Skepping of Skepper?

Maar wat Genesis 1 beklemtoon, is Wie alles geskep het. Daarom die byna oormatige verwysing na God, die God van Israel. Die punt wat Genesis 1 wil maak, is nie dat alles geskep is nie, ook nie hoe alles geskep is nie, maar Wie alles geskep het. As ons aanvaar dat hierdie hoofstuk sy finale vorm in die ballingskap gekry het, kan ons verstaan waarom dit vir Israel belangrik was. Hulle moes jaarliks die feeste aanskou waarin Babilon hulle gode geëer het wat alles sou geskep het, veral die god Marduk. Dan sou die boodskap dat die ware Skepper hulle God is, vir Israel baie troos gebring het. Veral ’n voorstelling soos skeiding by die skepping sou hulle ook verseker het dat God die bedreigings teen hulle kan afweer en hulle uiteindelik weer in die beloofde land terugbring.

 

Water: Die volgende opvallende woord is “water”. Tel gerus hoeveel keer dié woord in Genesis 1 voorkom. Tel dit nou ook in Genesis 2. Dadelik vermoed ’n mens: Genesis 1 is geskryf in ’n situasie/land waarin daar baie water was en waar water ’n bedreiging vir mense was – wat natuurlik waar was van Babilon met die Tigris en die Eufraat. En dit is juis anders as Genesis 2 waar min sprake is van water, en geen sprake van water as ’n bedreiging nie.

 

Ligte: Die derde opvallende woord is “ligte”. Ons sê maklik God het op die vierde dag die son en die maan geskep. Maar dié name kom nie in Genesis 1 voor nie. Net “ligte”. Waarom? “Son” en “maan” was name vir belangrike gode, veral in Babilon. Die songod is aanbid as een van die belangrikste gode. Immers hoe belangrik is die son nie vir alle lewe op aarde nie. Hoe sal ons sonder sonlig en hitte klaarkom?

 

Maar in Genesis 1 werk dit heeltemal anders. Hier is dit glad nie die son wat op sy eie lig gee nie. God maak self die lig nog lank voor daar ’n son was. En dit word ook dag en nag nog voor daar ’n son of ’n maan was. God is die Skepper van lig en Hy beheer dit self die eerste vier dae lank. En dan eers maak Hy twee ligte, en Hy stel hulle in sy diens. Hulle moet sy werk namens Hom doen, dag en nag beheer.

 

Wat sou dit beteken? As hierdie verhaal in sy finale vorm tydens die ballingskap in Babilon geskryf is, kon die skrywer hiermee gesê het dat son en maan wat daar so hoog geëer was, glad nie gode is nie. Hulle is blote skepsels in diens van God. Dis glad nie hulle wat die lig gee nie. Hulle is deur God gemaak om die lig te beheer wat Hyself gemaak het.

 

Dit bring ons by ’n terloopse opmerking. Die eerste vyf boeke is nie as eenhede deur een persoon geskryf nie. Die boeke is saamgestel uit kleiner dokumente wat oor lang tydperke geskryf is, of liewer gegroei het. Op stadiums het “redakteurs” hierdie korter dokumente in groter eenhede saamgevoeg, en later, waarskynlik eers omtrent in Dawid se tyd, is “boeke” gevorm. En selfs daarna is nog weer aan dele van hierdie boeke gewerk, sodat dit goed moontlik is dat ’n hoofstuk soos Genesis 1 eers tydens die ballingskap sy finale vorm gekry het. As voorbeeld van kleiner dokumente wat oorspronklik afsonderlik bestaan het, kan ’n mens net kyk na Genesis 1 en Genesis 2. Beide handel oor die skepping van alle dinge, maar daar is groot verskille tussen hulle. Dit is sonder meer duidelik dat twee verskillende skrywers twee verskillende voorstellings van God se skeppingswerk beskryf. Die feit dat twee weergawes wat soveel verskil, uiteindelik in dieselfde boek opgeneem is, het groot betekenis vir ons verstaan van die skepping. Daarby kom ons ook later.

 

’n Laaste opmerking oor Genesis 1 is dat ’n mens dit met ’n liniaal kan lees. Meet self die afsonderlike lengte van die agt skeppingsdade. Jy sal gou agterkom dat die beskrywing van die skepping van die mens baie langer is as enige ander een. Dit beteken dat die skrywer die mens baie belangriker ag as enige ander deel van die skepping.

Bron:  bybelkennis.co.za 

 

NGVishoek: Ds. ( dominee ) Martin Barnard.