder sy ma se duim is. Wat ’n gemors! Wat neem ons kinders elke dag in wanneer hulle ure voor die televisie sit en identifiseer met karakters wat so ‘n onaanvaarbare ingesteldheid het? Dink maar aan van die bekende gesinskomedies. In bykans elkeen is die pa ’n ruggraatlose pateet, die ma ’n selfgesentreerde heks en die slim, verstandige kinders hulle ouers in so ’n mate manipuleer dat jy amper die marionettoutjies na hulle pa se beursie kan sien.

Die humanistiese klem op regte ten koste van verantwoordelikheid
Pomp ’n hamster vol steroïde en jy sal ’n wollerige diertjie hê wat soos ’n uitgevrete rot optree. Dit is die uitwerking wat humanisme op ons kinders het. In plaas daarvan om hulle na verantwoordelike volwassenheid te begelei, maak dit hulle opgeblase deur hulle regte te oorbeklemtoon. Hulle word geleer waarop hulle kan aandring, en hoekom die lewe hulle meer skuld. Hulle hoef niemand se nonsens te verdra nie – soos byvoorbeeld ouers wat eise aan hulle stel of onderwysers wat perke stel.

Wie vorm ons denke oor gesag?
Voorstanders dat outoriteit verdag en ongewens is, het ons denke gevorm. Die filosoof Jean-Jacques Rousseau se oom het hom op ’n dieet van Franse liefdesverhale grootgemaak, wat Jean-Jacques self erken het, nie gepas was nie. Hy het nie in die huwelik geglo nie en het vyf buite-egtelike kinders gehad wat hy in ’n weeshuis geplaas het sonder om eers uit te vind wat hulle geslag of geboortedatums is, of om hulle name te gee. Tog volg ons sy opvoedkundige raad! Hy het geglo dat ouers ’n destruktiewe invloed op hulle kinders het weens hulle emosionele betrokkenheid. Hy was oortuig dat die staat kinders beter kan grootmaak. Sy werk word steeds vandag wêreldwyd in sielkundige en opvoedkundige instellings voorgeskryf.

Henry David Thoreau (’n filosoof van die 19de eeu) en Arnold Gesell (stigter van die beroemde Yale Clinic of Child Development) het geglo dat kinders se slegte gedrag bloot ’n normale fase van ontwikkeling is. As ouers net die negatiewe gedrag stilweg toelaat, sal die kind dit op ’n natuurlike manier ontgroei. As ouers die gedrag weerstaan, vererger dit net die gedrag. Dit weerklink steeds in boeke oor ouerskap: kinders is stout omdat hulle ouers hulle nie verstaan nie. As ouers beter insig het en verdraagsaam is, sal hulle kinders vanself beter optree.

Die humanistiese koor
Rudolf Dreikurs het beklemtoon dat alle mense absoluut gelyk is. ’n Kleuter is gelyk aan haar pa – sy is net kleiner. Hy stel dit dat straf, sowel as beloning, onvanpas is. ’n Mens kan op stuk van sake net ’n ondergeskikte straf. Hy glo dat ouers geen reg het om enigiets van die kind te vereis nie. Die kind het die reg om self te besluit wat goeie gedrag is. Wangedrag is volgens hom net die kind se poging om in beheer te wees in reaksie op die ouers se poging om hulle gesag op die kind af te dwing.

My vraag is: hoe kan ’n benadering wat die kind nooit dwing om iets te doen wat hy nie wil doen nie, hom vir volwassenheid voorberei waar ons daagliks dinge moet doen wat ons nie wil doen nie? Baie ander stemme sing saam in die humanistiese koor. Artikels ontmoedig ouers om die woord “nee” te gebruik en dat konflik vermy moet word. Die artikel, ‘“No” is not for children: Three principles of respectful discipline’ deur Dawn Fry is ‘n kwellende artikel. Ek is bekommerd dat ouers haar sal glo omdat dit so aanloklik klink om nooit “nee” te se nie. Ek verberg soms my “nee”, maar ek sal dit nooit uit my woordeskat verwyder nie. Sê die lewe ooit “nee” vir ons kinders? Natuurlik – gedurig. Daarom moet ons hulle leer sodat hulle “nee” vir ’n antwoord kan aanvaar.

Volwasse leiding noodsaaklik
’n Ouer se plig is om die kind te begelei weg van wat sleg is na wat goed is, juis omdat dit nie ’n maklike pad is nie. Dit verg dissipline, wat bemoediging, onderrig, ’n rolmodel, vermaning en beloning insluit, maar soms ook tug. En dit is alles harde werk!

