Philip Yancey in WHERE IS GOD WHEN IT HURTS? Zondervan, 2001 pp.16–19 was geskok met die optrede van besoekers aan ’n vriendin van hom, Claudia, wat ernstig siek was in die hospitaal met kanker van die limfkliere. ’n Diaken van haar kerk wat haar besoek het, was van mening dat sy iets verkeerd in God se oë moes gedoen het en het haar aangeraai om uit te vind wat God vir haar wil sê. ’n Ander vroulike besoeker het beklemtoon dat God haar sal genees as sy net genoeg geloof kan bymekaar skraap dat sy gesond sal word. ’n Derde besoeker van haar kerk het vir Claudia ’n armvol boeke gebring oor die onderwerp waar God geprys word vir alles wat in haar lewe gebeur en sy moet kan sê “God, ek het jou lief omdat jy my so swaar laat kry.” ’n Ander besoeker, Claudia se pastoor, het haar laat voel dat haar siekte met ’n sekere doel oor haar moes gekom het.
Claudia het die raad van hierdie welmenende Christen–troosters onaanvaarbaar gevind, want sy het geglo dat die geloof wat gebaseer was op die Groot Geneesheer vrede behoort te bring en nie verwarring in ’n tyd van krisis nie.
Wat sê die Skrif oor wie veroorsaak lyding by mense?
In ’n aantal boeke in die Ou Testament soos Amos, Jesaja en Hosea word herhaaldelike waarskuwings aan Israel gegee dat indien hulle nie God se opdragte uitvoer nie, hulle deur God gestraf sal word. Hulle het ook geweet wat die straf sal wees. Die boodskap was duidelik: “verkeerde keuses lei tot pynlike gevolge”. Dit was ook die standpunt van Job se drie vriende (Job 32–36). Job was vroom en opreg en het God gedien maar God het dit op ’n dag goed gevind om sy kinders, eiendom en vriende — hy was ’n vermoënde man — sowel as sy gesondheid van hom weg te neem. Job het nie verstaan waarom God so onregverdig teen hom optree nie terwyl hy wat Job is, Hom sy lewe lank al dien en rein voor God gelewe het en dat God dit weet.
Job se drie vriende het Job daarvan probeer oortuig dat omdat hy gesondig het, God hom wil dissiplineer en dat Job moet boete doen van sy sonde om vergifnis te ontvang. Job het geworstel met God oor al die slegte dinge wat hom getref het en uiteindelik tot die besef gekom dat ons nooit vir God en Sy liefde vir ons eers moet probeer verstaan nie, en dat hy nooit sal verstaan waarom daar soveel onreg op die aarde is nie. Job het ook aan God erken dat hy niks verstaan van die wondere van die skepping en die almag van die Skepper nie. God was kwaad vir die drie vriende, Elifas, Bildad en Sofar omdat hulle nie die waarheid oor God gepraat het nie.
Die Nuwe Testament word oorheers deur verwysing na Jesus se meegevoel met siekes en gebreklikes. Hy het Sy bonatuurlike magte gebruik om te genees, nooit om te straf nie. In Lukas 13: 1–3 het mense vir Jesus kom vertel van die Galileërs vir wie Pilatus laat doodmaak het waar hulle besig was om hulle offerdiere te slag en het Jesus hulle geantwoord: “Dink julle dat hierdie Galileërs groter sondaars was as al die ander Galileërs omdat dit met hulle gebeur het? Nee, sê Ek vir julle, maar as julle julle nie bekeer nie, sal julle net soos hulle ook almal omkom!”
In Joh 9:1–12 antwoord Jesus sy dissipels se vraag wie se sonde dit is dat die man blind gebore is: sy eie of sy ouers s’n? Sy antwoord was: “Dit is nie deur sy eie sonde nie en ook nie deur sy ouers s’n nie, maar hy is blind sodat die werke wat God doen, deur hom gesien sal kan word.” Daarna het Hy die blinde van sy blindheid genees. Jesus het nie al die siek mense van Sy tyd gesond gemaak nie, maar God se grootheid is geopenbaar deur verskeie wonderwerke waarmee hy mense se pyn en lyding genees het.
Die doel van lyding en swaarkry
Yancey (pp. 231–233) het daarop gewys dat as jy lyding ervaar, beteken dit nie dat God jou verlaat het nie, in teendeel, deur mens te word het Hy bewys dat Hy ons kreune van swaarkry hoor en selfs saam met ons kreun. Hy het ons nooit ’n lewe sonder swaarkry op aarde beloof nie maar dat as ons beproewing verduur, sal Hy langs ons staan soos die vierde persoon in die vuuroond saam met Daniël se vriende. Wat ons ook al mag deurgaan, het God ook deurgegaan. Lyding kry vir ons betekenis as ons dit beskou as deel van ons kruis wat ons opneem om Jesus te volg.
God se boodskap aan Job sowel as aan jou en my is dat terwyl ons op aarde is, ons nooit al die antwoorde sal kan kry oor waarom al die lyding en onreg in hierdie lewe voorkom en waarom slegte dinge jou soms tref nie. Dank God vir Sy onvoorwaardelike liefde vir jou, al bevind jy jou op daardie stadium in jou lewe in die diepste swaarkry, en bid gereeld: “Dit is vir my goed dat ek swaargekry het, want daardeur het ek u voorskrifte geleer” (Ps. 119:71). Swaarkry moet jou nader aan God bring en nie van Hom vervreem nie.
Ons soek te maklik verskonings vir dinge wat verkeerd loop. Apartheid is nie ons skuld nie, dinge by die werk wat skeefloop is nie my skuld nie. Iemand anders is altyd die skuldige. Ons is nie bereid om die verantwoordelikheid vir iets wat verkeerd loop te aanvaar nie. Die blaam word heel maklik verskuif.
Dalk is dit tyd dat ons erken as ons verkeerd was. Moenie wegskram van die waarheid nie. Kyk die lewe in die oë en erken jou skuld. Moeilikheid word soveel vinniger opgelos as mens kan erken dat jy verkeerd was. Hoe vinniger daardie belydenis gedoen word, hoe vinniger kan daar oplossings gevind word vir dit wat verkeerd geloop het.
Onthou om sommer vandag op te hou om ander te blameer. Neem verantwoordelikheid vir jou optrede en besluite en moenie blaam verskuif na ander nie. Neem ’n besluit om te erken as jy verkeerd is en jammer te wees vir jou verkeerde optrede. Moenie huiwer om verskoning te vra nie. Voor God staan ons almal naak, want Hy weet alles van jou. Hy ken jou deur en deur en weet wat jy gedoen het. Hom kan jy nie flous nie. Bely eerstens voor God, want voor God staan jy alleen met jou sonde. Gaan dan na die betrokke mense om te sê dat jy verkeerd was. Wees totaal eerlik en moenie nog deeltjies wegsteek nie. Neem verantwoordelikheid vir dit wat jy verkeerd gedoen het.
Gebed
Here, ek staan skuldig voor U. Vergewe my. Gee vir my die woorde om eerlik voor mense te staan as ek verkeerd is.
Bron: ekerk.org
Woeste ou, maar sy bedoelings was aanvanklik goed. Hy het geglo die Christendom was ‘n bedreiging vir die Judaïsme. O jitte, maar toe ontmoet hy die lewende Jesus!
Eers so ‘n paar feite oor Paulus:
1. Hy was ‘n toegewyde Fariseër, en het die Ou-Testamentiese geskrifte goed geken. Hy was ‘n student van Gamaliël, en het goeie opleiding gehad. Hy was dus nogal ‘n geleerde man.
2. Sy naam was eers Saulus en word later Paulus genoem, en nie direk na sy bekering nie. ‘n Lang tyd het verloop voordat hy Paulus genoem word.
3. Hy was nooit getroud nie, en het homself onderhou deur tente te maak.
4. Ons lees nêrens dat hy ooit vir Jesus fisies ontmoet het, toe Jesus op aarde was nie.
5. Paulus was nie ‘n dissipel nie. Hy was ‘n apostel wat deur God aangestel was.
6. Paulus het 13 van die 27 boeke van die nuwe Testament geskryf. Bykans die helfte.
7. Ons lees nêrens in die Bybel hoe Paulus gesterf het nie, maar volgens buite Bybelse bronne is hy onthoof vir sy geloof.
‘n Baie baie merkwaardige man.
In die Bybel begin Paulus (oftewel Saulus) se verhaal in Hand 7 : 8 waar hy by was met Stefanus se dood. “Die getuies het hulle klere neergesit by ‘n jongman met die naam Saulus”. En dan Hand 8 : 1 “Ook Saulus het hierdie moord goedgekeur.”
Hand 8 : 1 – 3
1 Ook Saulus het hierdie moord goedgekeur. Daardie dag het daar ‘n hewige vervolging van die gemeente in Jerusalem begin. Al die gelowiges behalwe die apostels is uitmekaar gejaag en verstrooi oor die gebiede van Judea en Samaria.
2 Godvresende mense het vir Stefanus begrawe en daar is baie oor hom gerou.
3 Saulus het die kerk probeer uitroei. Hy het van huis tot huis gegaan, mans en vrouens laat uitsleep en hulle in die tronk laat sit.
Maar shame, dit het nie lank gehou nie.
Hand 9 : 1 – 5
1 Intussen het Saulus soos ‘n besetene voortgegaan om die volgelinge van die Here met die dood te dreig. Hy het na die hoëpriester toe gegaan
2 en van hom bekendstellingsbriewe aan die sinagoges in Damaskus gevra. Sy doel was om al die aanhangers van die leer van die Here wat hy daar kry, mans sowel as vrouens, gevange te neem en na Jerusalem toe te bring.
3 Toe hy op reis naby Damaskus kom, het daar skielik ‘n lig uit die hemel op hom gestraal.
4 Hy het op die grond neergeval en ‘n stem vir hom hoor sê: “Saul, Saul, waarom vervolg jy My?”
5 “Wie is U, Here?” vra hy toe. “Ek is Jesus,” antwoord Hy. “Dit is vir My wat jy vervolg”
Wie is U, Here? Ek is Jesus. Wow, hoe ongelooflik is die manier waarop Jesus Homself openbaar. Hy sê nie, “Ek is die Here” of “Ek is God” nie. Nee, Hy sê: “Ek is Jesus, die een wat jy vervolg”. Paulus het nog altyd in God geglo, en Hom verdiep in sy godsdiens, maar hy het vir Jesus se volgelinge vervolg. En dis Jesus wat in sy lewe ingryp. Amazing!
Nou ja, die res is (soos hulle sê), geskiedenis. Saulus word Paulus, later Hand 13 : 9 En Paulus, (dit is Saulus) begin onder die nie-Jode werk. Sy hooftaak waarvoor God hom oproep. Maar boeta, dit was nie ’n maklike taak nie!
2 Kor 11 : 21b – 31
21 Laat my dan maar tot my skande erken dat ons vir sulke dinge te swak was! Nou praat ek soos ‘n dwaas: enigiets waarop iemand aanspraak maak om te roem, daarop kan ek ook roem.
