Maak Jou Kind God-Gereed

Ek het my kinders so ’n rukkie gelede gevat om te gaan ysskaats vir ontspanning en pret. Maar het my mond oopgehang! Nie net oor al die toertjies en vernuf van sommige kinders nie, maar ook oor die oop-en-bloot vryery van tieners, die kaal kleredrag en die groot hoeveelheid klein kindertjies wat heeldag daar rondhang sonder enige volwasse toesig.

My mamma-hart het gehuil, my dogter-van-God-hart het gevra: “Here, hoekom lyk ons kinders so?” Is dit groepsdruk? Die media wat ons kinders ryp druk? Of dalk óns wat ons kinders versaak, bederf en hulle swygend oor God se plan grootmaak? 

Groepsdruk of nalatige ouers?

Natuurlik speel die maats en media ’n rol, maar is dit noodwendig die enigste rede waarom kinders so soekend en rebels is? Soekend na liefde, aanvaarding, erkenning en ’n wete dat hulle iewers behoort? Wat veroorsaak dat jong meisies só aan seuns hang? Hoe is dit moontlik dat sulke jong kinders so uitdagend kan wees? Is groepsdruk die groot sondebok waarom kinders rebels is en sommige so argeloos op ’n skaatsbaan kan rondhang met geen teken van karakter en eie-waarde nie? Of is dit ’n simptoom van ons nalatigheid en onverskilligheid as ouers?

Die kuier by die skaatsbaan het my laat terugdink aan my eie opvoeding en tot introspeksie gedwing. Ek het weer besef dat ons kinders soms maar net die produk is van alles wat ons hulle geleer, of nié geleer het nie; wys of nié wys nie; dít wat ons toelaat of nie. 

Gebrekkige erkenning, belangstelling en tyd

As ons nie ons kinders onvoorwaardelik aanvaar nie, in hulle belangstel en woorde van erkenning gee nie, word daardie behoefte deur die maats en die wêreld daarbuite gevul. In ons gejaagdheid en eie soeke na vrede en rus, ons beheptheid met ons selfoon, beroep en eie sosiale kuiertjies met vriende, gee ons dikwels nie aandag nie, ons luister net half, kyk ons dinge mis. Min gesinne eet nog saam aan tafel – kuier nog minder saam met hul kinders teen nagsê-tyd – veral as die kinders tieners is. Terselfderyd kweek ons kinders wat desperaat is vir erkenning en aandag, om gehoor en raakgesien te word…al kry hulle dit by verkeerde maats en in ongesonde verhoudinge. 

Te min verantwoordelikheid

Kinders wat grootword in huise waar hulle ouers altyd vir hulle die kastaiings uit die vuur krap wanneer hulle in ’n gemors beland, waar hulle meer regte as pligte het en waar die teleurgestelde gesig van ‘n ouer die ergste straf is wat hulle ooit ontvang, besef selde dat die lewe volgens die goue reël van oorsaak en gevolg verloop. 

Om jou kind ouderdomsgepaste verantwoordelikhede te gee, maak hom sterk. Dit laat hom besef dat die lewe nie net ’n gemaklike reis is nie – dit verg harde werk en het soms oomblikke wat minder lekker is, maar waar ons deurdruk omdat dit die regte ding is om te doen. Om verantwoording van jou kind te eis, maak jou kind eerbaar. Dit leer hom die wonderlike les dat ons vry is om te kies, maar nie vry van die gevolge van ons keuse nie. 

Mag die Here vir ons as ouers genoeg wysheid gee om hierdie karaktereienskap reeds vroeg in ons kinders te plant sodat hulle eendag die wonderlike vrug hiervan sal dra. 

Gehoorsame ouers

Dit is altyd moeilik om “nee” te sê as jou kind regtig graag iets wil hê, terwyl jy dalk weet dat dit nie goed, of nie die regte tyd, vir jou kind is nie. Jou hart krimp ineen as daardie gesiggie hang en die lippie bewe omdat die antwoord “nee” is. Kinders wat altyd “ja” vir ’n antwoord kry, of wie se ouers altyd ingee as hulle aanhou neul, kweek kinders wat nie besef dat party goed in die lewe geld kos, tyd neem en soms net nie moontlik is nie. 

Ons kinders moet leer om te wag, leer om “nee” te aanvaar. Dit is immers ’n Woord-beginsel. God verg geduld en gehoorsaamheid van ons. En die Woord is deurspek met voorbeelde waar God “nee” gesê het, of waar mense nie dadelik gekry het waarvoor hulle gevra het nie.