Ons kan nie met ’n benadering saamstem wat die “regte” van die kind eerste stel nie (wat sou impliseer dat die kind toegelaat moet word om sy keuse uit te oefen, selfs as dit tot sy eie nadeel is). Ons benadering moet wees om te erken dat die kind nie die beste keuse kan uitoefen of die beste weergawe van hom-/haarself kan word sonder volwasse leiding nie.

Toegerus met God se Woord
Dit is ons eie skuld wanneer ons nie weet wat God se Woord oor gesag en ouerskap sê nie, en dan deur die massamedia en heersende populêre kultuur aan die neus rondgelei word. Dit moet ons dan nie verbaas dat ons gesag vol gate is nie.

Laat ons onsself toerus met beginsels van gesonde gesag. Dit skep ’n liefdevolle en veilige omgewing waarbinne ons kinders kan leer om binne daargestelde perke te kan funksioneer, grense te respekteer en met die vryheid te leef van dié wat die “ja’s” en die “nee’s” van die lewe kan hanteer.

Bron:  juig.co.za

Gebed laat God groter word

Ware gebed laat my by die dag kleiner krimp sodat ek al hoe meer begin opkyk na God. Hierdie kleiner–word roete op die pad van gebed herinner my aan die verhaal van Aslan die leeu (wat Christus verteenwoordig) in C. S. Lewis se bekende kinderverhaal, Prince Caspian.

As die dogtertjie Lucy hom na ’n wyle raakloop sê sy: “Aslan, you’re bigger”. “That is because you are older, little one,” answered he. “Not because you are?” “I am not. But every year you grow, you will find me bigger.”

Wat ’n aangrypende les! Groei in my gebedslewe beteken dat die groot God van hemel en aarde al hoe groter word in my lewe.

Hy word al hoe meer en ek al hoe minder, soos wat Johannes die Doper in Johannes 3:30 oor Jesus sê.

bron:  ekerk.org

Gelukkige vredemakers


Kinders van God hou nie van baklei of enige spanning in verhoudings met ander nie. Self wil ek en jy nie in onvrede leef met enige ander persoon nie. En waar daar ongelukkigheid tussen ander mense is, wil ons graag sien dat dit uitgesorteer word. Elke dag word ons gekonfronteer met mense van wie ons nie hou nie, of met wie ons nie saamstem nie. Ons leefwêreld bestaan uit selfsugtige belange, botsende idees en uiteenlopende opinies. Selfs binne ons eie kerke is daar spanning tussen die oulikste Jesus-mense. Wat is Jesus se geheim om hierdie werklike probleem te hanteer?
Te maklik, en amper onrealisties gereeld hoor ons, dat ons net met Jesus se gesindheid konflik moet hanteer. Ja, dit is waar, maar dit sê nie vir ons hoe ons presies Jesus se gesindheid verkry nie. Hoe kry ons ‘n “Jesus-hart”?
Weer terug na ons besluit-neem-sentrum-van-die-lewe, ons eie persoonlike nugter keuses wat ons maak, in die Bybel verteenwoordig met die woordjie “hart”. Waar die Gees van God jou “hart” beheer, het jy GEEN behoefte om met enige persoon vas te sit nie, jou diepste hartsverlange is om in vrede met alle mense te lewe. As Gees-beheerde vredemaker, vind jy maniere wat by jou persoonlikheid pas om vrede tussen ander mense te maak.
Deurdat ons die Heilige Gees volledig geleentheid gee dat ons afstand doen van ons eie selfsugtige belange en onsself oopstel vir ander se idees en opinies, leef ons in harmonie met die mense in ons lewe.
Daar is drie keuses vir elke Jesus-mens-vredemaker, wat al drie altyd geld:
1.      Kies voortdurend om Jesus, die Vredemaker, se Gees in beheer te maak van jou hele lewe;
2.      Kies om met sý vrede teenoor ander te lewe; en
3.      Kies om sý vrede tussen ander aktief te help maak.
So lewe Jesus-mense, so word ons kinders van God genoem. Ja, geseënde kinders van God!

Bron:  http://doomcharl.blogspot.co.za/

Eenvoudiger

’n Eenvoudiger lewensritmes het te make met ’n paar lewensbelangrike feite:

 

  • God is stil–tevrede met my! ’n Eenvoudiger lewe begin met die wete dat God stil–tevrede is met my (Sefanja 3:17). Dit laat my bang hart tot bedaring kom. Ek weet ek behoort aan Hom omdat ek Christus as Here ken. Niks kan my uit Sy hand ruk nie (Johannes 10:28–30).