22 Is hulle Hebreërs? Ek ook. Is hulle Israeliete? Ek ook. Stam hulle van Abraham af? Ek ook.
23 Is hulle dienaars van Christus? En nou praat ek asof ek van my verstand af is: ek nog meer! Ek het harder gewerk, ek was meer in die tronk, ek is meer dikwels geslaan, ek was dikwels in doodsgevaar.
24 Vyf maal het ek van die Jode die gebruiklike straf van nege en dertig houe gekry,
25 drie maal het ek lyfstraf gekry, en een maal is ek met klippe gegooi. Drie maal het ek skipbreuk gely en een maal het ek ‘n dag en ‘n nag in die oop see deurgebring.
26 Ek was dikwels op reis en in gevaar: daar was gevare van riviere, gevare van rowers, gevare van my volksgenote en gevare van heidene; gevare in die stad en gevare in die veld; gevare op see en gevare onder vals broers.
27 Daar was vir my harde werk en swaarkry, dikwels nagte sonder slaap, dikwels honger en dors; en dikwels was ek sonder kos, sonder skuiling of bedekking teen die koue.
28 Behalwe dit alles was daar nog die daaglikse bekommernisse, die besorgdheid oor al die gemeentes.
29 As iemand swak is, voel ek asof ek self ook swak is; as iemand in sonde val, voel ek asof ek ook deur vuur gaan.
30 As daar dan geroem moet word, sal ek roem, maar dan oor my swakhede.
31 Die God en Vader van die Here Jesus weet dat ek nie lieg nie. Aan Hom kom die lof toe tot in ewigheid!
Vyf maal die 39 houe straf; dit beteken hy het 195 houe op sy lyf gekry met ‘n sweep met staalpunte. Elke hou het sy liggaam oopgekloof, oor sy hele lyf. Wat waarskynlik met sulke dik, opgehewe letsels gesond geword het. Hemel man, die man moes soos ‘n jigsaw puzzle gelyk het. 195 hale. Drie maal lyfstraf – by die Romeine – hulle het nie soos die Jode getel tot 39 nie (‘n Joodse wet het bepaal dat 40 nie oorskry mag word nie). Die Romeine het geslaan om dood te slaan. Net waar hulle plek kry. Hy is gestenig, het hongersnood gely, is deur seerowers aangeval, het amper op ‘n skip vergaan, was sonder bedekking teen die koue. Uiteindelik het hy gesterf vir sy geloof. Hoekom het hy dit gedoen? Why bother. Eers vervolg hy Christene, met die hele gesags- en regstelsel agter hom, en dan draai alles om, en sy aardse lewe verander in hel.
Hoekom op aarde doen hy dit? Hoekom so swaar kry? Paulus gee self die antwoord. 1 Kor 9 : 16 “As ek die Evangelie verkondig, is dit nie vir my ‘n rede om te roem nie. Ek verkondig die Evangelie omdat ek moet, en wee my as ek dit nie doen nie”.
Fil 1 : 21 “….. want om te lewe, is vir my Christus, en om te sterwe, is vir my wins”.
Dis hoekom Paulus dit doen. Toe Jesus aan hom verskyn, toe verstaan hy. Solank hy lewe, kan hy Christus verkondig, maar as hy sterwe, is hy in die hemel, by Christus.
Paulus is reeds vir 2000 aardse jare, saam met Jesus in die hemel.
Paulus het net een lewenstaak gehad, en dit was om siele vir Christus te wen. Hoe vaar ek en jy? Hoeveel hale is op jou lyf? Wat is jou skip wat vergaan het se naam? Al koud gekry en gegesel vir die Evangelie? Of gestenig? Hoeveel keer het ek en jy honger gaan slaap vir die evangelie? Siestog, dan sê ons ons Christene begin meer en meer vervolg word!
As dit al hoe moeiliker sou raak om ‘n Christen te wees, sou ons ‘n Paulus-toets slaag? Ek glo nie ek sou nie.
Maar kom ons gaan saai ook die saad, dis vreeslik maklik – hier in Suid-Afrika.
Bron:heuning.co.za
’n Nuwe begin
Dit is vir Frans lekker om vir die eerste keer ’n ander kultuur te leer ken en hy beskou dit as ’n goeie fase waar hy kan fokus op ’n nuwe visie vir die pad vorentoe. “Ek het ongelooflike tye by die Bulle en by die Leeus gehad, en nou betree ek die internasionale arena. Ek leer om die Here op ’n heel ander manier te vertrou as waaraan ek gewoond was.
“Ek is na ’n land toe waar ek niemand geken het nie en is absoluut op die Here aangewese om my guns te gee. Ek wil graag meer as net rugby bied, maar die Here is die een wat jou toegang gee tot die hart van ander mense en jou geleentheid gee vir inspraak. Ek geniet dit hier, nie net omdat ek iets vir hulle beteken nie, maar ook vir wat hulle vir my beteken.”
Waar het alles begin?
Frans het, soos hy dit stel, “onder die geklank van die Woord” grootgeword met die Evangelie wat hy gereeld by die skool en in die kerk gehoor het. Tog getuig hy dat sy verhouding met die Here eers ‘n werklikheid geword het toe die Heilige Gees sy oë oopgemaak het en hy die Here as sy Verlosser en Herder van sy lewe aangeneem het.
“Op skool het my talent in sport my identiteit bepaal, maar die dag toe teleurstellings en terugslae my aan die einde van myself gebring het, het ek antwoorde gaan soek by die Here wat ek in die skool en kerk leer ken het. In daardie soeke het ek by Hom uitgekom. In Sy teenwoordigheid het ek besef dat my lewenswyse, gesind-
heid en taalgebruik Hom nie verheerlik nie. Die Gees het my bewus gemaak van my hardkoppige, sondige lewenswyse en dít ten spyte daarvan dat ek reeds my geloofsbelydenis in die kerk afgelê het.
Ek het besef dat ek besig was om Jesus se genadeoffer aan die Kruis vir my sondes, goedkoop te maak. Dit het my tot ’n diepe berou gebring. Ek het my lewenswyse bely en die Here om vergifnis gesmeek en Hom gevra om alles nuut te maak, soos Hy in Sy Woord beloof, sodat my lewe daarvan sal getuig dat Hy my Herder is en dat ek ernstig oor my verhouding met Hom is.”
Wie ’n vrou vind. . .
Frans en Anélia het ontmoet nadat hy van Engeland af teruggekom het waar hy ’n jaar lank skoolgehou en rugby gespeel het. Frans sê dat hy nooit die dag sal vergeet toe hy Anélia vir die eerste keer ontmoet het nie: “Haar lewenslustigheid en sprankelende warm persoonlikheid het my onmiddellik aangetrek. Haar uitstaande kwaliteit is haar bereidheid om haarself op te offer. Sy sal alles vir my en die kinders gee; dit maak nie saak watter tyd van die dag of nag dit is nie. Wanneer ek byvoorbeeld by die huis aankom, staan sy reg om dit vir my lekker te maak. Dit laat my nog altyd so welkom voel. Ek weet dat sy my regtig liefhet.
’n Lang wag vir hulle kinders
In 2013 is die paartjie deur ’n moeilike tyd toe hulle drieling op 27 weke vroeggebore is. Voor die koms van die drieling het hulle die Here sewe jaar lank vir hulle eersteling, Izebella, vertrou. Frans vertel: “Dit het lank gevat vir Anélia om swanger te word, maar van die begin af het ons die pad met die Here gestap. Ná Izebella se geboorte het Anélia twee miskrame gehad en elke keer was dit ’n groot teleurstelling. Sy het egter Jesaja 49:16 en 17 van die Here ontvang as belofte dat Sy weer kinders sal hê: ‘Kyk, Ek het jou in die handpalms gegraveer, jou mure is gedurig voor My. Jou seuns kom gou.’ Dit was ’n lang pad, ’n proses waartydens ons al twee se geloof gegroei het. En toe, vyf jaar na Izebella se geboorte, het God ons met ’n drieling geseën!”
Prediker sê elke ding het sy vaste tyd, en dié Skrif was die eerste wat deur Frans se gedagtes gegaan het toe hy die boodskap kry dat die drieling vroeggebore gaan word. “Ek het met absolute vrede in my hart hospitaal toe gery in die wete dat dit die regte tyd vir hulle geboorte is,” vertel hy. Júan, Mícaela en Dánièle het vanjaar twee jaar oud geword en hardloop saam met ousus Izebella die huis vol en hou Pa en Ma jonk en op hulle tone.
Die gawe van ouerskap
Vir Frans is dit baie belangrik dat sy kinders ook die gawe van geloof sal ontvang en die Here met hulle hele hart sal liefhê. Ek en Anélia wil ‘n omgewing skep waarbinne ons kinders tot volwassenheid kan groei, nie net fisiek en intellektueel nie, maar ook geestelik. Ek wil hulle goeie gewoontes leer soos om reg te eet, gereeld te oefen, maar ook dat dit nie draai om wat met jou gebeur nie, maar hoe jy daarop reageer.”
Frans bid gereeld saam met sy kinders: “Ek glo dit is my voorreg as die geestelike hoof en hoewel Anélia ook saam met hulle bid, doen ek dit graag.” Hy “kuier” saam met Izebella voordat hulle in die aand saam bid. “Partykeer is ek nie hier nie, dan bid ek oor die telefoon saam met haar. Dit is deel van ons lewe; sy weet die eerste en laaste deel van haar dag gaan aan die Here.”
Wees betrokke by die kerk
Die gesin woon Ligpunt Kerk in Pretoria by en is by ’n oulike selgroep ingeskakel. Frans glo in betrokkenheid by die kerk: “Jy moet by die Here uitkom, maar ook ander mense dien en deel wees van die liggaam van Christus. Jy het ’n rol om te speel in hulle lewens en hulle in jou lewe, só vorm ons mekaar.”
Geestelike vaders en mentors
Frans beskou mentors as ’n noodsaaklikheid. “Die vermoë om wysheid te bekom deur te luister en te kyk na ander se lewenswyse is ’n kortpad na goeie besluite,” sê hy. “Ten spyte daarvan dat my ouers oorlede is toe ek nog ’n jong man was, het die Here my met ’n wonderlike span rolmodelle, familie, vriende, onderwysers en predikante geseën,” vertel Frans. “Godsmanne wat my die pad gewys het. Dit het my gehelp om goeie besluite oor my toekoms te neem.
“Ek het oom Ben en tannie Alma Botha gehad wat na my omgesien het terwyl ek op skool was. Verder het onderwysers soos
Joggie Grobbelaar en Koos de Jager, en mnr. Ferdie Preller, die skoolhoof van Hoërskool Tom Naude, ’n enorme positiewe invloed in my lewe gehad. By die kerk het ds. Storm, ds. Wagenaar en skoonpa Koos Prinsloo my goeie leiding gegee en laat droom oor die toekoms en om ’n sukses daarvan te maak. Ek glo dat dit belangrik is om by die regte plekke na mentors te soek. Ek dank die Here dat ek by die kerk uitgekom het. Dit was die eerste goeie besluit wat ek in my lewe geneem het; daar het ek die regte mense ontmoet wat in my lewe ingespreek het en vir my omgegee het.”