Onvoorwaardelike gehoorsaamheid

Ons kinders beskou ons maklik as onbillik en onregverdig wanneer ons reëls neerlê waarvan hulle verskil of nie van hou nie. Onthou: God vra dikwels dinge van ons wat ons nie verstaan nie. Sy reëls is nie altyd aangenaam of noodwendig, volgens ons, regverdig nie. As jou kind nét dié dinge hoef te volg wat hy verstaan, of as jy dinge oorsien omdat hy nog te klein is om te verstaan, gaan jy dalk lank sukkel om jou kind te oortuig wanneer hulle op daardie ouderdom is waar hulle oor alles wil onderhandel en redeneer, dalk selfs oor sake soos seks voor die huwelik, drank-gebruik voor die ouderdom van 18, of beperkings rondom sy selfoon. Ons reëls mag nooit die vlees van ons kinders beskerm en bevredig, ten koste van hulle gees en karakter nie. Maak jou kind God-gereed! Eis soms dat ‘n onverstaanbare reël gevolg moet word!

Vandag se saad is môre se oes. Kom ons keer terug na die Woord wat leer dat ons nie alleen ons kinders moet grootmaak in Sy weë, hulle nie van tug moet weerhou en beskerm nie, maar ook dat ons die absolute voorbeeld sal wees van ouers wat luister, omgee, belangstel en hulle sal liefhê – omdat hulle by hul naam geroep is en gebore is vir hierdie tyd waarin ons leef.

 

Bron:juig.co.za

Gerieflik afgestomp, of nie!

Stephan Joubert

“Comfortably numb.” Hierdie titel van ’n bekende rock-liedjie uit die vorige eeu bly my by. Dit gebeur met baie van ons. Ons raak gerieflik afgestomp. Die lewe slyp ons skerpkante algaande stomp. Ons raak gewoond aan alles- misdaad, geweld, vermaak, sport, mekaar, kerk, die Here…!

Niks hou ons aandag vir lank nie. Ons is verveeld. Ons verwondering is weg. Dit is hoekom Jesus in Matteus 18 gesê het dat as ons nie verander en weer kinders word nie, sal ons nooit in die koninkryk van God ingaan nie. Kinderlike geloof, naïwiteit en verbeeldingrykheid is broodnodig. Ons moet deur Jesus se oë leer kyk na die lewe en na ander mense rondom ons. Dan sal die verwondering weer terugkeer.

Dan sal ons weer tussen die lyne en agter die skerms in eenvoud vreugde vind. Dan sal dade van omgee ons eie roete word. Nie net die Here Self nie, maar ook ander mense sal skielik weer groter as onsself raak. Ook sal ons hulle weer met die nodige respek begin behandel. Want dit is wat mense doen wat in verwondering voor God en tussen ander leef.

Hulle is opgeskerp, nie afgestomp nie.

Bron:ekerk.org

Hoe leer ek my kinders om te gee?

Helene Smith

‘n Kollega van my het op Goeie Vrydag ‘n klomp paaseiers by ‘n ouetehuis gaan aflewer. Sy wou dit net by ontvangs aflaai. Die matrone het egter vir haar en haar dogtertjie gevra om liewer self die paaseiers te gaan uitdeel, aangesien daar so baie eensame mense is.

Sy sê hulle was toe vir ‘n lang ruk daar en dat hierdie ondervinding vir haar dogtertjie baie meer beteken het as ‘n preek.

Ek glo dat dit die wil van God is dat gesinne Sy hande en voete hier op aarde moet wees. Kinders moet in hulle ouerhuise leer dat ons die kerk van Christus is. Ouers moet dit daarom ook aan hulle kinders modelleer. As ouers wys dat hulle omgee vir ander mense, sien die kinders dit en doen dit ook. Dit gaan nie so goed met ons land op politieke, sosio-ekonomies en godsdienstige gebied nie. Ek glo dat gesinne wat met Jesus se liefde omgee vir ander, ons hele land kan verander. Gesinne wat omgee, kan myns insiens lei tot ‘n herlewing.

Wat keer dat ons na ander uitreik? Die lewe is gejaagd en mense is selfgesentreerd. Mense het verkeerde prioriteite. Ouers is dikwels so besig met hulle beroepe en hulle kinders se aktiwiteite, dat hulle nie tyd het om uit te reik na ander nie. Party mense gee bloot nie om nie, omdat hulle nog nie hulle lewens vir die Here gegee en Sy brandende liefde vir mense in nood nog nie ervaar het nie.

‘n Gesin wat omgee vir ander, se harte, huis en beursie is oop vir ander mense. So ‘n gesin huiwer nie om iemand wat verblyf nodig het in hulle huis te neem en terwyl die persoon daar tuisgaan, hom/haar met Jesus se liefde te bedien nie. So ‘n gesin sal op materiële gebied bydra om ander mense se lewe te vergemaklik, met geld, kos, klere en ander benodigdhede. ‘n Omgee-gesin sal nie net geken word aan die hulp wat hulle verleen aan mense in nood nie, maar ook die deernis, respek en liefde wat hulle aan ander betoon.