  • My lewensstandaard is nie sinoniem met my inkomste nie. Ek meet nie my lewe se waarde aan die somtotaal van my besittings nie. My lewe het ewige waarde. Daarom is ek nie verslaaf aan geld, of aan al daardie dinge wat maak dat mense verval in verbruikers wat heeltyd nog dinge wil hê nie. Ek vind my vreugde in verhoudings en leef juis elke dag in pas met mense sodat ek vir hulle ook tot seën kan wees.

  • Ek hoef nie alles vir almal te wees nie. Ek is nie geroep om almal tevrede te stel, of heeltyd op te leef aan ander se verwagtings van myself nie. Heel eerste is ek hier om God se hart bly te maak. Dan moet ek ook vir my familie en vriende tot seën wees en mense dien met die goeie nuus van Christus. Ook moet ek my daaglikse brood verdien met integriteit en deur harde werk; egter sonder om ooit ’n werkverslaafde te wees.


Een dag op ’n slag. ’n Eenvoudiger lewensritme maak dat ek elke dag wat die naam “vandag” dra voluit opleef. Ek koop vandag se stukkie tyd uit en oefen my daarin om God te vertrou met die dag van môre, soos wat Jesus my leer in Matteus 6:25–33.

Bron:ekerk.org

Lewensveranderende boeke is in jou hand

Hy het naamlik besluit om briewe te begin skryf vir die gemeentes wat hy regoor die Romeinse Ryk geplant het. (1 Tessalonisense is die vroegste boek van die Nuwe Testament.)

’n Hele beweging van gelowiges is van toe af via briewe op die roete van Christus gehou. Net so het Markus ’n paar jaar later ook gekies om ’n evangelie te skryf toe hy die kerklike aflosstokkie by Petrus oorgeneem het. (Markus is naamlik die eerste evangelie wat op skrif gestel is.)

Briewe en skriftelike evangelies het meteens die dinamiet geword wat die goeie nuus aangaande Christus wêreldwyd laat weerklank vind het. In die hande van die Gees het hierdie lewensveranderende verhale en leringe lesers regoor die wêreld aangeraak.

Vandag nog is die plofkrag van hierdie tekste voelbaar in die hande van elkeen wat dit met die verwagting lees om God se stem hierin te hoor. Ons noem al hierdie boeke die Woord van God. Lees dit vandag en ervaar wat biljoene ander gelowiges deur die eeue heen ervaar het.

bron:ekerk.org

Toe kap hulle sy kop af!

 

Kom ons ondersoek vandag bietjie onsself aan die hand van die verhaal van hierdie merkwaardige man. Ons sou seker kon sê dat God gister, vandag en môre dieselfde is, of hoe? En hoewel God mense op besondere maniere geroep en gebruik het in vervloë dae, sou ons sekerlik vandag iets kon put uit die lewe van hierdie Johannes. Ons probleme, vervolging, moeilikhede, swaarkry en stryd kan op een of ander manier vergelyk word met dié van Johannes die Doper. Dalk moet ons ons status in Christus bekyk aan die hand van hierdie verhaal. En ons kan ook dalk ons verwagtinge beter bekyk.

Jes 40 : 3 – 5 (Die profesie)
Iemand roep: “Maak vir die Here ‘n pad in die woestyn, maak in die barre wêreld ‘n grootpad vir ons God! Elke laagte moet opgevul word, elke berg en rant moet gelykgrond word. Elke bult moet ‘n gelykte word en elke koppie ‘n vlakte. Dan sal die mag van die Here geopenbaar word; al wat leef, sal dit sien. Die Here self het dit gesê.”

”Iemand roep…” Iemand wat ‘n aankondiging maak oor die Redder wat op pad is.

Matt 3 : 1 – 3 (die vervulling van die profesie)
In daardie tyd het Johannes die Doper in die woestyn van Judea begin preek en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.” Hy is die een wat die profeet Jesaja bedoel het toe hy gesê het: “Iemand roep in die woestyn: Maak die pad vir die Here gereed, maak die paaie vir Hom reguit.”

Die profesie in Jesaja is dus baie duidelik die oor Johannes die Doper.

‘n Mens sou nogal kon sê dat Johannes die Doper ‘n baie belangrike rol gespeel het in die Bybel en in die Christelike geskiedenis. En wraggies, hulle kap sy kop af!