Raad vir sportmanne
Dit is menslik om deur af seisoene te gaan. As die Here nommer een bly, is dit eintlik maklik. Aan die begin het jy die Here nodig, want jy het niks, jy soek Hom met jou hele hart, maar namate jy meer sukses behaal, bestaan die gevaar dat jy dink jy het Hom minder nodig. Hou Hom as nommer een, laat die Here jou identiteit bly en behou jou eersteliefde. Hou by die beginsels wat jou gebring het waar jy is. As jy sukses bereik en jy het nie goeie beginsels nie, kan die fokus verskuif na geld, na wêreldse besittings en dan is die ‘main thing’ nie meer die ‘main thing’ nie. Dit is die begin van die einde! As jy nie die Here nommer een hou nie, gaan jy lyk, praat, en doen soos die wêreld; jy gaan lief wees vir die wêreld.”
Die Here is my Herder
Frans se gunstelingskrifgedeelte is Psalm 23:1: “Die Here is my herder, ek kom niks kort nie.” Hy sê dan ook: “Hy lei my, Hy voed my, Hy beskerm my. Ek het vrede, want Hy is vir my.” Dit is duidelik dat Frans die Here inderdaad as Sy Herder in die spore van geregtigheid volg.”
Bron: ekerk.org
Teen die agtergrond van Jesus se geheime tot geluk in Matteus 5, gaan dit oor ‘n vorm van geluk wat vreemd is in ons daaglikse leefwêreld. Jesus se geluk gaan oor ‘n totaal ander lewenswyse. Hemelse en aardse, sienlike en onsienlike kom hier bymekaar. Dis asof die hemel op die aarde neergedaal het, sodat mense ware geluk op aarde kan ontdek, beleef en geniet. Daarom word ons “geseëndes” genoem, “drie maal gelukkiges”, “welgeluksaliges”. Jesus se koms deur sy Gees in jou, keer jou hele lewe om: jou “eie ek” sterf om te kan lewe, jy gee om te kan ontvang, jy verloor om te kan wen …
Geheim 8 se geluk in vervolging het dan te doen met ‘n ervaring dat jy as Jesus-mens al hoe meer soos ‘n vreemdeling voel in die wêreld van vandag. Jy voel net nie meer tuis tussen mense wat geluk in verkeerde goed soek nie. Jou dieper dimensie wat God raak leef, beteken dat jy ander standaarde het vir reg en verkeerd. Die geestelike word belangriker as die materiële, die ewige word belangriker as die tydelike, die innerlike word belangriker as die uiterlike, wat God wil hê word belangriker as wat mense vereis …
… en so word “vervolg” ‘n ervaring van “ek is in die minderheid, die meerderheid voel nie soos ek nie”, “ek wil liewer minder besit, as om nog bymekaar te maak”, “aardse pret is leeg en sonder betekenis”.
En op hierdie ewigheidspad na God se volmaakte heerlikheid, leef ek as Jesus-mens al hoe meer binne die ervaring van God se wil. Vanuit ‘n diep innerlike geluk, vind ek ‘n kalmte binne in my wat na buite sigbaar word vir ander. Al hoe meer word God alles in my en word my eie dinge minder belangrik. So word ek al hoe meer eg deel van “die koninkryk van die hemel.”
Jesus se geheim tot geluk is SLEGS in God!!!
Bron:http://doomcharl.blogspot.co.za/
As Paulus in Galasiërs 6:2 skryf dat ons mekaar se laste moet dra, bedoel hy nie mekaar se “hang–ups,” selfsugtige behoeftes en sielkundige “issues” nie. Hy bedoel ons moet mekaar bystaan in swaarkry, armoede, krisisse en geestelike worstelinge. Hy bedoel ons moet mekaar met die liefde van Christus ondersteun. Dis iets anders as om ander se apies op ons skouers te laai. Dit veroorsaak dat ons nie doen waarvoor die Here ons geroep het om te doen nie. Ons is dan te besig om ander se “issues” en gemors te probeer uitsorteer wat hulle veroorsaak het sonder dat hulle eienaarskap vir hulle probleme aanvaar. Wat is die oplossing? Wel:
Besluit in elke situasie of jy ’n apie dra, en of jy ’n las vir iemand in Jesus se Naam dra. Doen jy iets vir iemand omdat jy skuldig voel, of omdat jy gemanipuleer is om dit te doen, of omdat jy ’n “people pleaser” is wat nie kan nee sê nie? Of dra jy iemand se laste sodat hulle God se nabyheid kan beleef en opgebou gaan word in hulle geloof? Doen jy dinge in die Naam van Jesus vir ander sodat Hy verheerlik kan word en hulle die kans staan om God se hartklop vars te hoor, of doen jy dit omdat jy skuldig voel, of deur ander misbruik word om hul sondige/foutiewe leefstyl in stand te hou? In elke situasie is daar wysheid en onderskeiding nodig om die verskil tussen apies en laste te ken.
Gee daardie apie terug. Besluit wie besit die probleem. In elke situasie moet daar duidelikheid wees wie se probleem ter sprake is. Laat persone binne enige apie–dra situasie verantwoordelikheid aanvaar vir hulle probleme. Dan kyk jy saam met hulle hoe jy hulle met hulle probleem kan help. Met ander woorde, jy ignoreer nie ander apies nie, jy besluit net wie s’n dit is en hoe om daardie persone met die apie ten beste te dien om dit self van hul skouer af te laai. Doen dit by wyse van ’n deursigtige gesprek met praktiese uitkomste waarbinne jy hulle met die liefde van die Here bystaan om verantwoordelike besluite te neem.
Dis lewensbelangrik om mekaar se laste te dra, nie mekaar se apies nie. Trouens, ander se apies op jou eie skouers keer jou om Christus se doel met jou eie lewe te bereik. Dit maak dat jy die slagoffer word van ander se foutiewe leefstyl, of van jou eie begeerte na erkenning en aanvaarding. Ware vryheid is om mense nader aan Christus te bring, nie om hulle swak gewoontes en foutiewe gedrag in stand te hou nie. Gee asseblief al daardie apies terug sodat daar plek vir laste op jou skouers kan wees.
Bron:ekerk.org
Tweedens wil ‘n mens seker maak om in jou uiteensetting van wat die aanhangers van ‘n bepaalde godsdiens glo, ‘n getroue weergawe te gee van wat geglo word. Maar byna geen godsdiens verteenwoordig ‘n monolitiese sisteem van denke en geloofsoortuigings nie. As praktiserende gelowiges onderling verskil oor presies wat hulle glo, dan is dit waarskynlik vir enige buitestander onmoontlik om ‘n uiteensetting daar te stel wat almal tevrede gaan stel. Dis dus byna onvermydelik dat ‘n oorsigtelike beskouing in sekere opsigte ‘n oorvereenvoudiging sal wees (raadpleeg daarom gerus die naslaan bronne aan die einde van hierdie artikel).
(2005 statistiek)
Gegewe die bogenoemde voorbehoude, toegewings en kompleksiteit, kan dit steeds ‘n waardevolle poging wees om die verskillende godsdienste oorsigtelik in oënskou te neem. Met hierdie vergelykende oorsig is daar egter ‘n spesifieke agenda. Daar is die persepsie by baie mense in vandag se pluralistiese samelewing dat alle godsdienste “wesenlik dieselfde en slegs oppervlakkig verskillend” is. Dis my oortuiging en die doel van hierdie vergelyking om aan te toon dat so ‘n siening nie erns maak met die spesifieke en teenstrydige lering van die wêreld se godsdienste nie. By nadere ondersoek (waarvan hierdie slegs ‘n inleidende doel dien) behoort dit vir enigiemand duidelik te word dat die wêreld se godsdienste slegs oppervlakkig dieselfde is, maar eintlik wesenlik verskillend. Godsdienstige pluralisme is dalk polities korrek, maar doen die unieke aard van elke godsdiens geen guns nie, en misken die onversoenbare elemente tussen godsdienste. (Vir ‘n meer breedvoerige bespreking van godsdienstige pluralisme en waarom dit ‘n onhoudbare siening is, sien my artikel Die Bergtop, Die Olifant en Die Drie Blinde Mans.)
Vir my doeleindes hier verstaan ek die begrip godsdiens as die historiese stel antwoorde wat bepaalde groeperings van mense gegee het op die groot lewensvrae waarmee mense al van die vroegste tye af worstel. Verskillende godsdienste antwoord dus verskillend op vrae soos: Wat is die realiteit? Hoekom is ons hier? Hoe moet ons leef? Waarheen is ons op pad? Wie of wat is God? Wat is fout met die wêreld? Wat is die oplossing daarvoor? Alle godsdienste verteenwoordig dus ‘n spesifieke wêreldbeeld en probeer spesifieke inhoud aan daardie beeld van die wêreld gee.
Drie Basiese Wêreldbeelde
Die wêreld se godsdienste kan in drie basiese wêreldbeelde ingedeel word:
- Naturalisme: Alles wat bestaan (realiteit) kan in terme van materie en die wette waarvolgens dit funksioneer, beskryf word. Die mens is ‘n fisiese wese en die resultaat van blinde en toevallige evolusionêre prosesse. (Voorbeelde: Ateïsme, Agnostisisme, Humanisme. Let wel , die term “ideologie” eerder as “godsdiens” mag dalk hier meer gepas wees.)
- Monisme: Alles wat bestaan (realiteit) is in wese spiritueel (nie-fisies) van aard en alles is deel van ‘n onpersoonlike en ononderskeibare geheel. Die heelal is ‘n manifestasie van die spirituele en in ‘n sin minder werklik as die geheel waarvan dit deel is. Die mens is in wese gelyk aan die aard van die spirituele geheel. (Voorbeelde: Boeddhisme, Hindoeïsme, New Age)
- Teïsme: Alles wat bestaan (realiteit), fisiese en nie-fisiese entiteite, is deur God geskep. God self is ewig (ongeskape) en persoonsmatig. Die mens is na die beeld van God geskape en het ‘n fisiese en nie-fisiese komponent wat in wisselwerking tot mekaar staan. (Voorbeelde: Christelike geloof, Islam, Judaïsme, sommige Tradisionele Godsdienste)
Die volgende skema is nog ‘n manier om ‘n paar basiese opsies te verstaan in wat die verskillende godsdienste oor God of ‘n Godheid glo (die uiteensetting kan natuurlik verder verfyn word). Die Christelike geloof word in rooi aangedui:
Sewe Wêreld Godsdienste
In die kort oorsig wat volg gaan die fokus val op slegs sewe van die wêreld se bekendste (en in sommige gevalle ook grootste) godsdienste. In my verwysing na hierdie godsdienste se belangrikste simbole, outoriteitsfigure, belydenisse, terme, konsepte, geskrifte en gebruike, maak ek glad nie daarop aanspraak dat dit enigsins ‘n volledige of selfs besonder genuanseerde beskrywing verteenwoordig nie. Hopelik is dit darem ook nie ‘n karikaturisering nie en kan dit wel handig wees om ‘n goeie indruk te kry van die belangrikste elemente in elke godsdiens.