Telkens word dit bewys dat kinders baie baat by ervaringsleer. Vriende van ons het een jaar saam besluit dat hulle nie Kersgeskenke sou kry nie, maar elke kind sou vir ‘n maatjie in ‘n plakkerskamp ‘n geskenk koop. Nadat die seun reeds vir ‘n maatjie ‘n geskenk gekoop het, vra hy vir sy pa of hy nog geld kan kry. By navraag blyk dit toe dat die seun ‘n pop wou koop! Waarom? Die seuntjie vir wie hy ‘n geskenk gekoop het, se sussie het nog nooit in haar lewe ‘n pop gehad nie.

 

Bron:ekerk.org

God rig ‘n bevryder op

Rigters 3:12-30
Die Israeliete het weer gedoen wat verkeerd is in die oë van die Here en Hy het koning Eglon van Moab mag oor hulle laat kry…Eglon het die Ammoniete en ook vir Amalek by hom laat aansluit, en hulle het die Israeliete gaan verslaan en die Palmstad verower.  
Die Israeliete was agtien jaar lank die onderdane van koning Eglon van Moab. Toe het hulle tot die Here geroep om hulp, en Hy het ’n redder vir hulle na vore laat kom, Ehud seun van Gera, ’n Benjaminiet. Ehud was links, en die Israeliete het hom met die belasting gestuur na koning Eglon van Moab toe. Ehud het vir hom ’n swaard gemaak, ’n halwe meter lank en aan albei kante geslyp. Hy het dit aan sy regterkant onder sy klere vasgemaak. 
Hy het die belasting oorhandig aan koning Eglon van Moab, ’n baie vet man. Nadat Ehud die belasting oorhandig het, het die koning die mense wat dit gebring het, laat vertrek, maar Ehud het by Die Beelde naby Gilgal omgedraai en vir die koning kom sê: “Koning Eglon, ek het ’n geheime boodskap om vir u te gee.” Toe sê die koning: “Laat ons alleen,” en al sy amptenare het van hom af weggegaan. 
Ehud het nader gekom na die 
koning toe waar hy gesit het in sy koel bovertrek wat net vir hom bedoel was, en vir hom gesê: “Ek het ’n boodskap van God vir u.” Hy het toe opgestaan van sy troon af en Ehud het sy swaard van sy regterheup af met sy linkerhand gegryp en vir Eglon in sy maag gesteek. Die hef het saam met die lem in sy maag ingegaan en die vet het oor die swaard gepeul, sodat Ehud dit nie kon uittrek nie. 
Hy het toe deur ’n geheime uitgang en deur die voorportaal uitgegaan nadat hy die deur van die bovertrek toegetrek en gesluit het. Nadat hy uit is, het Eglon se amptenare gekom en toe hulle sien dat die deure van die bovertrek gegrendel is, het hulle gedink die koning is seker besig om hom te ontlas daar in die koelvertrek. Hulle het tot vervelens toe gewag, maar die koning het nie die deure van sy bovertrek oopgemaak nie, en toe hulle ’n sleutel vat en oopsluit, lê hulle die koning daar dood op die vloer. 
En omdat hulle so lank gewag het, kon Ehud ontsnap. 
Hy het by Die Beelde verby gegaan en na Seïra toe gevlug. Toe hy daar kom, het hy die ramshoring op die Efraimsberge laat blaas. Die Israeliete het van daar af na hom toe gekom. Hy het hulle leier geword en vir hulle gesê: “Kom saam met my, want die Here gee julle vyande, die Moabiete, in julle mag oor.” Hulle is toe saam met hom en hulle het die Jordaandriwwe na Moab toe beset en niemand daar laat deurgaan nie. By daardie geleentheid het hulle die Moabiete verslaan: omtrent tienduisend man, almal sterk en goeie soldate. 
Niemand het ontsnap nie. Moab is daardie dag deur Israel onderwerp, en daar was tagtig jaar lank vrede in die land.
Israel het gesondig en as gevolg daarvan moes hulle vir agtien jaar lank onderdanig wees aan die koning van Moab en hom te midde van gewelddadige onderdrukking dien. Deur hulle eie toedoen, was die volk weereens aan ’n man onderwerp wat hulle nie slegs onderdruk het nie, maar ook mishandel het. Dit was in hierdie uur, waar hulle tot op hulle knieë gedwing is, dat hulle hul koppe gelig het, hul stemme verhef en om hulp uitgeroep het. Die dringende gebed het die Hemel bereik en in ’n oogwink het God besluit om iemand op te rig.
Deur God aangevuur
God het op die stam van Benjamin gefokus en Ehud, die seun van Gera, gekies. Dit is interessant dat die Bybel noem dat Ehud links was en, alhoewel dit aanvanklik nie belangrik blyk te wees nie, speel dit later ’n rol in die uitvoe-ring van God se opdrag. [Dit sou vir die wagte lyk asof hy ongewapen is omdat ’n swaard normaalweg aan die linkerkant vasgegord sou wees.] Daar word nêrens in die Bybel na gesprekke tussen Ehud en God verwys nie, maar ek vermoed dat Ehud se aksies moontlik van binne deur God aangevuur is.
 Volgens die Bybel het Ehud, erg gefrustreerd en kwaad, in die geheim ’n spesiale swaard gemaak wat hy onder sy regterheup vasgemaak het vir sy besoek aan die koning. Sy volgende belangrike aksie was om koning Eglon van Moab te betaal en sodoende voor te gee dat hy daardeur ’n huldeblyk aan die koning bring. Die koning het egter die jong man onderskat. Ehud wou nie langer aan die koning se wreedheid uitgelewer wees nie en het moed bymekaar geskraap omdat hy besef het dat God hom wil gebruik om die Israeliete te bevry.
God maak dit moontlik
Wanneer Ehud die geskenk aan die koning oorhandig, noem hy dat hy ’n geheime boodskap vir die koning het. In opdrag van die koning, verlaat almal die vertrek. Ek kan nie help om opgewonde te raak oor God se vermoë om ’n weg te skep as ’n mens in gehoorsaamheid optree nie. Ehud steek die oorgewig koning met sy swaard in die maag en ontsnap deur ’n geheime uitgang.
Gesindheid van nederigheid
Daar kan nog baie gesê word oor die diensknegte wat gedink het dat die koning besig was terwyl hy eintlik dood is, maar laat ek ten slotte fokus op die ongelooflike gesindheid wat Ehud openbaar toe hy weer by die Israeliete kom. Ander sou die lof vir hulleself toegeëien het, maar hy het op sy ramshoring geblaas en met ’n harde stem uitbasuin: “Kom saam met my, want die Here gee julle vyande, die Moabiete, in julle mag oor.”
Gee God die eer
Vriende, hierdie storie inspireer my om verskeie redes. Eerstens: God gee gehoor aan die hulpgeroep van Sy mense en kan ook jou hulpgeroep hoor. Tweedens: God is gewillig om saam met ons te gaan wanneer ons ons onderdrukkers dapper tegemoetgaan. Derdens, en vir my die belangrikste: Ehud stel ’n goeie voorbeeld van hoe ons behoort te reageer en getuig wanneer ons oorwinning smaak. Ons moet, net soos Ehud, nie nalaat om God die eer en erkenning te gee nie.
Bron:juig.co.za

