Liefde in die Nuwe Testament is nie hoofsaaklik ’n emosionele saak nie, maar ’n aksie saak – jy doen iets vir ander! Dit is waarom God nie kon toesien dat sondige mense verlore gaan nie en Hy sy Seun gee – sy enigste Seun. Hy stuur Hom om ons van God te vertel en om aan die kruis vir ons sondes te sterf sodat die mag van sonde oor ons gebreek kon word en ons nooit weer van die teenwoordigheid van God afgesny kan word nie. Jou bydrae tot Sy liefde? Niks! Net geloof in Hom. En die wonder daarvan: Hy het dit gedoen toe ons nog sondaars was!(Rom 5:8) ’n Menslik onmoontlike liefde!
 

Ek en jy vind dit moeilik om alle mense lief te hê. Maar die ander kant is ook waar: ander mense vind dit weer moeilik om ons lief te hê. Miskien is dit omdat ons altyd so voorwaardelik liefhet. En dit maak ons dikwels baie eensame mense. Dit is veral in hierdie tyd van die jaar dat ons pynlik bewus raak van hierdie emosie. Vir jou het ek goeie nuus: jou Skepper het jou onvoorwaardelik lief en is by en in jou in hierdie feestyd. Jy is dus nooit alleen nie. Dalk eensaam, maar daaraan kan jy iets doen.
 

Romeine 5:5 leer “die hoop beskaam nie, omdat die liefde van God in ons harte uitgestort is deur die Heilige Gees wat aan ons gegee is.” As jy gelowig “Ja!” gesê het vir God se werk deur Jesus, het bogenoemde Skrifgedeelte ’n realiteit in jou lewe geword. Jy kán mense liefhê. Jy moet net oorgaan tot aksie. Gaan doen iets vir die randfiguur wat jou so irriteer op die straathoek. Maar sit die Vader se hart van liefde in jou aksie!
 

Gebed: Hemelse Vader, dankie vir alles wat U vir my gedoen het – U het selfs die liefde waarmee ek mense kan liefhê, in my hart uitgestort. Ek wil ander se eensaamheid verlig deur te dóén, maar ek wil veral hulle menswees en menswaardigheid met U liefde in my aanraak. Dankie dat U my eie alleenheid ken en dat Jesus ook daarvoor gekom het.

Amen.

Bron: versndag.co.za