Die volgende tydslyn (uit The Compact Guide to World Religions, p.25) plaas die ontstaan van verskillende godsdienste in konteks:
Die Christelike geloof
Die kruis is die bekendste simbool in die Christendom en verteenwoordig God se liefde, genade en vergifnis deur Jesus se sterwe aan die kruis vir die mens se sonde. In die vroeë Christendom, tydens die vervolging van die eerste Christene, was ook die vis ‘n simbool van geloof in Christus. In die Griekse alfabet vorm elke letter van die woord ΙΧΘΥΣ (Grieks = ichthus, vis) ‘n akroniem wat staan vir “Jesus Christus, Seun [van] God, Verlosser.”
Die Christelike geloof het ontstaan rondom Jesus, die Christus (Grieks = Christos, gesalfde), die historiese persoon (± 4 vC – ± 33 nC) wie se geboorte die ganse menslike geskiedenis in twee verdeel het (daar word na alle gebeure verwys as vóór Christus of ná Christus). Die eersteChristene (volgelinge van Jesus) het in die eerste ongeveer drie eeue onder streng vervolging gebuk gegaan en het grootliks as ‘n ondergrondse beweging bymekaar gekom. Dit was eers in die vierde eeu nadat die Roomse keiser Konstantyn die vervolging van Christene onder wet verbied het, dat die Christendom ‘n gestruktureerde en geïnstitusionaliseerde vorm begin aanneem het. Die Christendom kan sedertdien in drie hoofvertakkings verdeel word: Rooms Katoliek (vanaf ongeveer 440 – 461 nC toe Biskop Leo I die eerste persoon is wat daarop aanspraak maak om finale outoriteit te hê oor die ganse Christendom), Oosters Ortodoks (vanaf ongeveer 1054 nC toe Pous Leo IX die leier van die Oosterse kerk geëkskommunikeer het) enProtestants (vanaf ongeveer 1517 nC toe Martin Luther sy 95 stellings in protes teen ‘n kerk se deur in Wittenberg, Duitsland, vasgespyker het). Die Protestantisme kan verder in verskeiedenominasies (hoofsaaklik te wyte aan verskille in die formulering van belydenisskrifte en kerklike organisering) verdeel word.
Christene beskou die persoon Jesus, as een van die sentrale en belangrikste aspekte van hul geloof (in teenstelling met ander godsdienste wat hoofsaaklik hul leiersfigure se leringebeklemtoon). Dit is so omdat Christene in die Goddelike natuur van die persoon Jesus glo, hoewel hulle ook sy menslike natuur bevestig. Christene glo verder in die Drie-eenheid van God – drie onderskeibare, maar onskeibare persone (Vader, Seun en Heilige Gees) wat een Goddelike natuur deelagtig is (die konsep van die Drie-eenheid veronderstel daarom nie drie gode nie en ook nie bloot drie manifestasies van God nie).
Christene glo dat God homself en sy wil in die skryf van die Ou en Nuwe Testament (die Bybel) geopenbaar het deur die Goddelike inspirasie van mense. Die Bybel is oor ’n tydperk van 1600 jaar deur ± 40 mense met geskryf.
Die Christelike wêreldbeeld verduidelik dat alle mense in ‘n vervreemde toestand van God gebore word, maar dat God dit moontlik maak om in ‘n verhouding met God te tree en mense dan ook na so ‘n verhouding roep. So ‘n verhouding begin met geloof – die aanvaarding dat Jesus se dood as vergewing van sonde en sy liggaamlike opstanding uit die dood as oorwinning oor sonde, so ‘n verhouding moontlik maak. Die Christelike lewe is die uitvloeisel van ‘nwedergeboorte (‘n nuwe lewe en toetrede tot ‘n verhouding met God) en word gekenmerk as ‘n dankbaarheidsleefstyl weens God se vergifnis en liefde.
Lyding in die wêreld is die gevolg van sonde en ‘n gebroke wêreld, en word deur bonatuurlike bose magte uitgebuit. Die mens wat God se genade (onverdiende vergewing van sonde) verwerp sal die gevolge van sonde beleef deur vir ewig van God geskei te wees (die hel) en het geen aanspraak op ‘n ewige lewe saam met God in die hemel na die dood nie.
Islam
Die Islam geloof het histories geen simbool gehad nie en diesekelmaan en ster wat in baie Moslemlande se vlae verskyn, word nie deur alle Moslems as ‘n simbool van Islam aanvaar nie. Tog word dit vandag algemeen met Islam geassosieer. Die Arabiese spelling van die woord “Allah” word egter dikwels ook as simbool vir Islam gebruik.
Islam beteken onderwerping aan die wil van God en die persoon wat homself so onderwerp word ‘n Moslem genoem. Daar is basies drie hoofvertakkings in Islam:
- Sunni Islam: Die grootste groep (ongeveer 85%) wat glo dat Mohammed (570 – 632 nC) gesterf het sonder om ‘n opvolger aan te stel om die Moslem gemeenskap te lei en daarom kan enige goeie Moslem ‘n leier wees.
- Sji’a Islam: Hierdie kleiner groep glo dat Ali, Mohammed se skoonseun, deur Mohammed as sy opvolger (die eerste Imam) aangestel is om as leier vir die Moslem gemeenskap te dien. Opeenvolgende leiers is ook slegs uit die nageslag van Ali.
- Sufi: Hierdie is eintlik ‘n saambreelterm vir ‘n klein mistiese beweging in Islam wat ‘n esoteriese filosofie en beskouing van geloof en God aanhang.
Die belangrikste van die geloofsartikels (belydenisse) van Islam is die volgende:
- God: Daar is geen ander God as Allah nie en Mohammed is sy profeet.
- Engele: Elke persoon het twee engele aan hom/haar toegedeel wat boekhou van die goed en kwaad wat hulle doen. (Daar is ook die jinn, engel-geeste met ‘n lae rang wat gewoonlik slegte bedoelinge het en van mense besit kan neem.)
- Die profete van God: Volgens die Koran het God ‘n profeet na elke nasie gestuur om die boodskap te bring dat daar net een God is. Van die belangrikste Bybelse profete is Adam, Noag, Abraham, Moses, Dawid, Solomon, Jona, Johannes die Doper en Jesus. Die Koran ontken egter baie spesifiek dat Jesus die Seun van God was. Mohammed is die laaste en belangrikste profeet en Allah het Sy wil deur die engel Gabriël aan Mohammed gedikteer wat later deur sy volgelinge neergepen is.
- Heilige geskrifte: Die Wet van Moses, die Psalms van Dawid, die Evangelies aangaande Jesus en die Koran deur Mohammed. Moslems voer aan dat al hierdie geskrifte, behalwe die Koran, in die hande van die Jode en Christene korrupsie ondergaan het. (Baie van die argumente wat deur liberale teoloë gebruik word om die historiese betroubaarheid van gebeure in die Nuwe Testament in twyfel te trek, word ook deur Moslem geleerdes gebruik.)
- Voorafbepalende wil van God: Die Koran verleen steun aan die idee dat alles volgens die direkte wil van God gebeur.
- Oordeel (na die paradys of die hel) geskied volgens die balans tussen die hoeveelheid goeie dade in vergeleke met die hoeveelheid slegte dade wat ʼn persoon gedoen het. Allah se goedkeuring hang dus af van die mate waarin iemand Allah se wette nakom. Die belangrikste van hierdie wette is die Vyf Pilare van Islam:
- ‘n Opregte belydenis van shahadah: “Daar is geen ander God as Allah en Mohammed is sy profeet.”
- Gereelde gebed (salat) drie of vyf maal per dag in die rigting van Mekka, sowel as gemeenskaplike gebed op ‘n Vrydagmiddag twaalfuur.
- ‘n Algehele vas (sawm) gedurende dagligure in die maand van Ramadan
- Die gee van aalmoese (2,5% van jou inkomste) vir armes en behoeftiges (of ook vir sending).
- ‘n Pelgrimstog (Haj), indien gesondheid en finansies dit toelaat, na die stad Mekka waar die bekende swart rots, die Ka’aba geleë is wat ‘n plek vir verering van Allah is.
- ʼn Sesde pilaar word soms ook bygevoeg, nl. Jihad (struweling): dit word meestal verstaan as die uitdra van die boodskap van Islam deur geweld of deur oorreding.
Judaïsme
Die ster van Dawid en die menora (sewearmkandelaar) is simbole van die Judaïsme. Die menora wat in die tabernakel se trek deur die woestyn en in die tempel in Jerusalem gebruik is, is egter die oudste simbool en ook die embleem van die moderne staat Israel. Die ster van Dawid is egter ook ‘n baie kenmerkende simbool en verskyn in Israel se landsvlag.
Judaïsme verteenwoordig die geloof in een God, die persoonlike Skepper en Onderhouer van alle dinge. Voor die agtiende eeu was daar basies net een vorm van Judaïsme, maar vandag kan daar tussen drie hoofvertakkings onderskei word (alhoewel daar ander ook is):
- Ortodokse Judaïsme: ‘n beklemtoning van tradisie en ‘n streng onderhouding van die Wet van Moses (die 613 wette van die Torah) soos deur die Rabbi’s (200 vC – 550 nC) geïnterpreteer.
- Gereformeerde Judaïsme: ‘n beklemtoning van etiese riglyne en die beginsels wat die profete geleer het.
- Konserwatiewe Judaïsme: ‘n vertakking wat êrens tussen die streng tradisionele Ortodokse siening en die meer moderne en liberale Gereformeerde siening lê.
In die Judaïsme word die Tenakh (die Ou Testament) as heilige geskrif beskou en kan in drie dele opgedeel volgens belangrikheid: die Torah (eerste vyf boeke van Ou Testament), die Profete en die Geskrifte. Ander belangrike geskrifte is die Talmoed, ‘n versameling van Rabbiniese kommentaar op die Torah.
Die meeste Jode verwag nie eintlik meer ʼn persoonlike Messias wat kom om Israel van onderdrukking te bevry nie, maar die hoop is nou meestal op ‘n messiaanse era waar waarheid en geregtigheid sal seëvier. Daar is verskeie sienings oor Jesus, van ‘n goeie leermeerster tot ‘n valse leraar tot bloot ‘n legende.
Die menslike natuur word as moreel neutraal beskou, maar met ‘n neiging na beide die goeie en die slegte. Dit is egter baie belangrik hoe jy leef (selfs belangriker as presies wat jy glo). Die nakom en bestudering van God se wet, gebed en goeie werke het ten doel om ‘n nabyheid met God (en ander mense) te ontwikkel en dit bewerkstellig ‘n meer betekenisvolle lewe. Sonde is ongehoorsaamheid aan die wet en ‘n versuim om hierdie nabyheid na te streef. Na die dood sal God goeie dade beloon en slegte dade straf.