Die rigting wat jy loop

deur Milanie Vosloo

Toe die farao sien dat die storm oor is, het hy maar net voortgegaan met sy sonde … Eksodus 9:34

Vanjaar gaan ek gewig verloor en gesond leef”, is blykbaar die mees populêre nuwejaarsvoorneme. En waarskynlik ook die een enkele voorneme wat die gouste gebreek word. Want ai!, dit bly maar moeilik om die eet-reg-oefen-baie-ding te doen!

Die waarheid is dat voornemens nie jou eindbestemming bepaal nie. Jou rigting bepaal waar jy gaan uitkom. As jy wel by die voorneme van gesond-leef hou, sál jy gewig verloor en wel ‘n beter kwaliteit lewe kan hê. Want die regte rigting bring jou by die regte plek in jou lewe.

Watter rigting loop jy op die oomblik in terme van jou gesondheid, jou verhoudingslewe, jou huwelik en verhouding met jou kinders, jou finansies en jou werk. Dink jy jy beweeg op al hierdie terreine in die regte rigting, die een wat God vir jou beplan het … die een wat jou by die ideale eindbestemming gaan uitbring? Of het dit dalk tyd geword om op een van hierdie terreine ernstig van rigting te verander? Het dit dalk tyd geword om radikale veranderinge in jou lewe aan te bring of dalk net ietwat van koers te verander?

Wanneer jy besef dat jy iewers in jou lewe van koers af is, is dit dalk die Gees wat jou onrustig maak juis omdat God vir jou iets beters beplan. Wil jy Hom nie maar volg nie?

Gees van God, ek wil hoor wat U sê en volg waar U lei. Help my asseblief.