Matt 3 : 4 – 12 
Hierdie Johannes het klere van kameelhaar gedra met ‘n leerband om sy heupe, en hy het van sprinkane en veldheuning gelewe. In dié dae het Jerusalem en die hele Judea en die hele omgewing van die Jordaan na hom toe gestroom. Hulle het hulle sondes bely en hulle deur hom in die Jordaanrivier laat doop. Toe hy merk dat baie van die Fariseërs en die Sadduseërs kom om deur hom gedoop te word, sê hy vir hulle: “Julle slange, wie het julle wysgemaak dat julle die dreigende toorn kan ontvlug? Dra liewer vrugte wat bewys dat julle bekeer is. Julle moet julle nie verbeel dat julle by julleself kan sê: ‘Ons het Abraham as voorvader’ nie. Dit sê ek vir julle: God kan uit hierdie klippe kinders vir Abraham verwek. Die byl lê klaar teen die wortel van die bome. Elke boom wat nie goeie vrugte dra nie, word uitgekap en in die vuur gegooi.    Ek doop julle wel met water omdat julle julle bekeer het, maar Hy wat ná my kom, is my meerdere, en ek is nie eers werd om sy skoene uit te trek nie. Hy sal julle met die Heilige Gees en met vuur doop. Hy het sy skop in sy hand en Hy sal sy dorsvloer deur en deur skoonmaak. Sy koring sal Hy na die skuur toe bring, maar die kaf sal Hy met ‘n onblusbare vuur verbrand.”

Johannes die Doper het nie doekies omgedraai nie. Hy mag miskien ‘n eenvoudige man gewees het wat van sprinkane en veldheuning geleef het, maar hy was nie ‘n hierjy nie. Die manier waarop hy die Fariseërs en Sadduseërs aangevat het, spreek van iemand wat geweet het wat aan die gang was in die godsdienstige wêreld van daardie tyd. Wat hy gedoen het was uiters ongehoord in daardie tyd, want die klomp “geestelikes” het status gehad. Voorts het hy mense gedoop, nog voordat die dissipels aangewys is en mense gedoop het.

Matt 3:13 – 17
In daardie tyd het Jesus van Galilea af na Johannes toe by die Jordaan gekom om deur hom gedoop te word. Maar Johannes het dit probeer verhinder deur te sê: “Ek moet eintlik deur U gedoop word, en U kom na my toe?” Jesus het hom geantwoord: “Nogtans moet jy dit nou doen, want op hierdie manier moet ons aan die wil van God voldoen.” Daarna het Johannes ingestem. Jesus is toe gedoop en het dadelik daarna uit die water gekom. Meteens het die hemel bokant Hom oopgegaan, en Hy het die Gees van God soos ‘n duif sien neerdaal en op Hom kom. Daar was ook ‘n stem uit die hemel wat gesê het: “Dit is my geliefde Seun. Oor Hom verheug Ek My.”

Dit moes aangrypend wees om die Skepper van hemel en aarde te doop, die een wie se koms hy aangekondig het, soos deur Jesaja beskryf. Besef jy hoe groot daardie oomblik moes wees toe die hemel oopgaan en die stem met hulle praat?

As ek Johannes was, sou ek nogal gedink het ek het Geestelike status, meer as ander. God het my mos inderdaad geroep vir groot dinge en Hy gaan my sekerlik enduit gebruik. Hoog aangeskryf in die Here se oë, sou ek sekerlik kon aanspraak maak op ekstra guns, so bietjie witbroodjie status. Ek sou kon sê dat ek as Christen seker nie finansieel hoef te sukkel nie, en nooit siek moet word nie, en net voorspoed en oorvloed beleef. Jy weet mos, daai Johannes 10:10 “Ek sal vir julle die lewe gee, en dit in oorvloed”. My huwelik sou op gladde water moes loop en my kinders moes model kinders wees. En o ja, iemand met hierdie status verloor ook nie sy werk nie. En nee, God sal nooit toelaat dat ‘n ramp my tref nie. Ek is tog immers Sy kind en baie, baie spesiaal. Johannes sou seker so kon redeneer soos ons vandag doen, of hoe? Maar toe kap hulle sy kop af.

Later sou Johannes in die tronk beland vir sy geloof en omdat hy gedoen het wat reg is. Maar… toe kom die twyfel.

Matt 11:2-3
Johannes het in die tronk gehoor wat Christus alles gedoen het, en het toe deur sy volgelinge ‘n boodskap aan Hom gestuur om te vra: “Is U die Een wat sou kom, of moet ons ‘n ander een verwag?”