Kenmerkend van die Joodse nasie (afgesien met watter vorm van Judaïsme geassosieer word), is die Joodse vakansiedae (die Jode self praat van vakansiedae eerder as feeste) soos Rosj Hasjana, Joom Kippoer, Loofhuttefees (Sukkot), Pasga-fees (Pésach), Purim, Fees van Weke (Sjawoe’ot), ens.
Hindoeïsme
Geen ander godsdiens is so ryk aan simbole soos Hindoeïsme nie. Die Om is die belangrikste simbool en is ‘n gewyde klank wat dieBrahman (die Absolute), die bron van alles wat bestaan, verteenwoordig. Die Brahman self is die Onkenbare en daarom word ‘n simbool noodsaaklik om as herinnering hiervan te dien. Die tweede belangrikste simbool is die Swastika (wat soos die Nazi-embleem lyk) en simboliseer die ewige natuur van die Brahman – die wys in alle rigtings en verteenwoordig die alomteenwoordigheid van die Absolute.
In historiese Hindoeïsme vorm alle realiteit deel van die onpersoonlike, goddelike konsep Brahman. Daarom word Hindoeïsme as deel van ‘n monistiese (alles is een) en panteïstiese (alles is God) wêreldbeeld beskou. Latere sektariese ontwikkeling beskou hierdie onpersoonlike goddelike realiteit in meer persoonlike terme, genaamd die godheid Ishvara.Volgens tradisie is daar manifestasies van Ishvara in drie vorme (Trimurti): Brahma (die Skepper), Vishnu (die Onderhouer) en Shiva (die Vernietiger). Ishvara word nog verder verpersoonlik deur die tien mitiese inkarnasies van Vishnu, genaamd avatars (soos o.a. Krishna en Boeddha). Behalwe die Trimurti en avatars is daar ook 330 miljoen ander godefigure.
Van die oudste en heiligste geskrifte is die Vedas, Brahmanas, Oepanisjads (tussen 800 en 300 vC) en die Bhagavad Gita (die mees populêre heilige geskrif). Daar is geen spesifieke stigter in Hindoeïsme nie, maar drie ander godsdienste is uit Hindoe idees gebore, nl. Jaïnisme,Boeddhisme en Sjikhisme. Die Hindoe is nie regtig verbind tot spesifieke leerstellings nie, maar van die belangrikste begrippe in ‘n Hindoe se wêreldbeeld is die volgende:
- Karma: alle gedagtes en optrede is die gevolg van gedagtes en optrede in ‘n vorige lewe, maar spesifieke optrede en gedagtes beïnvloed ook die toekoms.
- Samsara (reïnkarnasie): verwys na die voortdurende siklus van lewe, dood en hergeboorte. Die individu (atman = siel) word hergebore in die gedaante van ‘n nuwe lewensvorm volgens die wette van karma (daarom is daar groot respek vir alle lewensvorme)
- Die kaste-sisteem: die Hindoe word volgens die wette van karma in ʼn bepaalde sosiale status (een van vier basiese groeperinge) gebore, elk met sy eie reëls en verantwoordelikheid vir elke aspek van die lewe
- Moksha (soortgelyk aan Nirvana): Die mens se grootste probleem (sonde en die oorsaak van alle lyding) is dat hy fokus op ‘n tydelike en materiele wêreld, wat ʼn misleidende illusie (maya) is. Hierdie ongeërgdheid (die uitleef van verkeerde begeertes) oor die werklike aard van die lewe (alles is deel van Brahman) lei tot optrede wat slegte karma inhou en sodoende word ‘n mens vasgevang in ʼn ewigdurende siklus van reïnkarnasie. Die strewe is om bevry te word van die wette van karma en die reïnkarnasie siklus (sulke bevryding word moksha genoem waar die individuele siel ophou bestaan en deel word van Brahman soos wat ‘n druppel deel word van die oseaan waarin dit terugval). Jesus word byvoorbeeld beskou as iemand wat sy goddelik natuur geaktualiseer het.
- Moksha kan op een van basiese drie maniere nagestreef word:
- Volg die weg van ʼn goeie lewe (volgens bepaalde reëls en rituele) om slegte karma te oorkom. Die fokus is veral daarop om familie en sosiale verantwoordelikhede na te kom.
- Volg die weg van kennis om nirvana te bereik deur ʼn onderwerping van natuurlike behoeftes aan die idee dat jy eintlik een met Brahman is, m.a.w. jy is nie ʼn individuele self nie. Hierdie fokus word deur die geestelike dissipline van diep meditasie en joga verkry.
- Volg die weg van aanbidding deur jouself oor te gee aan ʼn spesifieke god/godin wat jy aanbid en vereer op spesifieke maniere en plekke.
Boeddhisme
Die wiel is een van die belangrikste simbole in Boeddhisme. Die agt speke van die wiel simboliseer die Noble Eightfold Path in die Boeddhase leringe. Die wiel verteenwoordig ook die eindelose siklus vansamsara, of hergeboorte, waarvan ‘n mens slegs vry kom deur die Boeddha se leringe te volg. ‘n Uitbeelding van die mediterende Boeddha is ook een van die bekendste simbole van die Boeddisme.
Daar is verskeie variasies en vertakkings van Boeddhisme. Histories gesproke is daar twee vername vertakkings: Theravada Boeddhisme en Mahanya Boeddhisme (daar is ‘n derde vertakking, die Vajrayana Boeddhisme wat veral in Tibet aanhangers het en waar die Boeddhistiese geestelike leier, die Dalai Lama, vandaan kom). Boeddhisme is in vele opsigte eerder ‘n etiese en filosofiese sisteem as die geloof in en aanbidding van ʼn god of gode. Dit word veral in Zen Boeddhisme gesien, ‘n mistiese vorm van Boeddhisme wat in China ontstaan het en wat ‘n fokus het op persoonlike ervaring en wat veral onder Westerse nasies byval gevind het. Die aanhangers van Mahanya Boeddhisme het later bygedra tot die vergoddeliking van Boeddha. Siddharta Gautama (563 – 483 vC) of die Boeddha (“verligte een”) het egter nooit na homself as ‘n god verwys nie en het ook nie spesifiek oor die bestaan van gode gespekuleer nie. (In Boeddhisme word Jesus as ‘n wyse en miskien selfs verligte persoon gesien, maar ook dat sy leer deur Christelike mites verwring is.)
In Boeddhisme word die goddelike verstaan as die onpersoonlike realiteit van alles wat bestaan (Monisme). Die konteks van Boeddhisme se ontstaan moet veral verstaan word as ‘n reaksie op Hindoeïsme. Siddharta Gautama het die gesaghebbendheid van die Hindoe Vedageskrifte verwerp en in die Therevada Boeddhisme word daar klem gelê op die Tripitaka heilige geskrifte (altesaam sewentig keer meer as die volume van die Bybel).
Soos in Hindoeïsme vind reïnkarnasie ook volgens karma plaas alhoewel dit nie die individuele self of siel is wat gereïnkarneer word nie, maar slegs ʼn persoon se karma. Die kaste sisteem van Hindoeïsme word verwerp.
Die Boeddha se verligte leer staan bekend as die “Vier Edel Waarhede”:
1. Die lewe is een van lyding deur pyn, ellende, hartseer en onvervuldheid.
2. Alles is tydelik en verander gedurig. Ons ly want ons begeer dinge wat tydelik is.
3. Om bevry te word van lyding moet ons afsien van ons begeertes na die tydelike (hierdie begeerte is die definisie van sonde).
4. ‘n Mens kan bevry word van begeertes deur die Agtvoudige pad te volg. Deur die Agtvoudige pad te volg streef ‘n mens na wysheid, morele gedrag en intellektuele dissipline:
- Regte siening: aanvaar die Four Noble Truths
- Regte voorneme: vermy verkeerde begeertes en gedagtes
- Regte spraak: praat net die waarheid en wat goed is
- Regte handeling: vermy immoraliteit, leuens, moord, drankmisbruik
- Regte lewensonderhoud: werk moet ander bevoordeel en nie benadeel
- Regte inspanning: groei in volwassenheid tot universele liefde bereik word
- Regte aandag: wees oplettend, oordenkend en vry van begeerte of hartseer
- Regte konsentrasie: oorkom alle sensasie van pyn of plesier en betree ʼn toestand waar bewussyn te bowe gekom is en nirvana (vrede en geluk) bereik word. Hierdie staat vannirvana is die uiteindelike doel in Boeddhisme en kan met die Christelike konsep van verlossing vergelyk word.
Die Boeddha het nirvana soos volg beskryf: “There is a sphere which is neither earth, nor water, nor fire, nor air, which is not a sphere of the infinity of space, nor the sphere of the infinity of consciousness, the sphere of nothingness, the sphere of perception, or non-perception, which is neither this world, neither sun nor moon. I deny that it is coming or going, enduring, death, or birth. It is only the end of suffering.” (Andrew Powell, Living Buddhism, 1989)
Die Tradisionele Godsdienste
Tradisionele godsdienste word meestal as animistiese gelowe (Latyns =anima, siel/asem) beskryf. Ander benamings wat hier ter sprake is o.a. stamgodsdienste, spiritisme en paganisme. In die tradisionele godsdienste is daar meestal ‘n geloof in een of ander onpersoonlike, óf persoonlike, maar onbereikbare opperwese. Dit is daarom meestal ʼn deïstiese en apatiese soort God wat alledaagse dinge oorlaat aan mindere gode soos natuurgeeste, plaaggeeste en voorvadergeeste. Alles in die natuur het ‘n lewenskrag, omdat alle natuurobjekte en verskynsels aan geeste gekoppel is wat daardie verskynsels beheer.
Die verhouding met die voorvadergeeste en ander geeste (goeie en bose), is baie belangrik. Sulke geeste bring gesondheid, voorspoed, geluk en moet tevrede gehou word deur offerandes en/of rituele. Daar moet veral gewaak word teen dinge wat hulle ongelukkig sal maak (die waak teen die doen van “sonde”). ‘n Mens se gees sluit ná die dood by hierdie geeste aan.
Dit is by hierdie gelowe eintlik nie so belangrik wat jy glo of presies hoe jy oor bepaalde idees moet dink nie. Alles is gerig op die welstand en harmonie in die gemeenskap. Die versorging van familie-lede is dus baie belangrik. Daarom is dit die praktiese, alledaagse aangeleenthede wat van pertinente belang is.
Daar is verskeie godsdienstige leiers wat verantwoordelik is vir bepaalde pligte (en kan meer as een rol vertolk):
- Kragdokters sou magiese kragte hê, en kan towenaars besweer.
- Waarsêers (sangomas) of mediums bepaal die wil van die geeste deur visioene, drome of ander maniere. Die mens en het die verantwoordelik om die geeste tevrede te hou, wat hulle dan beskerm of as hulle ongehoorsaam is of bloot net ongelukkig is, hulle straf.
- Medisynemanne beklee hoë posisie: sekere voorwerpe (muti) het krag wat genesing gee, geluk bring of beskerming bied.