Net soos jy is – uitgegee deur CUM

Bron:ekerk.org

Waarheid maak nie seer nie; dit maak gesond

Stephan Joubert

 

As my eie idee van die waarheid my laat wegloop van ander mense af, dan is my waarheid dalk nie te mededeelsaam nie.

 

Of heeltemal in die kol nie. As my eie idee van wat die Bybelse waarheid is myself veroordelend of hard maak, dan is dit tyd om die sagte waarheid padlangs te hoor. Wel, hier’s dit: Jesus se waarheid maak nie vyande van ander mense nie. Dit skryf nooit mense af wat hiervan verskil nie. Jesus se waarheid is altyd uitnodigend.

 

Dit vertel van God se lewende brood en water.

 

Dit getuig van ’n goeie Herder wat die enigste pad na God toe is, en van Jesus wat self ook die waarheid is. Sy waarheid is soos strome van lewende water wat jou dors les en wat maak dat jy dit met alles in jou wil deel met ander mense. Nee, Jesus se waarheid draai nie doekies om nie.

Dit speel nie speletjies met die waarheid nie. Reg is steeds reg, en verkeerd is steeds verkeerd. Nogtans maak Jesus se waarheid nie seer nie; dit maak gesond! Dit is salf vir die wonde; dit is lig in die donker. Jesus se waarheid red en maak heel. 

 

Bron:ekerk.org

 

Staan jou leer teen die regte muur?

Milanie Vosloo

 

Gideon het die afgodsbeeld van goud gemaak en dit in sy tuisdorp, Ofra, neergesit. Dit was nie lank nie of die Israeliete het hulle rug vir God gedraai en hierdie afgod begin aanbid. Rigters 8:27b

 

Die lewe is ‘n leer. ‘n Leer waarteen ons elke dag hortjie vir hortjie uitklim. En ons besluit self  teen watter muur ons ons lewensleer wil laat leuen. Ons kies ‘n lewe van oorvloed en vrede saam met ons Vader of ‘n leë lewe sonder Hom. Hoe hartseer sal dit wees as ons ons hele lewe lank met moeite teen ons leer uitgeklim het en dan … besef dat ons ons leer teen die verkeerde muur neergesit het!

 

Teen watter muur leuen jou lewensleer? Teen die Christus-muur wat sterk en stewig staan, maar soms moeilik is om te klim? Wat soms van jou vra om opofferings te maak en “nee” te sê? Of leuen jou leer teen die “So-maak-ék-muur” waar jy die maklike uitweg neem, kies om jou eie ding te doen en self bo wil kom? Kies jy oorvloed in Christus of teëspoed deur jouself?

 

Suster Basilica het gesê: Dié wat op God vertrou, is nie afhanklik van politieke of ekonomiese toestande nie, maar alleen van God in wie se hande alles rus, wat één woord spreek en die skade en ellende tot niet maak wat ons volgens alle menslike berekenings sou getref het.

 

Kies elke oggend om op jou getroue Vader te steun. Hy sal jou nooit teleur stel nie.

 

Here, ek kies U vandag weer vir my lewe. 

 

Net soos jy is – uitgegee deur CUM

Bron:ekerk.org

Wees gasvry

Charl Bredell

 

“Moenie nalaat om gasvry te wees nie, want om gasvry te wees, het sommige mense sonder dat hulle dit geweet het, engele as gaste gehuisves.” (Hebreërs 13:2)

Aan die einde van die boek Hebreërs, kom die onbekende skrywer van hierdie vrysprekende boodskap, by die praktiese gewoontes vir Jesus-mense. Die skrywer doen baie moeite om baie deeglik die volledigheid van Jesus Christus se kruisoffer vir elkeen wat in Hom glo, te beskrywe.

 

Met hierdie vaste fondament vir ons geloof, is daar sigbare en prakties uitvoerbare gewoontes wat kan help in ‘n dieper verhouding met ons Jesus in ons.

Om teenoor vreemdelinge en selfs mense van wie ons nie hou nie, gasvry te wees, is een van hierdie uitvoerbare gewoontes. Hier het die skrywer veral mense buite ons vriendekring en selfs buite die kerk, in gedagte. In ons daaglikse lewe, kruis ons paaie met ander kulture en ook ander gelowe. In meeste gevalle, is dit mense wat ons van nature eerder wil vermy.

Gaan ons vir ‘n oomlik weer terug toe Jesus as ware mens, hier op aarde was, sien ons hoe Hy vir ons die voorbeeld stel. Hy was nie skaam of snobisties om vreemdelinge of moontlike vyande van Hom, te vermy nie. Hy eet saam met die uitgeworpenes van sy tyd en genees siekes wat deur die samelewing van destyds verwerp is. Hy huiwer nie om Homself te assosieer met kinders of die werkersklas nie. En dan betaal Hy aan die einde van sy aardse optrede die hoogste prys vir die verlossing van ALMAL. Hy sterf eenmalig volledig vir alle sondaars se verlossing.