Matt 11:4-
Jesus antwoord hulle: “Gaan vertel vir Johannes wat julle hoor en sien: Blindes sien, lammes loop, melaatses word gereinig, dowes hoor, dooies word opgewek, en aan armes word die evangelie verkondig. En gelukkig is elkeen wat nie aan My begin twyfel nie.”

Jesus gaan nie self na Johannes toe nie, hy stuur net ‘n boodskap. Maar eintlik is die kern van die boodskap “Johannes, ten spyte van alles wat jy beleef, weet net EK IS…” Hy gaan haal nie vir Johannes uit die tronk uit nie, hoewel Hy sou kon. Hy gaan red hom nie uit die ongeregtigheid van die owerhede nie. Hy los hom net waar hy is. Jesus doen egter ‘n vreemde ding. In plaas daarvan om Johannes te red, vertel Hy vir die mense watter wonderlike mens Johannes is. Hy spog as’t ware met Johannes se karakter en deugde.

Matt 11:11
“Dit verseker Ek julle: Onder die mense op aarde is niemand gebore wat groter is as Johannes die Doper nie, en tog is die geringste in die koninkryk van die hemel groter as hy.”

Jesus gaan vertel dit nie eers self vir Johannes nie. Dink jy Hy het Johannes vergeet, of Sy rug op hom gedraai? Dink jy partykeer God het Sy rug op jou gedraai, of jou vergeet? Daar in jou Johannes-tronk? Dink jy God dink minder van jou as dit met jou swaar gaan? Of glo jy jy kan die Here so bietjie manipuleer met goeie dade? Of dink jy God skuld jou iets omdat jy die moeite doen om in Hom te glo? Dink jy so bietjie “voorspoed-teologie” kom jou toe?

Niemand op aarde was groter as Johannes die Doper nie, maar toe kap hulle sy kop af!

Matt 14:6-1
Met Herodes se verjaarsdagviering het die dogter van Herodias voor die gaste gedans. Herodes was so in sy skik met haar dat hy ‘n eed afgelê het dat hy vir haar sal gee net wat sy vra. Haar ma het haar voorgesê en sy het gevra: “Gee vir my hier in ‘n skottel die kop van Johannes die Doper.” Hieroor het die koning baie sleg gevoel, maar vanweë die eed wat hy voor die gaste afgelê het, het hy opdrag gegee dat aan haar versoek voldoen moet word. Hy het iemand gestuur en Johannes in die tronk laat onthoof. Hulle het sy kop in ‘n skottel ingebring en aan die meisie gegee, wat dit na haar ma toe gevat het. Sy dissipels het sy liggaam kom haal en begrawe; en hulle het dit vir Jesus gaan vertel.

Toe kap hulle sy kop af, heeltemal sinneloos, sonder rede. Hy was in die tronk gegooi omdat hy vir Herodes gesê het dat hy nie vir Herodias – die vrou van sy broer Filippus, as vrou mag vat nie.

‘n Sinnelose, tragiese dood, waarvan ons gelukkig die grusame detail gespaar is.

Hoekom het Jesus dit toegelaat? Ek weet nie. Hoekom laat God jou swaarkry toe? Ek weet dit ook nie.

Dan lees ons iets van Jesus se reaksie op hierdie tragiese nuus.

Matt 14:1
Toe Jesus dit hoor, het Hy met ‘n skuit daarvandaan weggegaan na ‘n stil plek om alleen te wees. Die mense het hiervan gehoor en Hom van die dorpe af te voet gevolg.

Jesus gaan na ‘n stil plek toe om alleen te wees. Ek glo dis omdat Hy hartseer en bedroef was oor die wreedheid en harteloosheid van die mense, dalk was Hy selfs tot in Sy siel geskok dat hulle dit gedoen het. Ek wonder wat het Hy gedink. Hy kon ingryp, maar Hy het nie. Herodes het sy mag misbruik, maar Jesus het nie Sy mag misbruik nie.

Weet jy wat sien ek hier? Dat Jesus selfs sinnelose dinge toelaat.

Maar… Jesus het nie Sy Godheid en goedheid prysgegee  nie. Ook nie Sy almag, of Sy “Ek is…” nie, ook nie Sy omgee vir die mensdom nie.

Ek glo dat Jesus saam met jou in jou swaarkry ly en selfs soos by Lasarus se graf, ‘n traan stort. Alles maak nie sin nie, en Jesus gryp nie altyd in moeilike tye in nie, maar Hy bly steeds God, Hy is langs jou en Hy is lief vir jou.

Bron:  heuning.co.za