Die ‘New Age’
Simbole in die New Age is so uiteenlopend as wat daar uiteenlopende New Age sienings en beklemtonings is. Omdat die New Age sterk Hindoeïstiese ondertone het, maak hulle ook baie van Hindoe en ander Oosterse simbole gebruik. Ander spesifieke simbole in die New Age gemeenskap is die Eenhoringperd, die gevleuelde perd Pegasus, die Reënboog en die Droomvanger. Spiritisme, die Vreemde Vlieënde Voorwerp fenomeen, verskeie vorme van toekomsvoorspelling soos kristalle, tarot-kaarte, astrologie, en in die besonder horoskopie, en die simbole wat daarmee geassosieer word, is baie gewild in die New Age gemeenskap.
Die New Age geloofsisteem is ʼn baie eklektiese en diverse beweging wat aanvanklik in die 1960’s in Engeland begin het. Alhoewel dit nie regtig uitdrukking vind in ‘n georganiseerde vorm nie, kom die basiese invloede egter vanuit Hindoeïsme. Dit laat die aanhanger daarvan egter toe om uit ‘n wye verskeidenheid van godsdienste, leringe of praktyke te kies volgens wat sy/haar smaak in spiritualiteit tevrede stel (dus ‘n voorbeeld van sinkretisme).
Die ‘New Age’ verwys na die nuwe era (huidiglik) van die Aquarian (die sterrebeeld van die Waterdraer) wat die ou era van die Pisces (die sterrebeeld van die Visse) vervang het (dit gebeur elke 2000 jaar). Die Aquarian era verteenwoordig ‘n tyd van Utopia, van vrede en harmonie.
Die basiese wêreldbeeld van die New Age is dat “alles God is en God in alles” (onderskeidelik Panteïsme en Panenteïsme). Holisme en selfverwerkliking is belangrike temas in New Age spiritualiteit. Die heelheid, eenheid en interafhanklikheid van alle dinge word beklemtoon. Shirley MacLaine skryf: “I am God, because all energy is plugged into the same source. We are all individualized reflections of the God source. God is in us and we are God.” Die grootste probleem van die mens is daarom dat hy/sy onkundig is rakende sy/haar ware identiteit en hoe om daardie identiteit ten volle te aktualiseer (daar is dus nie regtig iets soos sonde nie, maar eerder onkunde). Die mens moet bloot leer dat ons een is met die Universele Self en dat ons ongekende krag in onsself het om ons Een-heid met alles te kan ervaar. Transendentale meditasie, joga en ander ‘mind-expanding/altering’ tegnieke kan vir hierdie doel aangewend word. Dit alles steun die idee van ʼn holistiese wêreldbeeld waarin alles op ʼn panteïstiese wyse met mekaar saamhang.
Invloedryke organisasies wat New Age idees eksplisiet verkondig, is o.a. die volgende: Cosmic Consciousness, The Aquarian conspiracy, Human Potential Movement, die Teosofiese Vereniging, dieChristian (Mind) Science groepering, en die Unity School of Christianity. Invloedryke figure in die New Age beweging is Marilyn Ferguson, Benjamin Creme, Deepak Chopra, Shirley MacLaine, L. Ron Hubbard (Dianetics), Marianne Williamson. Rhonda Byrne se The Secret en Eckhart Tolle seA New Earth verteenwoordig idees wat in ooreenstemming is met dié van die New Age. Verskeie hoofstroom films vertoon ook ‘n baie sterk New Age invloede. Die denke en spraak van die karakter Yoda (“May the Force be with you”) in die Star Wars films is seker die bekendste voorbeeld van New Age ideologie. ‘n Meer resente semi-dokumentêre film, What The Bleep Do We Know? met ‘n sterk fokus op ‘n bepaalde interpretasie van die kwantum-fisika, bied ‘n goeie voorbeeld van ‘n gesofistikeerde New Age spiritualiteit.
Volgens New Age idees vind reïnkarnasie plaas volgens ‘n opwaartse karma waar die toekomstige lewe ‘n beter vorm van lewe as die vorige verteenwoordig, totdat onsterflikheid mettertyd bereik word. Volgens New Age idees was Jesus ‘n verligte persoon soortgelyk aan die Boeddha, Krishna en Zoroaster (volgens oorlewering sou Jesus as ‘n kind in die Ooste by Hindoe ghoeroes en heiliges gaan leer het).
‘n Vergelyking
Die volgende vergelyking van slegs ’n paar aansprake van die wêreld se grootste godsdienste, sal wys hoe verskillend (en teenstrydig) hierdie godsdienste is.
| Konsep van God | Stigter en Geskrifte | Idees oor die doel van die lewe, lyding en dood | |
| Christelik | Een persoonlike wese (Godheid) in drie persone (Vader, Seun en Heilige Gees). Liefdevol en betrokke in mense se lewens.(Monoteïsme: een God) | Jesus maak aanspraak op Godheid, maar is ook terselfdertyd volkome mens. Jesus maak Homself die fokuspunt van sy leringe. Die aanspraak is dat God sy wil in die Ou en Nuwe Testamentgeopenbaar het deur die Goddelike inspirasie van mense. Die Bybel is oor ’n tydperk van 1600 j. deur ± 40 mense met geskryf. | Die herstel van en die leef inverhouding met God, is die doel van die lewe. Dit begin met geloof: die aanvaarding van Jesus se dood vir vergewing van sonde. Die Christelike lewe is uitvloeisel van wedergeboorte en word ‘n dankbaarheidsleefstyl weens God se vergifnis en liefde. Lyding is gevolg van sonde en ‘n gebroke wêreld a.g.v. sonde en word veral deur bonatuurlike bose magte uitgebuit. Die mens wat God se genade (onverdiende vergewing van sonde) verwerp sal die gevolge van sonde beleef (hel: waar God nie is nie) en het geen aanspraak op ewige lewe saam met God in die hemel na die dood nie. |
| Boeddhisme | “Godheid” bestaan nie, slegs ’n onpersoonlike werklikheid.(Monisme: alles is een.) | Boeddha (± 560 vC) verwerp die gesag van spesifiekeHindoe geskrifte en stel sy leringe bekend as The Middle Way en The Eightfold Path | Die enigste probleem of “sonde” is die mens se begeerte na tydelike dinge. Dit is oorsaak van alle lyding. Bevryding van hierdie begeertes – Nirvana – word bereik deur die Agvoudige Padte volg. Indien daar nie naNirvana gestreef word nie, dan word jy volgens karmagereïnkarneer tot ’n ander lewensvorm. Nirvana is die toestand waar die “eie ek” nie meer bestaan nie. |
| Islam | Een wese, Allah, maar hy is so verhewe bo sy skepping dat hy nie persoonlik geken kan word nie.(Monoteïsme: een God) | Mohammed (± 570 nC) is die laaste belangrikste profeet van Allah.Allah dikteer sy wil deur die engelGabriël aanMohammed, in dit is deur sy volgelinge in die onvertaalbareKoran saamgevat. | In Allah is die oorsprong van alle goed en kwaad – en Hy is direk verantwoordelik vir alle lyding. Moslems word na die dood in Paradys beloon indien hulle genoeg goeie dade gedoen het. Sonde is ongehoorsame optrede en ‘n versuim van toewyding aan dieVyf Pilare van Geloof en die Vyf Belydenisse van Geloof. |
| Hindoeïsme | Baie verskillende gode, wat elkeen ‘n bepaalde uitdrukking is van ‘n onpersoonlike goddelike werklikheid:Brahma.(Panteïsme: alles is God) | Geen spesifieke stigter nie, maar die oorsprong is ongeveer 1500 vC (of selfs vroeër) en daarom die oudste godsdiens. Verskeie geskrifte o.a. dieVedas, Brahmanas,Upanishads, en dieBhagavad Gita word belangrik geag. Die eerstes bestaan reeds sedert 1400 vC. Die res is oor baie eeue heen bygevoeg. | Die realiteit van sonde en lyding word ontken aangesien die materiële werklikheid ’n illusie is. Die doel van die lewe is om die siel (atman) te bevry deur die reïnkarnasie-siklus. Hierdie bevryding (Moksha)beteken dat die siel een word met Brahman. Moksha word bereik deur bepaalde dade van toewyding, meditasie, goeie werke, kennis en selfbeheersing. Die mens se waarde word bepaal deur diekaste waarin jy gebore word. |
| Judaïsme | Een persoonlike wese: Hierdie wese is God die Vader van dieChristelike geloof, maar nie ‘n Drie-Enige God nie.(Monoteïsme: een God) | Geen spesifieke stigter nie, alhoewel die profeet Moses en die stamvaders Abraham, Isak en Jakob kernfigure is. Die Ou Testamentvan Bybel (1400-400 vC) is deur verskeie profete en individue geskryf deur Goddelike inspirasie. Dit vorm saam met dieTalmoed (500 nC) die belangriksteJoodse geskrifte | Sonde is om in die keuse tussen goed en sleg, die slegte te kies. Mense sal deur Godbeloon word as hulle ‘n goeie lewe gelei het en vir toewyding aan Hom. God sal mense straf vir sonde. Dit geld vir hierdie lewe en die lewe na die dood. |
| New Age | Alles en almal is deel van ’n onpersoonlike goddelike realiteit (alles is een en alles is god)(Panteïsme: alles is God) | Steun sterk opHindoe enBoeddhistieseleringe, maar leer iets uit verskeie ander godsdienste. Geen spesifieke stigter of geskrifte nie. Dit is die jongste geloofsisteem | Daar is nie regtig iets soos reg of verkeerd nie, of sonde en lyding nie. Reïnkarnasie van die menslike siel vind plaas volgens ‘n opwaartse karma(die mens verbeter telkens) sodat verligtheid bekom kan word. Sulke verligtheid lei ‘n mens in hoe jy moet leef. Die mens in essensie self goddelik. |
| Tradisionele godsdienste | Vae afgetrokke, Goddelike entiteit, wat soms as ‘n onpersoonlike krag in sekere objekte manifesteer.(Animisme: God in dinge) | Geen spesifieke stigterof geskrifte nie en die details oor wie of wat die Goddelike is, verskil van een groep na die volgende. | Twee verhoudings is veral belangrik in die lewe: met mense naaste aan jou, veral familie; en met voorvadergeeste(hulle kan goed of sleg wees.) ‘n Mens se gees sluit ná die dood by hierdie geeste aan.Voorvadergeeste bring voorspoed en teenspoed, beheer natuurverskynsels en moet tevrede gehou word. |
Slegs ’n paar afleidings uit bogenoemde vergelyking, bevestig die wesenlike verskille:
- Jode, Christene en Moslems glo in verskillende voorstellings van ’n monoteïstiese God (een God), terwyl Hindoes en aanhangers van die New Age glo dat alles wat bestaan deel is van ’n onpersoonlike, panteïstiese krag wat Goddelikheid verteenwoordig. Klassieke Boeddhisme glo nie in ’n spesifieke vorm van goddelikheid nie, maar slegs dat alles deel is van ’n ewigdurende realiteit.
- Baie Hindoes glo dat boosheid en lyding ’n volslae illusie is, terwyl Christene, Moslems en Jode boosheid en lyding as ’n onvermybare, maar bestrybare werklikheid beleef.