Nou roep sy Gees in ons, om juis sy voorbeeld voort te sit. Niemand van ons sal ooit nodig hê om ter wille van iemand anders se verlossing te sterf nie. Jesus het dit vir eens en vir altyd afgehandel. Maar Jesus se voorbeeld om geassosieer te word met die uitgeworpenes en ons moontlike vyande, word deur sy Gees in ons voortgesit. Dit is iets wat van binne af kom. Dit begin met ‘n innerlike veranderde nuwe gesindheid. Eers dink ons anders oor ander. Dan begin ons anders oor hulle praat. En uiteindelik word dit ‘n spontane gewoonte om anders teenoor hulle op te tree.

Daar is iets bevrydend hierin:

· Jy doen dit nie omdat jy beter is as ander nie;

· Jy doen dit nie om deur ander raak gesien te word nie;

· Jy doen dit opreg en met liefde.

Hierdie tipe gasvryheid verryk jou daaglikse lewe op ‘n baie spesiale manier, bewustelik én onbewustelik. Jy doen dit nie om beter oor jouself te voel nie, maar as jy dit klaar gedoen het, kan jy moontlik ‘n innerlike vrede in jouself ervaar.

Mag dié geloofsgewoonte van gasvryheid bydra tot ‘n verdiepte verhouding met Hom in jou!

Bron:http://doomcharl.blogspot.co.za/

Hulle kyk vir jou…

Willem Botha

In 1948 het ‘n boek uitgekom met die titel “1984”, geskryf deur George Orwell. Hierdie boek het gehandel oor ‘n tyd wat sal kom waar die mens nie meer privaatheid sal hê nie. Alles van jou sal iewers op rekord wees. Alles wat jy doen, alles wat jy besit, alles oor jou verlede, al jou bewegings, jou finansiële status, jou kontak met ander, jou gewoontes … al hierdie inligting sal gedokumenteer word, en sal soms téén jou gebruik word. Sjoe, dit klink erg, of hoe? En dit klink bekend, of hoe?

Inderdaad, dit is toe so: in meer as een opsig word ek en jy fyn dopgehou. Kameratjies hou jou in jou huis dop, mikrofoontjies is oral … in die meeste huise. Alles wat jy doen, oral waar jy gaan, alles wat jy sê, elke beweging, word waargeneem, gedokumenteer en teen jou gebruik. Dit word gestoor, oorgedra, ge-“copy”, aangestuur vir ander. Klink erg!

George Orwell gebruik die uitdrukking in sy boek: “He who controls the past, controls the future”. Wat gesien is, is gesien, wat gesê is, is gesê, wat waargeneem is kan nie uitgevee word nie…. “big brother is watching you”.

Die waarheid is: ons as Christene word dopgehou. Die wêreld soek fout in ons mondering, daar word fyn gekyk na ons bewegings, fyn geluister na ons taalgebruik – en dit word deur verskillende partye gedoen:

  1. Ons kinders:
    Spreuke 4:20-27: My seun, hoor wat ek vir jou sê, luister goed na my woorde! Moet dit nie vergeet nie, hou dit altyd in gedagte, want dit beteken lewe vir dié wat daarna luister, ‘n volle lewe vir hom wat dit besit. Wees veral versigtig met wat in jou hart omgaan, want dit bepaal jou hele lewe. Weerhou jou van leuens, moenie mense mislei nie Weerhou jou van leuens, moenie mense mislei nie. Hou jou oë op die pad vorentoe, kyk reg voor jou uit. Baken jou koers af, dan sal jy seker wees van elke tree. Moenie links of regs wegdraai nie, weerhou jou van die verkeerde koers.

Hier leer Salomo ons om ons kinders te leer, om hulle te onderrig in die lewe. Ons vertel hulle elke dag wat reg en verkeerd is. Ons raas, ons skree, vertel, slaan … alles om ‘n goeie opvoeding te probeer verseker. En dan .. kom die kameratjies uit (die oë), en die mikrofoontjies (die ore), en elke beweging wat ons maak, elke woord wat ons sê word opgeneem en op ‘n harde skyf gestoor … in hulle breine, van kleins af. Hulle hou ons dop: hulle hoor hoe ons praat in die motor, en op die telefoon, daar tussen ons vriende. Hulle sien waarna ons kyk op die TV, sien hoe ons op ons selfoon praat terwyl ons bestuur, sien as ons nie by die stopstraat stop nie – hulle neem alles waar, en die volgende word dalk waar: “He who controls the past, controls the future”. En weg is ons magsbasis; die kinders sê: “Maar Pa, jy doen dit dan”… die inligting wat hulle oor jou bymekaar gemaak het word teen jou gebruik, en jy het jou opvoeding met ‘n plank geslaan! If jou don’t walk the talk, watch out, little Jannie’s watching you”. Hy ken jou verlede, hy kan jou toekoms beheer.