- Christene glo dat ’n mens gered word deurdat God self, in sy genade, redding moontlik gemaak het (die mens kan homself nie red nie en moet hierdie genade in geloof aanvaar). Ander godsdienste, indien hulle wel in iets soos redding glo, leer dat ’n mense se redding deur goeie dade/strewes plaasvind. Wat egter ”goed” is en waarvan ’n mens presies gered word, is dikwels uiteenlopend verskillend.
Natuurlik kan daar ook op die ooreenkomste gewys word (om egter bloot net op die raakpunte te fokus, maak nie dat die verskille skielik verdwyn of minder belangrik word nie):
- Die meeste gelowe kan verstaan word as pogings om te verstaan wat die wese is van die realiteit waarin ons leef, van wie God is. Alle nasies van alle tye het nog altyd ’n inherente Godsbesef gehad en met hierdie vrae geworstel.
- In al die groot wêreld-godsdienste is daar elemente wat goeie intensies en die doen van goeie werke openbaar. Nie een is gerig op doelbewuste boosheid soos in die geval van Satanisme nie.
- Daar rus verantwoordelikheid by aanhangers van alle godsdienste om ’n sukses van hul geloof te maak deur gehoorsaam te wees aan ‘n persoon, of bepaalde tradisie, of reëls, of bepaalde aktiwiteite. Toewyding, opregtheid en optrede – in samehang met die geloof – is belangrik.
- Oor die algemeen het ’n belangrike leier of visioenêre figuur ’n sleutelrol gespeel in die ontstaan en ontwikkeling van ’n spesifieke godsdiens en die lering waar rondom dit fokus.
In die praktyk
Is die wêreld se godsdienste wesenlik dieselfde en oppervlakkig verskillend? Nee, inteendeel, die wêreld se verskillende godsdienste verteenwoordig uiteenlopende en dikwels teenstrydige antwoord op die lewe se groot lewensvrae.
Tog is dit belangrik om te vra hoe Christene teenoor gelowiges van ander godsdienste behoort op te tree. Baie mense is meestal agterdogtig teenoor dit wat anders lyk of is as waaraan hulle gewoond is of wat hulle as “goed” beskou. Sulke mens is dikwels wantrouig en daarom afsydig teenoor mense wat anders dink en glo as hulle. Ongelukkig verraai so ‘n benadering ‘n gesindheid wat mure tussen mense bou. Tog was Jesus se gesindheid en optrede ‘n voorbeeld van iemand wat gedurig vooropgestelde idees oor mense uitgedaag het en die mure van agterdog afgebreek het. Ons kan sê dat Jesus eerder brûe na mense gebou het.
Ek dink ons moet aktief bereid wees om met enige en alle mense in gesprek tree as ‘n manier om sáám na die waarheid te soek (selfs al dink ons ons weet wat die waarheid is). Ons moet dus óók probeer om brûe na mense te bou. Ons kan egter slegs ‘n brug na ander bou as ons weet waar ander hulleself bevind. As ons wil uitvind, dan beteken dit eenvoudig dat ons sal begin deur in ander belang te stel, in wat hulle glo en hoekom hulle dit glo. Ons kan dit doen bloot deur vrae te vra, sonder om veroordelend of beterweterig oor te kom. Ons kan mense wat anders dink en glo as ons met goedhartigheid, deernis en respek behandel, sodat niemand ons van onverdraagsaamheid kan beskuldig nie, selfs al verskil ons uiteindelik met mekaar se sienings.
Hoe Christene teenoor mense optree, bepaal grootliks of daardie mense geaffronteer gaan word deur die eksklusiwiteit van die Christelike pad, of aangetrek gaan word deur die inklusiwiteit van die uitnodiging om saam op daardie pad te kom stap.
Naslaan bronne
What’s the Big Deal About Other Religions?, John Ankerberg and Dillon Burroughs, 2008
So What’s the Difference?, Fritz Ridenour, 2001
The Compact Guide to World Religions, Dean C. Halverson (Gen. Ed.), 1996
Suid-Afrika, Land Van Baie Godsdienste, Piet Meiring (redak.), 1996
Understanding World Religions, George W. Braswell, Jr, 1994
Christianity and World Religions: The Challenge of Pluralism, Sir Norman Anderson, 1984
Bron: http://www.antwoord.org.za/2011/03/hoe-verskil-die-wereld-se-godsdienste/
Nou soos baie ander preke word ’n preek gebore uit iets wat in my eie lewe gebeur het. Nou die dag het ons na ons oudste dogtertjie se eerste sportdag toe gegaan. En soos enige pa en ma maar doen, het ons die preek voor die tyd uitgepak. Dis heel waarskynlik ook die preek wat jy al gehoor het. Ag sussie, gaan geniet dit net! Die lewe gaan nie net oor wen of verloor nie! Jy bly vir ons ’n wenner, maak nie saak wat gebeur nie! Nou ek het gewonder of ek dit vir julle moet wys, maar tot my eie skaamte, kyk toe wat gebeur! Dit na my woorde aan haar. (Video)
Ons hou van wen!
Nou in Lukas 9 is Jesus besig om sy dissipels te leer wat dit beteken om ’n volgeling van Hom te wees. En ek en jy weet dat dit gewoonlik iets anders beteken as wat die wêreld aan gewoond is. ’n Volgeling van Jesus leef volgens ander reëls. Byvoorbeeld, as iemand jou op die een wang slaan, draai ook die ander wang. En wees lief vir jou vyande. Vergewe 70 maal 7 keer. Ek bedoel, dis radikaal anders as waaraan ons gewoond is.
Die gedeelte in Lukas 9 oor dissipelskap is daarom nie anders nie. Maar hierin word die hele ding van wen en verloor aangespreek. Wanneer wen jy en wanneer verloor jy? Wanneer is jy ’n wenner en wanneer is jy ’n verloorder? En die verrassende is, dat dit partykeer heeltemal anders is as wat ons geleer is, of dink.
Skriflesing:
In hierdie gedeelte is daar twee gedagtes oor wen en verloor.
- 1. Ek kom 2de sodat Jesus 1ste kan wees!
Vers 24: “As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën, elke dag sy kruis opneem en My volg, want elkeen wat sy lewe wil behou, sal dit verloor, maar elkeen wat sy lewe om my ontwil verloor, sal dit behou.”
Ek het gewonder wat dit beteken om jou self te verloën. Nou in die Grieks beteken die woordjie wat met verloën vertaal is letterlik om nee te sê vir iets. En in die konteks van die res van die versie maak dit nogal sin. Elkeen wat sy lewe wil behou (wat vir homself ja sê), gaan dit verloor en elkeen wat sy lewe om my ontwil verloor (vir homself nee sê), sal dit behou. So ouens, lyk vir my, as jy in Jesus se boek ’n wenner wil wees, moet jy vir jouself nee sê en vir Jesus ja!
Jy moet nee sê vir die eie ek wat belangriker as God wil wees. Jy moet nee sê vir jou eie begeertes wat belangriker as Jesus wil wees. Jy moet nee sê vir jou eie eer en jou eie ego wat groter as Jesus in jou lewe wil word. Met ander woorde, jy moet tweede kom of dalk in sommige situasies laaste sodat Jesus eerste kan wees! Jy moet so lewe dat Jesus in jou lewe eerste plek kry! En om tweede te kom is natuurlik nie altyd lekker en maklik nie. Dit is somtyds vrek moeilik en swaar om nie net aan jouself te dink nie. Ek bedoel, om jou wang te draai en in ’n argument nie terug te slaan of terug te beledig nie, is vrek moeilik. Dit voel soos verloor. Maar wat kom sê Jesus? Jesus sê: partykeer moet jy tweede kom, partykeer moet jy verloor sodat Ek eerste kan wees! Sodat Ek kan wen!
En dit het sekere praktiese implikasies in ons lewens. Byvoorbeeld, partykeer moet jy nee sê, al sou dit baie lekker gewees het, sodat Jesus eerste kan wees in jou lewe. Partykeer moet jy swaarkry, partykeer moet jy onpopulêr wees, partykeer moet jy die kruis van spot en etikettering dra, sodat Jesus kan wen! Partykeer moet jy geld “verloor” deur dit vir iemand te gee, sodat Jesus kan wen! Die reël in Jesus se koninkryk is dat ek tweede kom, partykeer selfs liederlik aan die kortste ent trek, sodat Jesus kan wen! Dit is soos ’n fietsryspan. Hulle ry almal saam, hulle werk almal saam maar op die ou einde gaan daar net een oor die wenstreep. Ons lewe sodat Jesus oor die wenstreep kan gaan! Sodat Hy op die wenpodium kan staan.
Ouens, kinders van die Here kan baie keer soos losers voel. Ons kan nie deel in die wêreld se vreugde en geluk nie. Ons kan nie al die lekker dinge doen wat die wêreld aan ons bied nie. Almal lyk gelukkig en dit gaan goed met mense wat sleg en korrup is, maar ons wat die Here dien, kry swaar. Maar weet jy, dan speel jy volgens die wêreld se reëls. In Jesus se koninkryk is jy ’n wenner wanneer jy Hom laat wen in elke situasie.
- 2. Verloor is besigheid doen met die wêreld
Vers 25 sê: “wat help dit ’n mens as hy die hele wêreld as wins verkry, maar homself verloor of te gronde gaan?”
Nou dit is ’n interessante sinnetjie. Want die beeld wat hier gebruik word is dié van besigheid. Eintlik wat daar staan is: wat help dit jy doen besigheid met die wêreld, maar jy verloor jouself of gaan self ten gronde. En dit ondersteun eintlik maar net die vorige gedagte.
Jy sien, baie mense dink wenners is net die mense wat ander uitstof, wat eerste kom, wat beter is, wat ryk is, of wat vooruitstrewend is, of wat aardse geluk het. En in die soeke na vreugde en geluk doen mense besigheid met die wêreld. Hulle bargain met die wêreld. Hulle koop dit wat die wêreld vir hulle aanbied. Hulle dink hierdie wêreldse winskopies gaan hulle beter en gelukkiger maak. Ons sien dit daagliks rondom ons, hoe mense hierdie leuen glo dat die wêreld gelukkig kan maak. En in die proses van besigheid met die wêreld doen, verloor hulle. Hulle verloor ’n klomp goed. Hulle verloor hulle huwelike, hulle kinders, hulle verhoudinge, hulle tyd en op die ou einde, verloor hulle die kerk en vir God. En dit gebeur nie oornag nie. Dit gebeur stukkie vir stukkie. Jy word stukkie vir stukkie ingesluk. Jy raak vasgevang in die strik van meer en beter en groter en grander. Jy party meer, drink meer en kuier meer, maar in plaas van gelukkiger wees, raak jy net meer ongelukkig. In plaas van wen, is jy besig om te verloor! Jy kan dink dis die lewe, dis waaroor die lewe gaan tot op ‘n dag wat jy saam met die varke wakker word soos die verlore seun en besef jy het verloor!
Maar besigheid met die wêreld is nie net wanneer jy goed doen of goed sê nie, maar ook wanneer jy dit nie doen nie of nie sê nie. Vers 26: “Elkeen wat hom vir My en my woorde skaam, vir hom sal die Seun van die mens Hom skaam…” Jy sien, Jesus kom tweede wanneer jy jou vir Hom skaam. Wanneer jy stilbly as jy iets moes gesê het. Skaam om voor ete te bid. Skaam om te sê ek gaan eerder kerk toe, skaam om te sê ek het nog nie saam met ’n ou of ’n meisie geslaap nie! Skaam om te sê ek gaan nie saam kuier nie! Ons het ontaard in skaam teruggetrokke Christene wat baie keer bang is om te sê wat ons glo!
En wanneer ons skaam Christene is, is ons eintlik besig om besigheid met die wêreld te doen. Jesus se tweede reël oor wen en verloor is eenvoudig: wanneer jy met die wêreld besigheid doen, is jy besig om te verloor, al dink jy jy wen. Miskien moet ek en jy gaan dink oor die besigheid waarmee ons besig is. Waar belê ons die meeste van ons tyd en geld en energie? Dit lyk nie vir my na goeie besigheid om met die wêreld besig te wees en in die proses die Here te verloor nie.
Slot:
Ouens, ek dink ons moet beter en dieper gaan dink oor wen en verloor. Die verassende is, in Jesus se koninkryk is die verloorders dikwels die wenners! Ek gaan nou nie hierdie ding doen nie, ek gaan pret misloop, ek gaan dalk nie so gewild wees nie, ek gaan dalk verloor, maar in die keuse wat ek maak en in dit wat ek doen, gaan Jesus wen!
As jy soos Jesus oor wen en verloor begin dink sal jy verassende goed ontdek. Baie keer is oënskynlike verloortye eintlik wentye in ons lewe. Die afgelope tyd het dit vir my gevoel of ek verloor. Ek was siek en in die hospitaal. Dit kan verloor tye in ’n mens se lewe wees. Maar weet jy, al het dit gevoel of ek verloor, was dit ’n tyd waarin ek weer ’n paar nuwe goed ontdek het. Dit kan vanaand soos ’n verloortyd in jou lewe voel. Maar Jesus is dalk besig om ’n oorwinning vir jou voor te berei.
Wen en verloor is meer as net ’n eerste plek. Wen is wanneer Jesus eerste kom. En daarom moet ons dalk meer opgewonde wees wanneer ons verloor, want dit is die tye wanneer Jesus wen! Om Jesus te volg beteken dat ons die lewe speel sodat Jesus kan wen! Die vraag is: wie wil jy hê moet wen? Jy of Jesus? Amen
Bron: http://www.universitasng.co.za/wanneer-wen-eintlik-verloor-is-lukas-923-27/
Dan weet ons ook dat die gewone lewenswinde mos ’n manier het om aan ons te skuur en ons oor tyd te verinneweer. Veral na ’n rowwe tyd in ons lewe of so teen die einde van die jaar voel dit of ons nogal genoeg “hanteer” het en of die lagie verf op ons maar dun raak. En as die die pleister en verf dan kol–kol begin afdop, lyk ons lewens allesbehalwe mooi. Afgesien van die pleistergate wat ons ware kleur wys, is dit dan so al asof die vensters van ons siele ook sommer uitval. In gewone taal: wil en kan ons dan nie meer nice wees nie. Dan skarnier ons woorde soos deure wat lanklaas geolie is en ons menswees–huis sê eenvoudig net nie meer: “Welkom” nie.
As jy so ’n verinneweer–tyd beleef omdat omstandighede, werksdruk of mense jou gehawend gemaak het, is dit tyd om baie dringend ’n afspraak met jou Bouer te maak. Hy — jou SkepperGod — wat jou steen vir steen deur die jare gebou het en jou nog altyd in stand hou, staan gereed om die nodige herstelwerk te doen. Hy weet mos in elk geval reeds waardeur jy gaan, wat jou situasie is, hoe jy voel en hoe dit jou verhoudingslewe beïnvloed. Dus kan jy Hom maar toelaat om jou te help om ’n behoorlike bestekopname van jou lewe te maak sodat Hy weer al die nodige restourasiewerk aan jou siel kan doen:
Word sommer nou stil en laat toe dat die Gees soos ’n vars bries deur jou waai. Vra Hom om elke stukkie geestelike verval weer nuut te maak, oor te maak … mooi te maak. Hy wil en sal jou weer silwerskoon suiwer en jou van hoek tot kant met sy skoonheid vul.
Bid dat die vergewensgesinde liefde van Christus opnuut vir jou werklikheid sal wees. Vra dat daardie liefde weer die ou en stukkende dele in jou sal ophef en elke deel van jou menswees sal herstel.
Vra dan dat jou Skepper–bouer al die moeë opdopverf van jou lewensmure sal afskraap, elke kraak sal héél pleister en met sy geesvervulde kleure sal oorverf. Bid dat Hy jou só sal verander dat jy menswees weer sal sê: “Kom bly by my, menslief. My hart nooi jou met verwagting in.”
Driemaal heilige God, maak my asseblief vandag van fondament tot dak splinternuut!
Uit: Siel van ’n Vrou, CUM
Soms doen die Here iets gróóts in ons lewe, ons getuig van ‘n bonatuurlike wonderwerk, ons is bly dat daar ‘n lewende God is, ons sê dankie, en getuig van verhoë af van hierdie wonderwerk en God se grootheid, en dan …. môre twyfel ons weer. Wanneer moeilikheid kom (dalk kleiner as ons vorige probleme) vergeet ons van die groot dinge wat God gedoen het, en ons vergeet van “dankie” … soos hierdie ouens van wie ons hier lees:
Luk 17:11-19
Op sy reis na Jerusalem toe het Jesus al met die grens tussen Samaria en Galilea langs gegaan. Net toe Hy ‘n sekere dorp wou binnegaan, kom tien melaatse mans Hom tegemoet, maar hulle bly op ‘n afstand staan en roep hard: “Jesus, Here, ontferm U oor ons!” Toe Hy hulle sien sê Hy: “Gaan wys julle vir die priesters.” Op pad daarheen het hulle gesond geword. En een van hulle het, toe hy sien dat hy genees is, omgedraai en God hard-op geprys, Hy het voor die voete van Jesus neergeval en Hom gedank. Hierdie man was ‘n Samaritaan. Toe sê Jesus: “Was daar nie tien wat gesond gemaak is nie” Waar is die ander nege dan? Is daar niemand anders wat omgedraai het om God die eer te gee behalwe hierdie man wat nie eers ‘n Jood is nie?” En vir hom sê Hy: “Staan op en gaan huis toe. Jou geloof het jou gered.”
Baie dankbaar – maar nie vir baie lank nie. Jy sien, hierdie 9 ouens se geloof was wat ons noem tydelike geloof, of dalk spaarwiel geloof, geloof wat vir Jesus misbruik het. Ek dink ons almal was al in hierdie misbruik-skoene, veral as jy kinders/tieners het. Hierdie ouens was deeglik bewus van Jesus se mag en wonderwerke. Hulle het verseker geglo in Jesus. Toe Jesus sê: gaan wys julle vir die priesters, het hulle dadelik geloop; hulle het gesond geword, en nege hou aan loop. Net een draai terug na die Bron van hulle genesing. Net een is bly genoeg dat hy genees is. Is hierdie 1 uit 10 verhouding dalk vandag van ons ook waar? Ek hoor nou die dag van ‘n persoon wat glad nie in die Here glo nie, want, sê sy: die Here het nog nooit iets vir haar gedoen nie…… wat van die suurstof wat jy elke dag gratis inasem?
Jy sien, ons sien graag die buitengewone wonderwerke raak, maar besef nie dat wonderwerke elke dag om ons is nie. Onthou jy toe ons nou die dag gepraat het oor mense met gestremdhede? Is jy dankbaar dat jy self toilet toe kan stap en die deksel kan oplig? Net dit! Of het jy ook (soos ek) nog nooit daaraan gedink dat dit ‘n voorreg is nie?
Hier in Lukas 17 is dié een, die werklike dankbare een. Ek dink egter hierdie ou het meer gekry as waarop hy ge-“bargain” het. Hy kry nie net fisiese gesondheid nie, hy kry ook ewige gesondheid. Jesus sê vir hom: jou geloof het jou gered. Nege ouens kry fisiese gesondheid, en dit lyk of Jesus hulle laat begaan maar kry (so lyk dit) nie ewige gesondheid nie. Hulle word nie gered nie. Vir hulle werk net een deel van hulle geloof, die geloof vir hier en nou. Hierdie nege ouens staar hulle blind teen hulle liggaamlike gesondheid, en besef nie dat hierdie nuwe, gesonde liggame hulle niks gaan help in die ewigheid nie. Hulle tydelike geloof se opbrengs is maar van korte duur.
Die dankbare persoon is eerstens nie ‘n Jood nie, maar ‘n Samaritaan – ouens wat tradisioneel as heidene beskou is. Hy doen ‘n paar goed:
1) Hy draai om en gaan terug na Jesus toe
2) Hy prys die Here hardop
3) Hy val voor Sy voete neer
4) Hy bedank Hom
En toe, op die koop toe, verkry hy sy saligheid. Ware geloof in aksie. Geloof wat ‘n groter opbrengs gee as hier en nou.
Dankbaarheid is dalk iets waarmee ek ook nie so goed is nie. Ek is baie bly as iets goed gebeur, en vergeet dit maar ook weer baie gou. Ons roep die Here aan in ons dag van benoudheid, en glo dan regtig opreg. Ek dink ons moet net bietjie verder gaan met dankbaarheid; laat dit oorgaan in geloof. Moenie dinge as vanselfsprekend vat nie.
Goeie gesondheid is iets waaraan baie mense “ly”. Maar ons vergeet van dankbaarheid solank daar goeie gesondheid is. Kyk hoe ironies hierdie hele situasie is. Ons sê nie sommer dankie as dit goed gaan en ons gesondheid goed is nie. Wanneer ons egter hierdie goeie gesondheid verloor, is ons vinnig om by die Here te pleit vir genesing. Dan kom die genesing, en ons sê so ’n vinnig dankie (of glad nie)… en dan vergeet ons maar weer.
In vers 12 lees ons: “… maar hulle bly op ‘n afstand staan en roep hard: Jesus, Here, ontferm U oor ons”. Ek dink nie die Here wil hê ons moet op ‘n afstand staan en uitroep vir gunsies nie. Ek dink Hy soek ons by Sy voete, in ‘n intieme verhouding. Verseker nie vir spaarwiel geloof nie, maar ‘n naby vriendskap. Ek dink die Here hoor nogal gereeld dankies vir die bonatuurlike, maar selde vir die alledaagse wonderwerke, soos asemhaal, soos om iets te ete te hê, soos liefde van vriende, soos gemak by die huis, ‘n motor, ondersteuningstelsels, ens.
“Hy het voor die voete van Jesus neergeval en Hom gedank” …. wees vandag dankbaar!
Bron:heuning.co.za