  1. Die wêreld:
    Die volgende party wat jou dophou is die wêreld. Om een of ander rede is die ongelowige wêreld vreeslik begaan oor jou heiligheid. Daardie skewe woord of onsmaaklike grappie of wit leuentjie word op ‘n harde skyf opgeneem. ‘n Christen wat in sy swakheid gefaal of gefouteer het, word nie maklik deur die wêreld vergewe nie. Verklaar vandag dat jy tot bekering gekom het, en more is die kameratjies en mikrofoontjies uit en jy word dopgehou, krakies gesoek. Ons swakhede word die wêreld se verskoning om nie vir Jesus na te volg nie. Daarom moet ek en jy BAIE versigtig wees hoe ons lewe.

Spr 14:12: “Daar is ‘n lewenswyse wat vir ‘n mens reg kan lyk, maar die uiteinde daarvan is die dood.” Daarom gee die Here vir ons riglyne wat onfeilbaar is:
Gal 5:19-24: Die praktyke van die sondige natuur is algemeen bekend: onsedelikheid, onreinheid, losbandigheid, afgodsdiens, towery, vyandskap, haat, naywer, woede, rusies, verdeeldheid, skeuring, afguns, dronkenskap, uitspattigheid en al dergelike dinge. Ek waarsku julle soos ek julle al vroeër gewaarsku het: Wie hom aan sulke dinge skuldig maak, sal nie die koninkryk van God as erfenis verkry nie. Die vrug van die Gees, daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing. Teen sulke dinge het die wet niks nie. Dié wat aan Christus Jesus behoort, het hulle sondige natuur met al sy hartstogte en begeertes gekruisig.

As ons nie só leef nie, neem die wêreld kennis en dan word hierdie waar: “He who controls the past, controls the future”

  1. Satan
    Die verleier, die engel van die lig, die aanklaer – hy hou jou ook fyn dop. Hy is mal oor Christene se swakhede. Hy herinner jou aanhoudend aan jou verlede .. die foute van laas jaar, laas week, gister, netnou. Hy probeer sy tande inslaan in jou onvolmaaktheid, en hy probeer die volgende waar maak: “he who controls the past, controls the future” . Hoe kry hy dit reg? Dit is ek en jy wat dit toelaat. Dit gebeur wanneer ons nie Jesus se vergifnis verstaan en aanvaar nie. Die punt is egter, ons kan nie maak wat ons wil as ons gered is nie. My onvolmaaktheid kan nie as verskoning gebruik word wanneer ons ‘n slegte voorbeeld by die huis is nie; en by die werk moet ons die vrug dra wat by bekering pas. Berou oor foute beteken dat ek daarna streef om dit te laat staan. Heiligmaking is om meer en meer soos Jesus te leef.
    Ef 4:27: “Moenie die duiwel vatkans gee nie”

Wat is die oplossing dan? Wel, dis maklik. As ons ons hele lewe en lewenswandel vir Jesus gee, gebeur ‘n wonderlike ding! Toe Jesus aan die kruis gesê het: “Tetelestai”, het Hy die hele verlede uitgewis, alles wat ek en jy ooit verkeerd gedoen het, is met “Tetelestai” uitgevee, die harde skyf is ge-“format”. Jesus kyk nie terug nie, onthou nie die verlede nie …. Hy kyk vorentoe. Hy verander Orwell se uitdrukking na “He who controls the future, forgets the past”. Hy het reeds met die verlede klaargemaak, dit aan die kruis afgehandel … “dit is volbring”. Niemand kan jou oor jou verlede by Hom aankla nie.

Maar nou: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing – teen sulke dinge het Jesus niks nie.

 

Bron:heuning.co.za

Padoorstekers en verskilmakers

Wie word nie geruk deur brandende universiteitskampusse en betogende studente nie. Woede, sinnelose geweld, bevreesde ouers wat hulle kinders uit koshuise kom haal…

Hoe diep is die Evangelie ingemessel in my?

Op sosiale media soos Facebook en Twitter loop gemoedere hoog. “Veg terug!” skree baie. “Vlug!” sê ander. “Bid!” roep die meeste gelowiges uit. Terwyl ek op televisie gesien het hoe twee kampusse waar ek klasgee aan flarde geruk word, het ek opnuut gewonder wat staan ’n gelowige in ’n tye soos hierdie te doen? En terwyl ek my eie emosies hieroor ondersoek, wonder ek hoe diep die Evangelie van Christus regtig in my eie hart ingemessel is.

Wat het Christus gedoen, en wat doen ek?

Wat nou gemaak, noudat ons teruggedruk word tot by ons heel basiese behoefte aan oorlewing en veiligheid? Ons hou daarvan om armbandjies te dra wat vra: “What would Jesus do?” Maar ons ken tog die antwoord hierop, want ons weet vanuit die Bybel “What Jesus did!” Miskien is ons net te bang om dit te erken, want dan moet ons dit ook doen. 

Dalk is ons nie veel anders nie as diegene oor wie die bekende Deense Christen-filosoof, Søren Kierkegaard, (1813-1855) geskryf het: “The matter is quite simple. The Bible is very easy to understand. But we Christians are a bunch of scheming swindlers. We pretend to be unable to understand it because we know very well that the minute we understand, we are obliged to act accordingly.” 

Ons is die biddende weermag van die Hemel

Die Bybel is glashelder daaroor dat navolgers van Jesus Sy voltydse getuies, Sy sout en lig in die wêreld is. Ons is die reukweerders, die vredemakers, die biddende weermag van die Hemel wie se “wapens” bekers koue water en genesende woorde en dade is. 

Ons is geroep om lig en hoop te weerkaats, ook nou dat die land plek-plek brand. Ons het nie die “luukse” om vanuit ’n “veilige afstand” alles te aanskou en soos die priester en die Leviet in die gelykenis van die jammerhartige Samaritaan kopskuddend oorkant die pad verby te stap nie. Ons is pad-oorstekers en verskilmakers.

“Moenie bang wees nie, dit is Ek!”

Ons mag eerstens nie toelaat dat oorlewings-emosies, soos vrees en woede ons lewens nou oorheers nie. Dit pas nie by navolgers van Jesus nie. Telkens, soos nou weer, roep Christus ons toe: “Moenie bang wees nie; dit is Ek!” Jesus is in ons midde. Hy loop steeds bo-op die stormwaters. Daarom is dit ons roeping om ons harte te bewaar sodat ons nie, soos baie ander rondom ons, deur rou emosies aangedryf word nie. Anders gaan ons hoop en geloof soos mis voor die son verdwyn.

Medewerkers van God

Tweedens moet ons pro-aktiewe vredepraters wees. Waar gemoedere hoog loop, moet ons mense kalmeer met die liefde van Christus. Reik uit na ander. Praat sommer ook met die mense daar by die kasregister in die winkels, of met die petroljoggies, maar praat hooptaal. Wees ’n medewerker van God om sy vrederyk hier op aarde te laat wen.

Vredemakers en brugbouers

Derdens moet ons vredemakers wees soos Jesus van ons verwag in Matteus 5. Steek die pad oor na mense van ander tale en kulture. Wees aktiewe brugbouers op die pad na versoening. Kyk woedendes, wat net wil brand en seermaak, ’n slag in die oë, maar doen dit met ’n beker koue water in die hand. Doen goed in Jesus se Naam. Onthou die kragtige woord van die Here in 1 Petrus 2:15 dat dit die wil van God is, dat ons deur goed te doen, ’n einde bring aan die kwaad wat gepleeg word deur mense sonder insig. 

Om te ly wanneer ons goed doen…

Om te ly terwyl ons goed doen, is genade van God (1 Pet 2:20-21). Juis hiervoor is ons geroep, volgens Petrus. Jesus het vir ons gely en vir ons hierin die voorbeeld gestel. Petrus gaan trouens so ver om lyding ter wille van die Evangelie, direk aan die wil van God te verbind. In 

1 Petrus 3:14-18 hoor ons dat dit beter is om te ly wanneer ons goed doen en binne God se wil is, as wanneer ons oortree. 

Is ons bereid om te ly?

Dalk is dit nou die tyd vir lydingsklere. Dalk is die groot toets vir ons geloof in hierdie dae of ons bereid sal wees om, binne die gevaarsones van die lewe as deel van God se wil, vanaf veiligheid na diensbaarheid te verskuif. Is ons regtig bereid om saam met Jesus lyding te verduur sodat ander gered kan word en die vrede van Christus kan seëvier?


PROF STEPHAN JOUBERT is die stigter van ekerk, ’n professor in teologie aan die Universiteit van die Vrystaat, Universiteit van Noordwes en Radboud Universiteit te Nijmegen. Vir meer inligting: www.ekerk.org, of info@ekerk.org

 

Bron:juig.co.za